Είναι από τις λίγες φορές που η Αθλητική Κυριακή μας υποστηρίζει. Ο Βαρούχας που μέχρι τώρα ήταν απέναντι μας ναι μεν ο Άρης έχει δίκιο να φωνάζει, αλλά να, σας βρήκα και μια φάση πού εδώ ευνοείται... ήταν αντικειμενικός. Κι αυτή η στροφή του για μένα είναι είδηση. Γιατί ο ρόλος του ήταν πάντα τέτοιος, με το ναι μεν, αλλά, να δείχνει αντικειμενικός αλλά όχι και να είναι τέτοιος με τις ευνοημένες ομάδες. Φέτος που υπάρχει το VAR οι πάντες βλέπουν κι έχουν γνώμη. Δεν τον παίρνει να τα γυρίζει όπως θέλει. Κι αυτό για μένα είναι πως όφελος των ομάδων που θέλουν ίση μεταχείριση από τη σφυρίχτρα. Αν και στο Καραϊσκάκη είδαμε πόσο εύκολο είναι να κάνουν τον κόσμο να "βλέπει αυτό που του δείχνουν και όχι αυτό που όλοι βλέπουν". Τούτο όμως που έχει αξία για μας είναι πως λογικά η σφυρίχτρα φέτος θα μας δίνει περισσότερα πέναλτι (αφού πατάμε συχνότερα την αντίπαλη περιοχή), αλλά το θέμα είναι η μπάλα να μπαίνει στο πλεκτό κι οι παίκτες μας να μη το βλέπουν σαν καυτή πατάτα την εκτέλεση του, αλλά σαν ευκαιρία να γίνουν πιο αγαπητοί στον κόσμο. Γιατί η κατάρα των πέναλτι κρατά πολλά χρόνια τώρα. Από την εποχή που φέρναμε τούρτες για να τιμήσουμε την ετήσια επέτειο μας για την εκτέλεση του πέναλτι της χρονιάς.
Που σημαίνει πως μερικοί θέλουν ειδικοί εκπαίδευση στην εκτέλεση τους. Γιατί κι ο Ιντέγε κάπως έτσι το κόβω να χρίεται σκόρερ παρά από προσωπική του ενέργεια. (Ή από τύχη. Να αποκρούσει ο τερματοφύλακας κι άθελα του να κτυπήσει η μπάλα πάνω του πριν πάει στο τέρμα). Κι αυτό άμεσα. Γιατί στο ματς με το Βόλο, θα σπάσει το ρόδι και θα αρχίσουμε πλέον πιο τακτικά να βλέπουμε τα λευκά του δόντια.