almand

penalti ston Mano

Η 11άδα: Άρης (Α. Μάντζιος): Σιαμπάνης, Σούντγκρεν, Ροζ, Μπεναλουάν, Σάκιτς, Ματίγια, Τζέγκο, Γκάμα, Ματέο, Σίλβα, Μάνος (Σίλβα βασικός για 1η φορά και ο Μπερτόγλιο έξω! Λογικά 10άρι ο Ματέο. Καλό και νικηφόρο απόγευμα να έχουμε )

Παρά την αγωνιστική μας απραξία εγώ αισιοδοξώ για τη νίκη. Είδα τον Παναιτωλικό με τον συμπολίτη κι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά είναι το αριστερό εξτρέμ τους, ο Αριγίμπι. Ο Σούντγκρεν σίγουρα θα ταλαιπωρηθεί από αυτόν και ο Μάντζιος θεωρώ πως θα πάει σε αλληλοκαλύψεις Γκαρσία και Ματίγια για να προστατέψουν το Σουηδό. Κατά τα άλλα, νομίζω πως η 11άδα θα είναι ίδια με εκείνη με τον Αστέρα. Εικάζω πως θα ξεκινήσει ο Μπερτόλιο πίσω από τον Μάνο με τον Γκαρσία και τον Γκάμα στα άκρα. (Θα τον αλλάξει στο δεύτερο για να μπει ο Σίλβα). Βλέπω ξανά Σάκιτς αριστερά και Ροζ με Μπεναλουάν κεντρικούς αμυντικούς και Κουέστα στα γκολπόστ. Μαντσίνι, Κάτσε και Σίλβα θα πάρουν λεπτά συμμετοχής και πιθανότατα και ο Λόπεθ. Να ρισκάρω μια πρόβλεψη: 1-3.

Tην Κυριακή θα ανταμώσουν στο Βικελίδης η ομάδα που νίκησε εκτός την 8η του Ουκρανικού πρωταθλήματος με αυτήν που έχασε στο ίδιο γήπεδο από την Κόβαλίβκα που είναι 6η θέση της βαθμολογίας. 4-1 η Άεκ εκτός, 2-1 η ήττα στο γήπεδο μας. Αυτό φυσικά δεν λέει κάτι ουσιαστικό, αλλά παρατίθεται για να έχουμε μια εικόνα. (Για γκολ υπέρ ή κατά δείτε το σύνδεσμο: https://www.google.com/search?q=ukraine+football+league&oq=oukrane+foot&aqs=chrome.2.69i57j0i13l6.11393j0j1&sourceid=chrome&ie=UTF-8#sie=lg;/g/11j6c1hwsl;2;/m/073q37;st;fp;1;;) Άλλος ο Άρης τότε, κι εντελώς άλλος τώρα. Το ίδιο και η Αεκ. Ζόρια και Κοβαλίβκα έμοιαζαν ίδιες ομάδες σε τρεξίματα και ρόστερ, με τη δική μας εμφανώς καλύτερη. Η Άεκ κέρδισε πολύ εύκολα γιατί αξιοποίησε στο έπακρο τα μεγάλα κενά στην αντίπαλη άμυνα. Μου άρεσε σαν σύνολο έχοντας ένα Μάνταλο κι ένα Λιβάγια που έκαναν τη διαφορά. Τα αφήνουμε όμως αυτά για να πάμε στο παιχνίδι. Το ότι κέρδισαν το ματς με διαφορά εγώ τουλάχιστον το προτιμώ. Γιατί επαφίεσαι κάπως στον επόμενο αντίπαλο. Αλλά κι αλλιώς να ήταν η Άεκ δεν έχει σύμμαχο το χρόνο να προετοιμαστεί κατάλληλα για ένα τέτοιο ντέρμπι. Από το Κίεβο στην Αθήνα, και από εκεί θα μας έρθουν κατευθείαν για το παιχνίδι. Φυσιολογικά η κούραση και η απροετοιμασία τους δίνουν ένα άνετο προβάδισμα σε μας. Αλλά, το είπαμε κι άλλοτε και θα το ξαναπούμε. Εμείς το μόνο που φοβόμαστε είναι τον κακό εαυτό μας. Τα άλλα παλεύονται. Κι αυτό είναι το κυριακάτικο στοίχημα μας. Στα ντέρμπι όλα τα προγνωστικά είναι ανοιχτά κι αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά ντέρμπι που ακολουθούν (δεν υπολογίζω τον ΠΑΟ, όχι γιατί δεν ήταν ντέρμπι, αλλά γιατί ήταν φανερά ανέτοιμος σε σχέση με εμάς). Η Άεκ έχει βρει τα πατήματα της, Πάοκ και Ολυμπιακός το ίδιο, τελευταία και ο ΠΑΟ αλλά εμείς, πλην εξαιρέσεων, δεν είχαμε την ευκαιρία να αναμετρηθούμε με καλές ομάδες. Κι αυτό είναι αστάθμητος παράγοντας. Πιστεύω βέβαια πως ο Μάντζιος έκανε δουλειά, η ομάδα δουλεύει καλύτερα την αμυντική λειτουργία, αλλά αυτό μεσοεπιθετικά. Όχι τόσο στην περιοχή μας. Κι αυτό είναι ένα ερωτηματικό. Πιθανολογώ πως ο Μάτζιος θα αφήσει έξω από το αρχικό σχήμα Μπεναλουάν και Σίλβα, για να τους παίκτες που έχουν εμπειρία από τα περσινά ντέρμπι. Δλδ Δεληζήση παρτενέρ του Ροζ, με τον Κουέστα πίσω τους, Σούντγκρεν δεξιά, Σάκιτς αν δεν συνήλθε ο Γκάνεα, Τζέγκο, Ματίγια, Μπερτόλιο 10άρι, Μ. Γκαρσία δεξιά, Γκάμα αριστερά και Μαντσίνι ψευτοφόρ. (Πάντα στη λογική της περσινής συνταγής, αφού ο Λόπεθ δεν ήταν πέρσι εδώ, ή Μάνο.) Η μαντεψιά της 11άδας όμως έχει πολλά ρίσκα και πιθανόν να αλλάζει μέρα με τη μέρα, ανάλογα την κατάσταση του παίκτη. Παρατίθεται μόνο ενδεικτικά των όσων ταιριάζουν για το συγκεκριμένο ματς. (Οι 2 άγγλοι που άφησα απέξω θα πάρουν σίγουρα μέρος ο ένας στο 60' κι ο άλλος στο 72' στη θέση των Μαντσίνι, Μπερτόγλιο. Κι αυτό τους θέλουμε να έχουν εμπειρία από ντέρμπι αλλά γιατί θα έχουν θέση βασικού με τις μικρότερες ομάδες. ("Βλέπω" και τον Κάτσε να παίρνει συμμετοχή γιατί θέλουμε ενίσχυση στον ανασταλτικό τομέα). (Δεν είναι η 11άδα που θα ήθελα. Γιατί σε παιχνίδια που τον "ξέρουν" τον Γκάμα βάζουν ένα σκληρό αντίπαλο να τον εξουδετερώσει. Κι από όσο θυμάμαι με Πάοκ και Άεκ ήταν ανύπαρκτος πέρσι, υπό την ανοχή των διαιτητών βεβαίως, που φέτος έχει βελτιωθεί πρέπει να πούμε. Εκεί ίσως να ταίριαζε ο Μαντσίνι για την περίπτωση που του ρίξουν έναν "αναλώσιμο" να τον μαρκάρει). Λογικά το ντέρμπι έχει εξίσου πιθανότητες και στα τρία σημεία του. Ωστόσο υπάρχουν παράμετροι που δεν αποκλείεται να δώσουν στον Άρη ευρεία νίκη (μέχρι 3-1 ας πούμε, όπως και ήττα. Το πιο πιθανό είναι να λήξει με το συνηθισμένο 1-0 ή και 1-1. Όλα θα εξαρτηθούν όμως από το πώς θα το προσεγγίσει ο Μάντζιος το παιχνίδι και από την κατάσταση των παιχτών μας (πχ Μπερτόλιο ή Ματέο ως 10άρι) . Εγώ πάντως αν ρίσκαρα μια πρόβλεψη αυτή θα ήταν μια εντυπωσιακή νίκη με 3-1. (Όχι άνετη όμως). Κι αυτό για την έδρα, την κούραση του αντιπάλου κλπ Η πιθανότητα που παίζει εξίσου δυνατά είναι η παράγκα να επιχειρήσει να "πειράξει" το παιχνίδι. (Γιατί η ψαλίδα του πρωτοπόρου ανοίγει επικίνδυνα για μερικούς και θα ήθελαν να το προλάβουν) Το είδαμε άλλωστε αυτό με την τάχα μετάθεση είτε της έδρας, είτε της ημερομηνίας. Είδαμε όμως ποιοί ορίστηκαν διαιτητές και αυτό βεβαιώνει πως κάποιοι έβαλαν ήδη το χέρι τους στη ΚΕΔ. Ελπίζω όμως Τζήλος και Σιδηρόπουλος να έχουν κατά νου πως δίνουν εξετάσεις στον ολλανδό αν θα σφυρίξουν στο επόμενο διάστημα. Το ότι δεν ορίστηκαν ξένοι διαιτητές από μόνο του λέει πολλά. Τη Κυριακή θα μάθουμε τι ακριβώς μας λέει τούτο...

Ο Μάνος εχθές ήταν εκνευριστικός. Αυτή τουλάχιστον ήταν η εντύπωση μου αφού ήταν ατομιστής στις επιλογές του. Τώρα όμως που ξανακοιτώ τα στιγμιότυπα, νομίζω πως θα πρέπει να κρατήσουμε κάτι πολύ θετικό σε αυτόν. ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ έβλεπαν εστία!!! Κι αυτό έχει την αξία του. Κάκιστη η εκτίμηση του στην αρχή του αγώνα να μη σουτάρει μόνος απέναντι στο τέρμα, όπως κι αυτή στο τέλος του αγώνα να μη σπάσει τη μπάλα είτε στον Λόπεζ δίπλα του είτε στο Σίλβα πιο πίσω. Για τον Σίβλα εγώ το πίστευα κι εξακολουθώ να πιστεύω πως θα είναι ένας παίκτης που θα κάνει τη διαφορά στην επιθετική μας γραμμή και το έδειξε με το ντεπούτο του. Έχει δύναμη, ταχύτητα, μπόι κι αγγλικό στυλ παιχνιδιού οπότε θαρρώ κάνει και για τον άξονα και δεξιά, -αριστερά νομίζω πως δεν έχει το ποδάρι για τη θέση εκεί-. Θα ήθελα να τον δω στο 1ο μέρος σαν κεντικό φορ, -για τους αγώνες που θα πιέζουμε ψηλά με τον Μαντσίνι αριστερά και με τον Λόπεζ να μπαίνει στο δεύτερο στη θέση του Μαντσίνι. Γιατί θαρρώ πως είναι πιο χρήσιμος σαν αλλαγή κι όχι για όλο τον αγώνα. Ευχάριστη έκπληξη ο Ματέο εχθές σαν 8αρο-10άρι. Έχει τη αίσθηση του κενού χώρου -έβγαλε δύο κάθετες σε Μαντσίνι και Σίλβα που θα τις ζήλευαν καθαρόαιμα 10άρια-. Αισθητή η απουσία 10αριού από το ρόστερ μας και εγώ θα περίμενα από τον Γκάμα να πάρει αυτόν τον ρόλο, αλλά οι οδηγίες του ήταν για δεξιά. (Ο Μάντζιος ξέρει καλύτερα τα αποδυτήρια και τον εμπιστευόμαστε αφού μας βγήκαν οι επιλογές του μέχρι τώρα). Ωστόσο ετούτο το ανακάτεμα της τράπουλας έχει και τα καλά του, αφού τουλάχιστον 4 παίκτες έπαιζαν σε κόντρα ρόλους. Σάκιτς, Γκάμα, Ματέο, Σίλβα. Κι αυτό δίνει πλουραλισμό στην επιθετική μας γραμμή. Εύχομαι μόνο να μη μας γίνει κανόνας, αφού ο Ματέο είναι καλύτερος δεξιά, όπως και ο Σϊλβα, με τον Γκάμα στο αριστερό άκρο όπως τον μάθαμε μέχρι τώρα. Ο Μαντσίνι, με το πάθος και τη μαχητικότητα του αρχίζει να γίνεται απαραίτητος για τα παιχνίδια που θέλουν πίεση ψηλά, και με Ματέο, Μπερτόλιο και Σίλβα κοντά του θαρρώ πως μια συνεχής αμυντική λειτουργία στην επιθετική μας γραμμά θα μας άλλαζαν επίπεδο. Όπως και το να παίζουμε τη μπάλα πιο γρήγορα. Αλλά αυτά θέλουν χρόνο και παίκτες που γνωρίζονται μεταξύ τους. Εμείς προς το παρόν ακόμη ψαχνόμαστε να βρούμε το σχήμα που μας πάει καλύτερα. Και κλείνω με μια επισήμανση. Έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία να πάμε ακόμη ψηλότερα στη βαθμολογία. Η ευνοϊκή συγκυρία των πρώτων αγώνων μας συνεχίζεται κι αυτό μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε όνειρα. Όχι για σεντόνι βέβαια, αλλά να προηγειθούμε σημαντικά στην κούρσα του πρωταθλήματος. Καθώς: Έχουμε την ευκαιρία να προετοιμαστούμε κατάλληλα με την Άεκ που θα έρθει κουρασμένη κι απροετοίμαστη στο Βικελίδης και δύο αγώνες εκτός με βατούς αντιπάλους. Την ΑΕΛ και τον Παναιτωλικό, πριν από τον Ολυμπιακό στο Βικελίδης. Νομίζω πως με τη δέουσα προσοχή μπορούμε να καταφέρουμε το ακατόρθωτο μέχρι τώρα. Και οι συγκυρίες βοηθούν. Πρώτα ο Θεός.

Θα πρόσθετα σε αυτούς και την καλή εμφάνιση του Σίλβα, (μου μοιάζει στο στυλ σαν ένας αναβαθμισμένος Λάρσον), του Σιαμπάνη και του Μπεναλουάν. Δλδ των 3 νεοεισερχομένων. (Τον Κάτσε δεν τον είδα να παίζει για πολύ). Καλός και ο Σάκιτς αριστερά, αλλά ελλείψει 10αριου, 8αριού και τόσων αναγκαστικών αλλαγών δύσκολα να βγει ασφαλές συμπέρασμα. Είπαμε, η νίκη μετράει, αλλά ο Μάντζιος με αφήνει με ένα ερωτηματικό: Γιατί αλλάζει τόσο τις φυσιολογικές θέσεις των παικτών; Είδαμε τον Ματέο ψευτο-8αρο-10άρι, τον Σίλβα αριστερά και τον Γκάμα δεξιά!!! Θέλω να πιστεύω λόγω κορωνοϊού. Είδομεν...

1-0 τελικό. Ουδέν σχόλιο για το ματς. Οι βαθμοί μετρούν.

1-0 συγνώμη από αυτογκολ

0-1 aytogkol

'Ντάξει, αφού τσιμπήσαμε 3 πονταλάκια δεν θα έπρεπε να παραπονιόμαστε. Αλλά η ομάδα συνεχίζει να προβληματίζει. Ειδκά στην αμυντική της λειτουργία. Στο ακυρωθέν γκολ του Απόλλωνα 5 αμυντικοί δεν κατάφεραν να καλύψουν την εστία, ενώ σε αντίστοιχη δική μας φάση στο στο σουτ του Μπερτόλιο 2 παίκτες έπεσαν με αυτοθυσία και του έκλεισαν την εστία. Στο ποδόσφαιρο οι δικαιολογίες είναι σεβαστές όταν είναι δεδομένο πως οι παίκτες έχουν φιλότιμο και είσαι σίγουρος πως οι αμυντικοί κάνουν ότι μπορούν για την ομάδα. Εμείς όμως δεν είμαστε σε αυτό το στάδιο. Η αμυντική γραμμή δεν έχει αλληλοκαλύψεις και συχνά βλέπουμε είτε τον Ματίγια, είτε τον Τζέγκο να σώζουν την ομάδα στο παρά τρίχα. Να δεχτούμε φυσικά το απρόβλεπτο του τραυματισμού του Γκανέα. Κι αναρωτιέμαι: γιατί ο Σάκιτς κι όχι ο Ντάτκοβιτς που τα πήγε καλά με τον ΠΑΣ μόνο σε αυτή τη θέση κι όχι σέντερ; Είναι τόσο πίσω ο Σέρβος; Κατά τα άλλα η ομάδα είχε στισμές καταπληκτικού ποδοσφαίρου. Αλλά στιγμές κι όχι διάρκεια που είναι το ζητούμενο για μας σε αυτή τη φάση. Δεν έχει επίσης το εύκολο γκολ, δεν έχει αυτοματισμούς, δεν ... και δεν... Κάτι τέλος πάντων δεν βγάζει στο γήπεδο εκείνα τα χαρακτηριστικά που δικαιολογούν την πρωτιά στη βαθμολογία. Γιατί αυτό ανεβάζει τον πήχυ κι είναι σίγουρος πως ο αντίπαλος θα σε προσέξει και θα προετοιμαστεί. Έχει όμως και τα καλά της. Όπως πχ το γκολ του Γκάμα που δείχνει από μακριά πως είναι δουλεμένο στην προπόνηση. (Ο παίκτης περίμενε τη μπάλα σαν να ήξερε από πριν πού θα τη δώσει ο συμπαίκτης του. Αν κινιόταν θα ήταν οφσάιτ). Αλλά ο Γκάμα είναι Γκάμα Ο Μπερτόλιο δεν είναι 10άρι. Κάνει για το αριστερό άκρο ή το δεξί κι όχι στον άξονα. -Αναρωτιέμαι γιατί δεν βάζει ο Μάντζιος αυτόν αριστερά και τον Γκάμα στον άξονα, να είναι πιο κοντά στο πολύ καλό εχθές Ματέο-. Αλλά αυτά αφορούν τον κόουτς. Ο Σούντγκρεν ήταν μια από τα ίδια. Πολλά κενά στον ανασταλτικό τομέα κι ελάχιστα βελτιωμένος στον δημιουργικό του ρόλο. Το ίδιο και ο Σάκιτς που δεν έπαιξε στη θέση του. Μου άρεσε ο Λόπεθ που κινείται πολύ καλά χωρίς την μπάλα. Αν το έκανε το ίδιο καλά και μέσα στη αντίπαλη περιοχή τότε θα ήταν ο φορ που ψάχνουμε. Εν ολίγοις η ομάδα εμένα με προβλημάτισε. Και δεν ξέρω πού ακριβώς να το αποδώσω. Μάλλον αμυντικά. Αλλά και μεσοεπιθετικά δεν την είδα να ρολλάρει καλά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως υπήρξαν κάποιοι παίκτες της που υστέρησαν ιδιαίτερα. Ίσως γιατί η λειτουργία της ομάδας γυρόφερνε στον Μπερτόλιο και τον Λόπεζ στον άξονα. Ενώ εμείς είμασταν πιο αποτελεσματικοί από τα άκρα. Κι όταν το 10άρι σου δεν το 'χει, ε, μην περιμένεις και πολλά πράγματα. Πάντως οι παίκτες μας έδειξαν πειθαρχία κι αυτό είναι ΠΟΛΥ σημαντικό βήμα για τον Άρη που θέλουμε.

1-0 Γκάμα. Ένα γκολ θα το βγάλει η πείρα...

H σύνθεση του Άρη (Α. Μάντζιος): Μπουσέ, Σάκιτς, Ροζ, Δεληζήσης, Σούντγκρεν, Ματίγια, Τζέγκο, Ματέο, Γκάμα, Μπερτόγλιο, Λόπεθ (Ποιόν βάζει αριστερά; Τον Σάκιτς ή τον σουηδό;;; Να υποθέσω τον Σάκιτς αλλά για ποιό λόγο; Ο κόουτς θα έχει τους λόγους του. Θα δούμε στη συνέχεια). Εύχομαι να δουλέψει το σχήμα...

O Χαμσάι Γιουνές στην ΑΕΛ. Θα τον έχουμε αντίπαλο την επόμενη αγωνιστική. Κλασσικός φορ παλιάς κοπής παίζει συνήθως με το κεφάλι προς την εστία. Σε σχέση με τον Ιντέγε που πήρε τη θέση του και τον τωρινό Λόπεθ που ψάχνει τα πατήματα μου, εγώ θα τον ήθελα στην ομάδα. Δεν ξέρουμε τι θα κάνει στη Λάρισα, γιατί τον καλό φορ τον "φτιάχνουν" οι συμπαίκτες του, βλέπουμε όμως τι καταφέρνουμε κι εμεις που δημιουργούμε φάσεις αλλά μας λείπει ένας φορ να σμπρώξει τη μπάλα στο δίκτυ.

Της ίδιας γνώμης είμαι κι εγώ και νομίζω πως ο Ματίγια θα είναι στο αρχικό σχήμα όπως και ο Μαντσίνι. Δεν ξέρουμε τι δουλεύτηκε στην ανάπαυλα αλλά σίγουρα θα υπάρξουν 5 αλλαγές. Για να παίρνουν σειρά και οι καινούργιοι. Λογικά ο Ματέο θα είναι από την αρχή στον αγώνα και για να χωρέσουν Γκάμα, Μπερτόλιο και Μαντσίνι για τη πίεση ψηλά δεν αποκλείω να δούμε τον Μαντσίνι στη θέση φορ. Ο Απόλλων είναι άγνωστη ομάδα κι ίσως άπειρη ακόμη στο χορτάρι. Γι' αυτό υποθέτω πως θα πιέσουμε ψηλά για 20΄ στο 1ο μέρος ώστε να εκμεταλλευτούμε τυχόν λάθη των αμυντικών. Στο 2ο όπου θα παίξουμε σετ παιχνίδι βλέπω σίγουρο τον Γκάμα μαζί με δημιουργικούς παίκτες στην επίθεση. Όπως και να έχει όμως με 5 αλλαγές οι συνδυασμοί των αλλαγών είναι πολλοί και ο Μάντζιος έχει την πρώτη εικόνα από την κατάσταση των παικτών. Πιθανότατα θα δούμε σαν αλλαγές τον Σίλβα και τον Κάτσε και ίσως άλλους παίκτες μας σε άλλους ρόλους (πχ Μαντσίνι αριστερά...) Δεν νομίζω πως θα είναι από τα πιο ήσυχα απογεύματα μας -γιατί μικρές ομάδες δεν υπάρχουν, και θα έπρεπε αυτό να το είχαμε μάθει πια- ωστόσο ευελπιστώ στη νίκη. Είτε εύκολα, είτε δύσκολα. Θέλω όμως να δω την ομάδα να φτάνει στο εύκολο γκολ πριν αρχίσουν τα ντέρπι.

Σίγουρα, αλλά σε ομάδες Α' Εθνικής. Κι ας παίζουν εναντίον μας. Όχι όμως Β΄ ή Γ΄ Εθνική. Είναι κατηγορίες που κλωτσάνε βάναυσα.

Θα προσθέσω κάτι σε συνέχεια όσων ανέφερα πριν. Η διακοπή του πρωταθλήματος δίνει στο Μάντζιο και τους παίκτες την ευκαιρία να προσαρμοστούν καλύτερα στο πλάνο της ομάδας για την εκπλήρωση των φετινών της στόχων. Ήδη η δουλειά άρχισε και δεν θα αργήσουμε πιστεύω να δούμε στο γήπεδο το καινούργιο λίφτινγκ της ομάδας. Είπαμε τι ρόλο παίζουν οι 5 αλλαγές φέτος. Δίνουν τη δυνατότητα, όχι μόνο να ανακατέψει κανείς τη τράπουλα αλλά και την ευκαιρία στην ομάδα να βγάζει τρεξίματα κι αντοχές σε όλο το 90λεπτο, παίρνοντας από τους παίκτες το 80-100% που μπορούν να της δώσουν. Τούτο σημαίνει πως η μισή 11άδα αλλάζει σε κάθε αγώνα αλλάζοντας το αγωνιστικό πρόσωπό της ανάλογα με τις απαιτήσεις του αγώνα. Κι αυτό πάει να πει πως το μισό ρόστερ της θα παίξει μπάλα τη Κυριακή! Αν μάλιστα ισχύει αυτό που λένε πως πάμε «από παιχνίδι σε παιχνίδι», τότε αρκετοί από αυτούς που δεν συμμετείχαν, ίσως και να παίξουν την επομένη. (Καθώς αυτό επιτάσσει η λογική ενός σωστού ροτέισον). Έχουμε 31 παίκτες αυτή τη στιγμή, 16 παίζουν την Κυριακή, οι 6 για 90λεπτο, 5 βγαίνουν με άλλους τόσους να τους αντικαθιστούν. Κι εφόσον ο επόμενος αντίπαλος θα είναι διαφορετικός, είναι αναγκαίο να μπουν παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αυτά όλα αλλάζουν σημαντικά το αγωνιστικό μας προφίλ και νομίζω πως έχουμε παίκτες να το κάνουν. Πιστεύω και τεχνικό επιτελείο να κουμαντάρει σωστά αυτές τις αλλαγές. Καθότι έχουμε παίκτες για όλα σχεδόν τα σχήματα. Από το τωρινό 4-2-3-1, το 4-3-3 που ψαχτήκαμε, μέχρι και το 3-5-2 (που σε παραλλαγές αγγίζει το 4-4-2). Κι αυτό βάζει στο παιχνίδι και τον Ντουάρτε, που ανήκει στο δυναμικό της ομάδας -όσο κι αν δεν μας αρέσει- ο οποίος μαζί με τον Γκάνεα παίζουν το 4-3-3, και τον Σούντγκρεν που μένει ψηλά γιατί παίζει το 3-5-2. (Στη κουβέντα θα έβαζα και τον νεαρό Άντεμ αλλά η κουβέντα απλώνει πάρα πολύ και μας πάει σε άλλο επίπεδο. Στο φρεσκάρισμα της ομάδας από νέο αίμα που θα συνδυάσει την ποιότητα που θα πρέπει να έχει η ομάδα με τα τρεξίματα και τις αντοχές που έχουν παίκτες με μέσο όρο ηλικίας τα 25 χρόνια. Τώρα ήμαστε στα 28,5 αν πρόσεξα καλά). Όλα αυτά τα λέω για να αναρωτηθώ φωναχτά: Μπορεί ο Μάντζιος να πάει την ομάδα δύο επίπεδα πιο πέρα; Είπα και πριν και θα το πω ξανά. Δεν τον αμφισβητώ. Είναι δύσκολο, αλλά νομίζω πως μπορεί να το κάνει. (Ούτε ο Μουρίνιο περιμένουμε να είναι, ούτε ο Γκουαρδιόλα. Στην καλύτερη ας γίνει ο Ρανιέρι της Λέστερ μετά το πατατράκ της Εθνικής μας. Αφού θα έχει ένα κομμάτι της, τον Μπελαλουάν...). Είδα όμως κάτι θετικό σε αυτόν. Πως δεν έχει κολλήματα. Του αρέσει μεν το 4-2-3-1 αλλά δεν τον είδαμε να μένει σε αυτό. Άλλαξε ρόλους στους παίκτες, άλλαξε την ομάδα. Κι αυτό για αρχή λέει πολλά. Γιατί τα σχήματα υπάρχουν στη θεωρία. Στο γήπεδο το παιχνίδι δεν είναι ποτέ του στατικό. Κι όποτε αλλάζει, εσύ οφείλεις να προσαρμόζεσαι. Είτε το πεις 4-2-3-1, 4-3-3, ή 2-5-3 (άκρως επιθετικό αν και λίγο ακραίο αυτό το τελευταίο). Χωρίς βέβαια να το παρακάνει, αν το έχει ήδη στο μυαλό του. Και εξηγούμαι. Ο Ματίγια ήταν ο αναμφισβήτητος MVP της Κυριακής γιατί εκτέλεσε στο ακέραιο τις οδηγίες του προπονητή του. Έπαιξε κατά 50% στη φυσική του θέση δεξιά, κατά 30% πίσω από τον Σάκιτς -που είχε πρόβλημα ο άνθρωπος με το τραυματισμένο χέρι του- και κατά 20% μπροστά στη θέση του Μπερτόλιο που βγήκε. (;;; !!!) Δηλαδή σαν 8αρο-10άρι, όταν έβαλε τον Σάσα. Μπράβο στον παίκτη, αλλά ΛΑΘΟΣ του Μάντζιου κατ’ εμέ. Ναι, πήρες και με το παραπάνω από τον παίκτη και τα αμυντικά και τα επιθετικά του χαρακτηριστικά. Ε, κάντο και στους άλλους. Γιατί ο παίκτης που θα παίξει σε 3 θέσεις καλά, γίνεται απαραίτητος για την ομάδα. Πιο σωστά, η ομάδα πλέον εξαρτάται από την απόδοση του. (Αυτό δεν είναι ένσταση από μέρους μου. Καταθέτω απλώς το σκεφτικό μου για να δούμε τις ισορροπίες που θα πρέπει να κρατά ο προπονητής στις επιλογές του). Η δίκαιη αντιμετώπιση όλων των παικτών εξαλείφει τις αντιδικίες μεταξύ τους και προάγει τον ευγενή ανταγωνισμό για μια θέση στη 11άδα. Δίνει κίνητρο στους παίκτες και θα αρπάξουν την ευκαιρία που θα τους δώσει ο προπονητής τους. Πρόσεξα επίσης το άλλο παράδοξο. Βγαίνει ο Ματίγια και μπαίνει ο Σούντγκρεν που παίζει μπροστά από τον Σάκιτς. (;;; !!!) Μια κίνηση που εξέπληξε (ευχάριστα) αρκετούς. Ο Ραπτόπουλος που έτυχε να ακούσω είπε πως «ήταν η κίνηση-ματ» του Μάντζιου! Γιατί προώθησε, λέει, τον Σάκιτς σε ρόλο κόφτη με τον Σάσα να προωθείται στη θέση 8. (;;; !!!) Δεν έχει δίκιο, όμως. Ο Σούντγκρεν ήταν λίγο πιο πίσω από τον Ματέο και ο Σάκιτς στη θέση του! Ο Ραπτόπουλος δίκιο είχε ως προς αυτό που είδαμε στο γήπεδο κι όχι την διάταξη όπως την έδωσε. Σε αυτό το σημείο ο Μάντζιος πήρε τα πορτοφόλια όλων μας. Απλώς έβαλε τον σουηδό στη θέση που του αρέσει σε ένα 3-5-1 και τον Σάκιτς στο ρόλο που του δίνει το 4-3-3. Κανείς τους δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Απλά ήταν στη θέση του και έπαιξε φιλότιμα! Κλείνω την επισήμανση μου. Ο Μάντζιος δείχνει να έχει τη δυνατότητα να πάει τον Άρη ψηλότερα. Αυτό βέβαια μόνο εύκολο δεν το λες. Ωστόσο εγώ από τα 2-3 πράγματα που είδα σε αυτό το λίγο διάστημα μαζί μας με κάνει να ευελπιστώ.

Κικερίδης: «Πως δημιουργήσαμε τον νέο Άρη με Καρυπίδη-Χαριστέα, εξαιρετική δουλειά από Μάντζιο» https://www.pressaris.gr/κικερίδης-πως-δημιουργήσαμε-τον-νέο/

Η αλλαγή προπονητή στην ομάδα μας έγινε πιστεύω τη καλύτερη χρονική στιγμή. Στην αρχή της σεζόν και πριν το διάστημα που μεσολαβεί η αγωνιστική απραξία των ομάδων για τις υποχρεώσεις της Εθνικής. Αυτό δίνει χρόνο στον προπονητή μας να δώσει στη ομάδα ταυτότητα και να της προσθέσει χαρακτηριστικά που της λείπουν. Πρέπει να πουμε πως είχαμε εύκολο πρόγραμμα κι αυτό βοήθησε πολύ την ομάδα στη βαθμολογική της συγκομιδή, αλλά και τους παίκτες να πάρουν ευκαιρίες και να κερδίσουν ψυχολογία για τη συνέχεια. Τούτο βοήθησε και το προπονητή, αφού η Διοίκηση έφερε έγκαιρα στην ομάδα αξιόλογους παίκτες. Οπότε μπορούμε να πούμε πως ο Άρης αυτή τη στιγμή βρίσκεται να έχει πλέον στις τάξεις του ένα από τα πιο ολοκληρωμένα ρόστερ των τελευταίων ετών. Και μαζί, το χρονικό περιθώριο 2 εβδομάδων να δέσει τούτο το υλικό του σε μια ομάδα, η οποία μάλιστα λειτουργεί ήδη καλά. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο στοίχημα και για τον κόουτς και για τον Άρη. Ξέρουμε για τον Μάντζιο πως έχει τον τρόπο να παίρνει μια ομάδα και την κάνει αγνώριστη σε λίγο καιρό ενισχύοντας την αμυντική της λειτουργία. Αλλά μέχρι εκεί. Εμείς σαφώς και θέλουμε να βελτιωθούμε αμυντικά κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που τον πήραμε. Δεν νομίζω να αμφιβάλλει κανείς πως θα τα καταφέρει σε αυτό και μάλιστα σύντομα. Ωστόσο το ερώτημα μου -πιθανότατα και αρκετών άλλων συναρειανών- είναι ένα και μοναδικό: Μετά τι; Κάνει ο Μάντζιος για τον Άρη που θέλουμε; Ένας γρίφος και για τους δύο. Καί για τον Σύλλογο και για τον προπονητή. Ένας κόουτς που είναι καλός να μεταμορφώνει μια «ομαδούλα» σε «ομάδα» αξιώσεων, δεν σημαίνει πως είναι το ίδιο ικανός να την πάει σε επίπεδο ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Δεν θέλω να προκαταβάλω απόψεις. Ούτε και τον αμφισβητώ. Προσπαθώ απλώς να δώσω τα δεδομένα του προβλήματος από τώρα μπας και βρούμε νωρίς μια φόρμουλα για τη λύση του. Και εδώ τα δεδομένα έχουν ως εξής: Καταρχήν οι 5 αλλαγές που υπάρχουν από φέτος φέρνουν το ποδόσφαιρο μας κοντύτερο στη λογική του μπάσκετ όπου οι αλλαγές είναι απεριόριστες. Γιατί στο καθαρό χρόνο του παιχνιδιού που θα έχουν οι παίκτες μπροστά τους θα πρέπει να δώσουν το 100% της δυναμικότητας τους για τη νίκη. Ενώ, πιο παλιά, ένα 50-80% έφτανε να σου δώσει μια επαγγελματική νίκη στο ποδόσφαιρο. Τούτο όμως αλλάζει φέτος. Τον πρώτο λόγο για τη νίκη πλέον την έχουν τα τρεξίματα, το βάθος του πάγκου των ομάδων και η απόδοση της ομάδας στο σύνολο της, που ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΆΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ. Αυτά όλα ψηλώνουν αρκετά τον πήχη, τόσο για τη παραμονή στη κατηγορία, όσο και για το ευρωπαϊκό εισιτήριο στις 4 ομάδες. * Σημαίνει ακόμα πως ομάδες που δεν έχουν ομαδικότητα δεν μπορούν να ελπίζουν σε κάτι θετικό. Επειδή όμως ο δικός μας στόχος είναι η Ευρώπη θα πρέπει να επεκτείνουμε την κουβέντα σε κάτι βαθύτερο. Πως οι ομάδες πλέον που θα ανταγωνιστούν σε αυτό θα υιοθετήσουν συνταγές του μπάσκετ στην ομαδική τους λειτουργία. Δηλαδή χημείες και αυτοματισμούς στην ομάδα του τύπου «κομπίνα 3, οι παίκτες αριστερά θα κινηθούν έτσι, ο τάδε δίνει τη μπάλα στο τάδε, σουτ, γκολ. Πίσω στη άμυνα τώρα». Τούτα κάνουν μια ομάδα να λειτουργεί σαν ορχήστρα. Όλα έχουν το χρόνο τους, ο καθένας ξέρει πότε θα παίξει το ρόλο του σε απόλυτη συμφωνία με τους άλλους. Αυτά βλέπω εγώ να συγκροτούν αυτό που λέμε ομάδα αξιώσεων. Και δεν ξέρουμε αν ο Μάντζιος «το έχει» το τάλαντο. Από τις δηλώσεις του θέλω να πιστεύω πως το έχει. Ήταν συγκρατημένος και αποδείχθηκε συνεπής. «Μέρα με τη μέρα η ομάδα θα βελτιώνεται», είπε. Κι εγώ είδα αλλαγές στην ομάδα. Κι αυτό τον κάνουν συνεπή σε αυτά που λέει. Εύχομαι να δω και στο χορτάρι μια «ομάδα υψηλών προδιαγραφών» όπως τη θέλουμε, γιατί αυτός ο Άρης έχει και με το παραπάνω τη δυναμική, να πάρει το ευρωπαϊκό εισιτήριο που στοχεύει. Δέσιμο του λείπει και συνοχή. Οι οιωνοί προς το παρόν είναι πέρα για πέρα θετικοί. Πρέπει όμως πριν ανοίξουν τα φτερά μας, να πλατύνει και να μεγαλώσει η ομάδα στο μυαλό μας. Του προπονητή της αρχικά και όλων των παικτών της στη συνέχεια. Για να βρει την ευρωπαϊκή προοπτική της. ---------------- * Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος που ο Καρυπίδης αύξησε το ρόστερ από 25 που ήθελε ο Χαριστέας-Ένινγκ σε 34 που είναι τώρα. Υπεράριθμο ρόστερ για την παλιά λογική του ποδοσφαίρου. (Κι αυτό δυσκολεύει ΠΟΛΥ το έργο του προπονητή). Αλλά και αβαντάζ. Αφού το βάθος του πάγκου πλέον γίνεται ο 12ος παίκτης της ομάδας. Και το ροτέισον υποχρεωτικό για να κρατάς ετοιμοπόλεμους και τους 16 που θα ρίξεις στη μάχη. Αυτός άλλωστε είναι κι ένας λόγος που με κάνει και αισιοδοξώ φέτος. Ίσως και να είμαστε η πιο ενισχυμένη ομάδα του πρωταθλήματος. (Μέχρι το Γενάρη ίσως που θα αναγκαστούν και οι άλλοι να βάλουν βαθειά το χέρι στη τσέπη).

Κάποιοι ίσως πούμε πως ένας παίκτης φεύγει όταν κλείνει ο κύκλος του. Αν και τούτο είναι πολύ σχετικό. Κλεισμένος έμοιαζε ο κύκλος του στο εξωτερικό όταν ήρθε σε μας, και συνέβη το αντίθετο. Ο παίκτης ξαναγεννήθηκε ποδοσφαιρικά, αλλά σαν μονάδα θα έλεγα εγώ. Όχι σαν κρίκος μιας ομαδικής αλυσίδας. Δεν βρήκε συνεργασίες με τους συμπαίκτες του -πλην εξαιρέσεων- κι οι προσπάθειες του κατέληγαν σε άδοξες τελικές μετά από την υπερπροσπάθεια που κατέβαλε. Αυτά φυσικά δεν μειώνουν τον παίκτη. Το αντίθετο. Απλώς εμείς σαν ομάδα νομίζω πως υπολειπόμασταν να του δώσουμε ευκαιρίες να δείξει καλύτερα την αξία του. Εξαιρετικός στις προσωπικές του μονομαχίες, ανεκτίμητος στις ασσίστ δεν τα βρήκε όμως ποτέ του με τον εκάστοτε φορ. Τον Ιντέγε εν προκειμένω. Κάτι που θα ανέβαζε κατακόρυφα την αξία και των δυο τους, και την ομάδα κατά προέκταση. Αλλά τούτο δεν έγινε. Γι' αυτό και ο Γιάννης πήγαινε σε βιαστικές επιλογές που κατέληγαν άδοξα και απαξίωναν ότι όμορφο δημιουργούσε. Κάτω από αυτή τη λογική ο κύκλος του Φέτφα έκλεισε για τον Άρη. Όχι βέβαια για τον παίκτη, που έχει ταλέντο, σεμνότητα, όρεξη για δουλειά και στοιχεία που δεν μπορούν να κρύψουν το ταλέντο του. Με καλές συνεργασίες στη νέα ομάδα του, όλα αυτά θα τον αναδείξουν και θέλω να πιστεύω αρκετά σύντομα. Όπως συνέβη και με τον Ντανίλο Περέιρα που πέρασε νεότατος από μας και χθες πήγε στη Παρί Σεν Ζερμάν.

Τις ίδιες ακριβώς σκέψεις έκανα κι εγώ, συν τις μάλλον "κακές" εξόδους του που δεν ενέπνεαν σιγουριά. Από την άλλη όμως όλα αυτά έχουν την εξήγηση τους στο ότι είναι πολύ καινούργιος στην ομάδα. Ο Κουέστα για παράδειγμα πάει στα 3 χρόνια στην ομάδα και δεν μπορώ να πω πως συνεργάζεται με την άμυνα. Πλην ίσως Βέλεθ που τον ήξερε από παλιά. (Κι αυτό σχετικό είναι κυρίως λόγω του Βέλεθ, που είναι ή-άθελα του- του ύψους ή του βάθους κάποιες φορές). Με άλλα λόγια τούτο το σκεπτικό βαρύνει πιο πολύ τον Κουέστα κι όχι τον Μπουσέ. (Αν και το σωστό είναι πως η αμυντική λειτουργία μας βαρύνει πρώτα τον τεχνικό, που στην περίπτωση μας τα έκανε μαντάρα). Το άλλο που "είδα" εγώ ήταν μια καλή αίσθηση της εστίας που είχα να την δω από την εποχή του Σηφάκη. Και τα 4 που ανέφερες, Αλέξανδρε, είναι για μένα καθαρά ευθύνη του κόουτς όπως είπα. Σε αυτό το κομμάτι, δεν μιλάμε για "πινελιές" που θα μπουν στην άμυνα. Μιλάμε για σοβαρό πλάνο που θα πρέπει να δουλευτεί για καιρό στις προπονήσεις. Ο Κούπερ χρειάστηκε περί τα 2/3 της προετοιμασίας για να κτίσει την ομάδα όπως ήθελε. Εμείς ούτε Κούπερ έχουμε, ούτε τον χρόνο. Είναι λοιπόν "άδικο" για τους παίκτες να ζητάμε από μόνοι τους αυτοί να σταθούν σωστά στα μετόπισθεν. (Εδώ με τον Κουέστα, Ροζ δεξιά, Ντάτκοβιτς και Δεληζήση η άμυνα μας κραύγαζε για μπαλώματα από παντού). Συμφωνώ για το ύψος του (αν και οι ψηλοί είναι ευάλωτοι στα συρτά σουτ κι εδώ ο Κουέστα αποτελεί εξαίρεση θα έλεγα) κι αυτό είναι και το δικό μου ερωτηματικό: Με 1,79 προς τι όλη αυτή η βιάση για εξόδους; Όταν ο Κουέστα του 1,93 δεν τα καταφέρνει; (Υπερβάλλον ενθουσιασμός θα έλεγα εγώ. Αλλά και αρκετή δόση σιγουριάς στον εαυτό του που, εμένα τουλάχιστον, μου άρεσε). Φυσικά εμείς κρίνουμε τους παίκτες από το γήπεδο και αυτοί που τους γυμνάζουν ξέρουν από πρώτο χέρι τα προσόντα τους κι αυτό που εκτιμούν είναι το καλύτερο για την ομάδα. Συνεπώς εγώ δεν θα πάρω θέση να πω ποιος είναι καλύτερος από τον άλλο, γιατί βρίσκω πως έχουμε 2 τερματοφύλακες που έχουν τα μείον και τα συν τους. Κατά περίσταση λοιπόν ο κόουτς έχει την πολυτέλεια να επιλέξει τον καταλληλότερο για το πλάνο του σε ένα συγκεκριμένο αγώνα. Με αυτό το σκεφτικό, συμφωνώ με την απόφαση του Μάντζιου να βάλει το Μπουσέ με τον ΠΑΟ, αφού ο ψηλός τους φορ, Μακέντα ήταν εκτός αρχικής 11άδας, και οι πράσινοι δεν είχαν ψηλά κορμιά. Έτσι, ο Μάντζιος δείχνει πως ξεκίνησε ήδη ένα εκτεταμένο ροτέισον στην ομάδα, που θα βελτιώσει τόσο τον ανταγωνισμό των παικτών, όσο και να σταματήσει τα σκαμπανεβάσματα της ομάδας και να της δώσει σταθερότητα στην απόδοση της.

Εξαιρετικός, φιλότιμος, τίμιος ποδοσφαιρικά παίκτης ο Ντανίλο. Τον είχαμε σε νεαρότατη ηλικία και έδεσε εύκολα και γρήγορα με την ομάδα και τους συμπαίκτες. Ένα μηχανάκι στη μεσαία γραμμή που έδωσε πολλά στην ομάδα, και δεν θα είναι υπερβολή να πω πήρε και ο ίδιος πολλά από εμάς. Γιατί είχαμε καλό υλικό την εποχή εκείνη. Καλή συνέχεια να έχει και πάντα επιτυχίες.

Σε όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Κι ας είναι ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Κάτω από αυτή τη λογική, ναι έχεις δίκιο. Δεν βλέπω όμως πού ακριβώς αντιφάσκει το ένα με το άλλο που είπα. Πως "ο Μάντζιος «έκρυψε» με πολύ επιμέλεια την ασχήμια της ομάδας". Το είπα πως δεν είμασταν καλοί. Θα μπορούσε μια οποιαδήποτε "στραβή" μας κόψει πόντους. Από μύριους όσους απρόβλεπτους παράγοντες (διαιτησία, παράγοντες, ΒΑΡ κλπ). Κι αυτά όλα στη "τύχη" εντάσσονται, αφού δεν ξέρουμε τι μαγειρεύεται για να αξιολογήσουμε τις πιθανότητες του να συμβεί... Αν σε κάλυψα έχει καλώς. Αν όχι, δε χάλασε ο κόσμος.

@Mitsos Και τα δύο σχόλια μου έγιναν μετά τον αγώνα και δεν βλέπω κάποιο από αυτά να αναιρεί το άλλο. Εγώ δεν πιστεύω στην τύχη και στις συμπτώσεις. Για μένα όλα αυτά είναι πιθανότητες. Που άλλοτε έχουν εξήγηση, άλλοτε όχι. Γιατί είμαι της άποψης πως η τύχη βοηθά τους τολμηρούς κι όσους προπονούνται σκληρά να το πετύχουν (Και η φυσική των κβάντα αυτό λέει, και η φιλοσοφία επίσης). Ναι, και βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις που η κοινή λογική υψώνει τα χέρια και εγώ θα το πω τύχη κι ας είναι και πάλι πιθανότητες. Πχ μια μπάλα κτυπά σε τρία πόδια, αλλάζει πορεία και μπαίνει γκολ. Αυτό το λέμε τυχαίο. Αν το δεις όμως διαφορετικά τότε το σουτ του Βέλεθ με 5 αμυντικούς πάνω του να του κλείνουν όλη την εστία, τότε τυχαίο λες πώς κατάφερε ο Βέλεθ και την πέρασε μέχρι τη γραμμή της εστίας!!! Θέμα οπτικής λοιπόν. Αν πάλι Μήτσο μου θαρρείς πως οι πράσινοι ήσαν "άτυχοι" που δεν σκόραραν στη κλασσική τους ευκαιρία, μπορεί να ακούγεται λογικόα το ερώτημα σου αλλά υπάρχει απάντηση. Σε 3 αγώνες έχουν βγάλει 1 γκολ. Ή 2 μαζί με τα 2 φιλικά. Δλδ 2 γκολ σε 5 ματς! Ή πέντε ευκαιρίες ανά αγώνα από τις οποίες μία μόνον η κλασσική. Και μάλιστα ΜΕ ΑΛΛΟ ΣΧΗΜΑ και παίκτες σε άλλους ρόλους! Βλέπεις λοιπόν κάτι να "δουλεύτηκε" εντατικά από τους πράσινους και να μην τους βγήκε; Χώρια που πάνε από πείραμα σε πείραμα και με τον πιο παραγωγικό τους παίκτη αναπληρωματικό; (Μακέντα εν προκειμένω). Δεν θα επεκταθώ. Νομίζω σου απάντησα.

Εχθές νομίζω πως είδαμε λίγο-πολύ από την ομάδα μας όλα εκείνα για τα οποία φωνάζουμε τόσο καιρό. Και πρώτα από όλα το ότι ο προπονητής, επιτέλους, διάβασε σωστά τον αντίπαλο. Απόδειξη πώς ο ΠΑΟ βραχυκυκλώθηκε εντελώς στο 1ο μέρος. Με 2 μόνο παίκτες στο κέντρο, ο Μάντζιος, κατάφερε και «γέμισε» το πολυπληθές κέντρο του αντιπάλου, του πήρε τον άξονα στο ανασταλτικό κομμάτι και έπαιξε από τα άκρα. Στοιχείο 2ο η μερική έστω πίεση ψηλά που είχε σαν αποτέλεσμα να μας δώσει ένα πανεύκολο γκολ που βλέπεις μόνο στις προπονήσεις. Σημειωτέον εδώ πως τούτο αρχίζει από κλέψιμο της μπάλας (από τον Γκανέα, νομίζω) που βγαίνει μπροστά από τη μπάλα για να κερδίσει τη μπάλα και να τη δώσει στον Τζέγκο που βγάζει εκπληκτική ασσίστ (για ανασταλτικό παίκτη). Κι αυτό δείχνει κάτι θαυμαστό που κατάφερε ο Μάντζιος σε λίγα μερόνυχτα στην ομάδα. Να περάσει στους παίκτες το «διάβασμα» του προσωπικού αντιπάλου σε κάθε παίκτη μας. Γιατί ελάχιστα ωφελεί την ομάδα να ξέρει ο κόουτς τον αντίπαλο του, αν δεν μπορέσει να το περάσει στους παίκτες του που θα εκτελέσουν το πλάνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για τον Γκάνεα που στο 1ο μέρος εξουδετέρωσε τον Χ΄Γιοβάνη, τον καλύτερο ίσως παίκτη τους. Το απλό τρικ του Μάντζιου θα έλεγα πως ήταν οι αλληλοκαλύψεις των παικτών μας. Ο Ματίγια, MVP για μένα του παιχνιδιού, έπαιζε λίγο πιο μπροστά από τον Τζέγκο που ήταν μπροστά από τα 2 στόπερ, και συνάμα ο παίκτης που έπαιρνε την πρώτη μπαλιά. Κάλυπτε συνεχώς τα κενά του (ανέτοιμου ακόμα) Σάκιτς που προωθείτο αρκετά, και συνάμα πατούσε περιοχή και έκανε φάσεις. Κι όταν συνδυάζονται τρεξίματα και μυαλό τότε η ομάδα αρχίσει να δουλεύει ρολόι. Αυτά όλα (διάβασμα αντιπάλου από κόουτς ΚΑΙ παίκτες, πίεση ψηλά, αρειανός πρώτος στη μπάλα, αλληλοκαλύψεις, σωστό φάουλ που ανακόπτει επίθεση και ρυθμό του αντιπάλου -δεν το είδαμε εχθές, αλλά με το Βόλο) συνθέτουν την ιδιαίτερη πινελιά που έβαλε ο Μάντζιος στην ομάδα μας. Να προσθέσουμε σε αυτά κι ένα 4ο στοιχείο που αφορά την διαχείριση του προβαδίσματος. Το ότι οι κατάλληλοι παίκτες «κράτησαν» μπάλα κι έφαγαν σωστά το χρόνο όταν ο αντίπαλος ήταν επιθετικός (στο τέλος του 2ου ημιχρόνου). Κι αυτό στη αμυντική λειτουργία της ομάδας ανήκει κι ήταν κάτι που το θέλαμε. Λεπτομέρειες ίσως πει κάποιος, αλλά νομίζω πως αυτά τα μικρά μας δώσαν τον αγώνα. Ο Μάντζιος «έκρυψε» με πολύ επιμέλεια την ασχήμια της ομάδας κι έδωσε απαντήσεις σε «δήθεν προβλήματα» που εμείς βλέπαμε άλυτα. Όπως πχ το ότι κατάφερε και «χώρεσε» 3 μέσους (Ματίγια, Τζέγκο, Σάσα), όταν αυτό για τον Ένινγκ ήταν ο εφιάλτης μας! Γιατί πολύ απλά δούλεψε σωστά τους ρόλους κι οι παίκτες ανταποκρίθηκαν σε αυτούς με απόλυτο επαγγελματισμό. Μέχρι και ο Γκάνεα ήταν καλός εχθές (σχετικό βέβαια αφού είχε και τη πιο δύσκολη αποστολή). Πίσω όμως έχουμε ακόμη πρόβλημα. Κυρίως δεξιά. Ο Σούντγκρεν σαν να μη έπαιξε, ο Σάκιτς ανέτοιμος -αν και ήπιος ο χαρακτηρισμός- ο Ροζ μια χρυσή μετριότητα αν δεν προωθείται και ο Δέλης βαρύς. Ωστόσο απεσόβησε ένα γκολ, έτρεξε στα στημένα, το πάλεψε. Αλλά δεν είναι ο αμυντικός που θέλουμε. Ο Μπουσέ καλή αίσθηση της εστίας, αλλά κι αυτός με τις εξόδους του έχει ένα θέμα -είναι νωρίς όμως για κριτική. Ο Τζέγκο για 2η φορά μας δίνει βαθμούς με την αυτοθυσία του -θα έλεγα-, η 1η με τη Λαμία στο 2ο της τέρμα που αποσόβησε. Αν όμως τότε έβαλε ψηλά το κεφάλι του να εμποδίσει τον αντίπαλο, εχθές έκανε «ψαράκι» στα πόδια του Βέλεθ που ευτυχώς δεν κλώτσησε με τη μια τη μπάλα. Με αυτή την ευκαιρία δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε τη χολή που έβγαλαν και θα συνεχίσουν να βγάζουν ορισμένοι. «Πέναλτι» λέει ο Βαρούχας, αφού «το χέρι του βρίσκει τη μπάλα». Δεν μας εξηγεί όμως πώς γίνεται να συμβαίνει αυτό και να μην αλλάζει διόλου κατεύθυνση η μπάλα!!! Γαργάρα. Κι ενώ για ίδιες φάσεις είχε πει πως «δεν θεωρείται πέναλτι όταν ο αμυνόμενος πέφτει κι είναι λογικό πως το βάζει για να προστατευτεί» δεν βλέπει να ισχύει το ίδιο για παίκτες που φορούν την αρειανή φανέλα. Μια προκατάληψη που την έδειξε και από τη άλλη πλευρά στη ανατροπή του Ματέο. Εκεί ο Βέλεθ ποιον κυνηγάει: τη μπάλα ή τον παίκτη; Ξεκάθαρη φάση που όποιος έχει μάτια θα το δει. Δυο μέτρα, δύο σταθμά από τους «γνωστούς αμερόληπτους εκγκάθετους» κριτές της σφυρίχτρας που όσο ψηλώνει ο Άρης θα βγάζουν παραπανίσια χολή. Εμείς το προσπερνάμε και ξαναγυρνούμε στα δικά μας. Σήμερα επεκτείνομαι λίγο γιατί βλέπω την ομάδα να αλλάζει. Τζέγκο, Μπερτόλιο, Μαντσίνι, ο χθεσινός Ματίγια και ο παλιός Ματέο είναι οι μονάδες που τον κάνουν φέτος να ξεχωρίζει. Αεικίνητοι μέσα στο γήπεδο αλλάζουν εντελώς την στατική εικόνα που είχε ο Άρης με τον Ένιγκ -και πιο παλιά-. Θα πρόσθετα και τον Λόπεθ που μου αρέσει όπως κινείται δίχως τη μπάλα. Μαζί και ο Σάσα, και ο Ροζ κατά διαστήματα. Εντάξει, δεν μιλάμε για καλοκουρντισμένη μηχανή που ανεβοκατεβαίνει το γήπεδο, αλλά μια ομάδα που πάει προς τα εκεί. Και οι αγγλικές προσθήκες που έρχονται συνηγορούν σε κάτι τέτοιο -πολύ νωρίς βέβαια, αλλά αυτό είναι το αγγλικό στυλ. Δεν πιστεύω να πέσαμε στις εξαιρέσεις του-. Κάπου σε αυτά μπαίνει και ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη ομάδα. Ο Γκάμα. Που έχει τα χρονάκια του, δεν βοηθάει τόσο αμυντικά, αλλά μια εμπειρία την έχει. Και στον αγώνα θα σου βγάλει 3 μπαλιές, μια ασσίστ ίσως και γκολ, από τις 20 φορές που θα πάρει τη μπάλα. Όχι εχθές δεν έπαιξε καλά. Αλλά αν δεν είχε απέναντι του ένα μεγάλο Διούδη, εχθές πάλι θα το είχε βάλει. Κι ας πήρε ελάχιστες φορές τη μπάλα στα πόδια του. Αυτές ήταν με δυο λόγια οι πινελιές που πρόσθεσε ο Μάντζιος μέσα σε 10 μέρες περίπου στην ομάδα. Δεν τις λες και λίγες. Ούτε βέβαια κι αρκετές για να δούμε στο γήπεδο το Άρη που θέλουμε.

Αγριεμένος ο Άρης: Κλείνει τον Σαντέ Σίλβα από την Γουεστ Χαμ https://www.to10.gr/podosfero/superleague/1142839/agriemenos-o-aris-klini-ke-pekti-tis-gouest-cham/