almand

0-1 ασύλληπτο γκολ

Ο Βόλος φέτος έδειξε τα δόντια του από τη πρώτη αγωνιστική αλλά τον υποτίμησαν αρκετοί. Χθες έφερε 0-0 με τον συμπολίτη και από τα δύο ματς κάποια συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα. Το πρώτο είναι πως Μπέος συνεχίζει τα κτυπήματα κάτω από τη μέση. Πέρσι στη "φιλική ήττα από τον Πάοκ απέσυρε εκτός από την μισή του 11άδα (των δανεικών του Πάοκ) και τον προπονητή του ώστε να παραδοθεί άνευ όρων στον αγώνα και σύσσωμη όλη η κομπανία της διαπλοκής, νικητές και ηττημένοι να πάνε για ούζα στην Ν. Ιωνία. Με εμάς όμως έβαλε σε όλο τον αγώνα τον παίκτη που που κάνει φέτος την διαφορά στο Βόλο, τον "δικό μας" Μαρτίνεζ, γράφοντας στα παπούτσια του τις όποιες άτυπες συμφωνίες υπάρχουν να μη χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Το αποτέλεσμα ήταν να ηττηθεί, αλλά τούτο δεν είναι αρκετό να σταματήσει ένα Μπέ(η)ο να βάλει τις φωνές του για δήθεν κατάφωρη αδίκια σε βάρος της ομάδας του. (Μέχρι και για παραίτηση έκανε λόγο ο ...γλωσσομαθέστατος μεταφραστής και μεγαλόσχημος παράγων της ομάδας. Λες και θα τον έπαιρνε κανείς στα σοβαρά). Ο συμπολίτης τον υποτίμησε και την πλήρωσε άσχημα. Όχι μόνο για τους βαθμούς που έχασε αλλά και για το πισωγύρισμα που έφερε στην ομάδα ενόψει του επαναληπτικού αγώνα της Τρίτης. Δύο μέτρα, δύο σταθμά, αλλά τούτο σαφώς και δεν αποτελεί έκπληξη για μας. Έκπληξη είναι για τους δίπλα που βλέπουν τη φάτσα τους όταν πέφτουν οι μάσκες. Φέτος δεν θα υπάρξουν "φιλικά" κι αυτό πολύ σύντομα θα τους προσγειώσει ΠΟΛΥ ΑΝΩΜΑΛΑ στην ελλ. πραγματικότητα.

(Ρε παιδιά συγχωρέστε με που δεν είναι κατανοητά όσα γράφω, αλλά δεν έχω δυνατότητα επεξεργασίας στα σχόλια μου).

@ukworm η συγνώμη που λες δεν μπορώ να πως πως είναι αναγκαία, πέραν της στοιχειώδους πειθαρχίας που θα πρέπει να έχει ο παίκτης. Είναι όμως ετεροχρονισμένη. Όταν φταίω σε κάτι, το ζητάω εκείνη τη στιγμή από αυτούς που ζημίωσα. Τώρα οι αρμόδιοι έφυγαν και εκτεθιμένη βγαίνει και η διοίκηση μας απέναντι του. Που τον έδιωχνε για κάτι που είπε... (και δεν ξέρουμε κι όλας τι). Να τη ζητήσει ωστόσο ο σουηδός, αλλά από ποιόν; Για μένα συγνώμη θα ήταν να αποκαταστήσει την εικόνα του στο γήπεδο. Και τότε εμείς ίσως να είμαστε άδικοι απέναντι του. Τέλος πάντων, μεγάλα παιδιά είναι θα τα βρουν... @Emperor το θέμα είναι όχι αυτό που βλέπουμε εμείς στην ομάδα, αλλά πώς βλέπει ο Μάντζιος τη σύνθεση της. Εγώ για παράδειγμα βρίσκω είτε ανέτοιμο και τον Λόπεθ. (Μου μοιάζει σαν να μην ξέρει πού να σταθεί στο γήπεδο για να κάνει αυτό που ξέρει. Ούτε και με τους συμπαίκτες του βρέθηκε. Έλλειψη πλάνου; Πιθανότατο για μένα. -Κι αυτό βλέπω και για άλλους παίκτες). Αντίθετα κάποιοι παίκτες, πχ Μπερτόγλιο, Τζέγκο, Μαντσίνι και τελευταίο ο Σάσα βρίσκουν τα πατήματα τους στο γήπεδο, όχι γιατί υπάρχει πλάνο, αλλά από κεκτημένη ταχύτητα από τις προηγούμενες ομάδες τους για το ρόλο που είχαν. Σε ελεύθερο ρόλο κι όχι σετ παιχνίδι. Με αυτά θέλω να πω πως ο Μαντσίνι, για μένα δεν μπορεί να λείπει από το αρχικό σχήμα. Κυρίως για την πίεση ψηλά που τη θέλουμε για να μη εκτεθεί και πάλι ο Κ@λος μας πίσω στην άμυνα. Να σας προλάβω και να πω. Δεν μου αρέσει ποδοσφαιρικά, αλλά είναι ο μοναδικός μας θα έλεγα που βγάζει πάθος σε αυτόν το ρόλο. (Δίχως τη μπάλα. Με την μπάλα, άστο προς το παρόν. Θέλει δουλειά το παιδί...) Το ίδιο λέω και για τον Φέτφα. Από τον γάμο του και μετά μας ...(να το πω λίγο πιο κομψά) έγραψε. "Αυτά που ξέρατε, ξεχάστε τα". Κάτι τέτοιο τέλος πάντων. (Λίγο κρύο για χιούμορ, αλλά εγώ αυτό αποκόμισα. Οπότε, τι θα έλεγα: Μαντσίνι ή στο 7αρι αντί του Φέτφα, ή 9άρι αντί του Λόπεθ. Για ένα ημίχρονο, μια ώρα. Μπορεί και να σπάσει το ρόδι και βγάλει γκολ -κάτι που το βλέπω να γίνεται προσεχώς- και η ψυχολογία του να ανέβει κατακόρυφα. Τούτο θα ανεβάσει και τη ομάδα. Ωστόσο φοβάμαι πως η μισή μας 11άδα δεν ξέρει τι να κάνει μέσα στο γήπεδο!!! Γιατί από το γερμανό δεν είδα ούτε ένα πλάνο του να εφαρμόζεται μέσα στο γήπεδο. Πέρασε κι έφυγε ο άνθρωπος και δεν είδαμε δικό του ούτε ένα αποτύπωμά του. Κάτι που να διαψεύδει δλδ το "πέρασε και δεν ακούμπησε" που λέμε συνήθως για όσους πέρασαν από την ομάδα μας. ΟΥΤΕ ΕΝΑ.

Αυτό ούτε από το μυαλό μας δεν θα πρέπει να περνάει. Ντεμπούτο για ένα προπονητή που ήρθε για να μείνει καιρό απέναντι σε μια ομάδα με μηδέν παραστάσεις και απόλυτα απροετοίμαστη είναι ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Και η λογική λέει πως ένα τέτοιο σενάριο δεν παίζει. Το θεωρώ βέβαιο πως ο Μάντζιος πήρε τα μέτρα του. Όχι πως είχε το χρόνο να το κάνει, αλλά σίγουρα κατάφερε να τους περάσει 1-2 συμβουλές. Όπως για παραδειγμα το να μην είναι τόσο σοφτ αμυντικά. Θυμηθείτε το 2ο γκολ με την Κόλος. Η μπάλα διήνυσε 50-60 μέτρα από 2-3 αντιπάλους και ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ Ε-Ν-Α-Σ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΕ ΦΑΟΥΛ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ. Κι όχι σε ένα μόνο αγώνα. Και πριν τον Παντελίδη και τον Ερέρα έτσι παίζαμε. Χαρίζαμε επιθέσεις.

H αλλαγή προπονητή σίγουρα φέρνει αλλαγή στη ψυχολογία αλλά δεν νομίζω και στην 11άδα. Οπότε η λογική δείχνει την 11άδα του ukworm με δύο ίσως μικροαλλαγές. Τον Ροζ δεξιά και τον ...Δεληζήση (ίσως) κεντρικό. Γιατί το κόβω χλωμό ο σουηδός να είναι 100% έτοιμος. Θα τον βάλει στο 2ο μέρος ή σαν αλλαγή στο 60'. (Τώρα γιατί λέω Δέλη κι όχι Μπακαλιάνη, είναι άλλη κουβέντα. Λίγο η εμπειρία, λίγο ότι τον ξέρει. Κι ας είναι πιο έτοιμος ο μικρός. Εγώ πάντως έτσι νομίζω κι είμαι περίεργος για αυτό πουθα δούμε στο γήπεδο. Δλδ πόσο συντηρητικός ή όχι είναι ο νέος μας κόουτς). Το άλλο που παίζεται επίσης είναι η παρουσία του Φέτφα ή όχι. Αν στείλλει υπογεγραμμένο το συμβόλαιο του πριν τον αγώνα τότε θα δούμε τον Μαντσίνι στη θέση του. Αλλιώς το κύκνειο παιχνίδι του Φέτφα με τη φανέλα μας.

Έφυγε ο γερμανός, φεύγει κι ο Χαριστέας που τον έφερε και δεν ξέρουμε αν θα παραμείνει στις επάλξεις της ομάδας και ο Τερζής. Εμένα δεν μου αρέσουν τα "φύγε εσύ, έλα εσύ" στην ομάδα, γιατί δείχνουν ανταγωνισμό κι όχι συνέχεια της σκυτάλης που παραλαμβάνει ο εκάστοτε επόμενος. Γιατί δείχνουν μισές δουλειές, οι οποίες πιθανότατα θα μείνουν κι αυτές μισοτελειωμένες. Δεν ξέρω αν αποβάλλαμε εντελώς εκείνη τη στραβή λογική του Κόντη που απαξίωνε για καιρό όσα "λαυράκια" μας κουβαλούσε από τα αζήτητα της Λατινικής Αμερικής. Με αποτέλεσμα να χρυσοπληρώνουμε τον παίκτη -και την προμήθεια του Κόντη- και να παρακαλούμε να μας αγοράσουν τον παίκτη μπας και βγάλουμε κι εμείς κάτι. Επόμενο ήταν να φαληρήσει η ομάδα, να θησαυρίσει ο Κόντης και να μας μείνουν αμανάτι κάτι Κουλοχέρηδες, κάτι Σιστόν, κάτι Γκρασιάν κλπ. Μας αρέσει ή όχι ο Σούντγκρεν και ο Ντουάρτε αποτελούν περιουσιακά στοιχεία του Άρη. Και μάλιστα ακριβά. Ο ένας κάτι δήλωσε που δεν έπρεπε κι ο άλλος δεν μας κέρδισε στο χορτάρι. -και πώς να το κάνει αλήθεια, αφού για άλλο στυλ παιχνιδιού τον πήραμε-. Το αποτέλεσμα ήταν να μπουν και οι δυο τους στο ψυγείο. Τώρα όμως η αλλαγή προπονητή τους δίνει ίσως μια καλή ευκαιρία. Να διεκδικήσουν μια θέση και να αποδείξουν πως αξίζουν το ψωμί που τρώνε στην ομάδα. Αν συμβεί αυτό, τότε εμπλουτίζεται το ρόστερ και μεγαλώνει ο ανταγωνισμός για την 11άδα. Και την 15άδα θα έλεγα εγώ, αν προστεθούν σε αυτήν και οι 4 αλλαγές που ισχύουν φέτον. Καθώς, το να έρχονται έτοιμοι οι δευτεροκλασσάτοι των αλλαγών δίνει σταθερότητα στην απόδοση της ομάδας. Άλλωστε αυτοί οι 2οι ρόλοι έδωσαν πολλούς βαθμούς στην ομάδα και θα το κάνουν και στο μέλλον.

Λέτε με τον Μάντζιο να ξαναδοκιμάζουμε τους Σούντκρεν και Ντουάρτε; Γιατί όχι...

Δεν μου αρέσει να είμαι επικριτικός απέναντι στα πρόσωπα και καθησυχάζω τη συνείδηση μου όταν ξέρω πως τα σχόλια μου αφορούν τα δρώμενα και λιγότερο τον δράστη. Γιατί δεν τον βλέπω σαν υπαίτιο τους, αλλά σαν ελλείψεις από μέρους μας που θα πρέπει να μπαλωθούν, αν θέλουμε να εξελιχθούμε. "Κρίνω" λοιπόν για μένα σημαίνει αξιολογώ. Κάτι που το βλέπω τόσο αναγκαίο, όσο τον ποιοτικό ελεγχο για ένα προϊόν. Ιδίως όταν πρόκειται για το δικό μας ποδοσφαιρικό προϊόν που λανσάρουμε στα γήπεδα. Τον Άρη που αγαπάμε και που τον θέλουμε κάθε φορά καλύτερο. Ο προπονητής λοιπόν δεν μπορεί να είναι στο απυρόβλητο αυτού του ελέγχου, αφού ο ίδιος επιμελείται τη βιτρίνα του προϊόντος μας. Το σχόλιο του Αλέξανδρου με καλύπτει πλήρως. Τόσο εμπεριστατωμένο που δεν αφήνει κάτι απέξω για να το προσθέσουμε σε αυτό. Από τη πλευρά μου να ομολογήσω πως του έδινα τεράστια πίστωση χρόνου ώστε να είναι πιο εμφανείς οι ελλείψεις του στο κομμάτι που τον αφορά. Βοήθησαν βλέπετε και οι συγκυρίες. Ήρθε η κρίση του κορωνοϊού κι η 11άδα που έβγαζε ασπροπρόσωπο τον γερμανό πήρε ανάσες και δεν έπαθε burn out ώστε η ζημιά σήμερα να ήταν τρομακτική. Χρονοτριβώντας λοιπόν φτάσαμε στη κρίσιμη περίοδο της προετοιμασίας κι όπως εξελίχθηκε με τις απαγορεύσεις και το μπάτζετ ο γερμανός έμοιαζε η μόνη επιλογή για το τιμόνι της ομάδας. Να στήσει επιτέλους ένας ξένος την ομάδα μας όπως αυτός την θέλει. Ήρθαν και οι προσθήκες που έφεραν όλες την έγκριση του, οπότε, δεν το κρύβω πως πίστευα, πραγματικά, πως ο γερμανός μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Μέχρι το πρώτο φιλικό. Μια ομάδα 4ης Κατηγορίας που μας έβαλε δύσκολα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού -όχι στο σκορ-. Το ίδιο έγινε με τον Πανσεραϊκό όπου πλέον βεβαιώθηκα πως αντί για εμπρός, ο γερμανός με το καινούργιο του σύστημα μας πήγε πολύ πιο πίσω από ότι μας παρέλαβε. Γιατί; Για τον απλό λόγο πως κρατώντας τον καλό περσινό κορμό μας κατά ένα μεγάλο μέρος κατάφερε η ομάδα να είναι πιο ασύνδετη από 2 μήνες πριν!!! Απίστευτο!!! Πρόκειται περί αρνητικού ...κατορθώματος. Δεν έχει λογική. Για μένα τουλάχιστον. Πλην μιας. Πως το νέο σύστημα μας αποσυντόνιζε εντελώς. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα με τη Λαμία. Η ζημιά όμως έχει γίνει. Ξαναψαχτήκαμε να φέρουμε παίκτες για 4-3-3 (κι ευτυχώς κάποιοι δεν ήρθαν). Όλα αυτά όμως δεν βάζουν θετικό πρόσημο στον προπονητή. Πέραν των αριθμών που δείχνουν κάποια μεγέθη υπάρχουν κι αυτό που δεν φαίνονται. Όπως για παράδειγμα η δυσκολία στο τρανσίσιον, ή η χημεία που υπήρχε παλιότερα στους παίκτες. Πού είναι ο παλιός ο Φέτφα; Ο Ματίγια; Ο Σάσα; Η ομάδα που ξεδιπλωνόταν τόσο όμορφα πέρσι, φέτος δυσκολεύεται να βρει τα πατήματα της στο γήπεδο. Κι όταν οι προσθήκες του Τζέγκο, του Μπερτόγιλιο πράγματι ενίσχυσαν την ομάδα, τότε είναι να απορείς τι την κάνει φέτος στα μάτια μας να μη βλέπεται; Ε, όλα αυτά δείχνουν ένα πρόσωπο. Ο γερμανός δεν έχει δικαιολογίες. Ήταν τυχερός που οι συγκυρίες κάλυπταν όλα τις ατέλειες του. Και ατυχής η ομάδα μας που πέταξε στα σκουπίδια άλλη μια φορά την προετοιμασία της σε ένα σχήμα που δεν της πάει, αλλά και να πορευτεί για άλλη μια φορά με το υλικό που της φόρτωσαν οι λανθασμένες επιλογές της. Ευτυχώς δεν είναι τόσο επώδυνο όσο εκείνο που της άφησε ο Παντελίδης και οι συνεργάτες του.

Καλώς να ορίσει στην ομάδα και αν είναι καλός μακάρι να ξεπερασει και το ρεκόρ του Φέργκιουσον στην Μάντσεστερ. Στην Ελλάδα το μεγαλήτερο κομμάτι καχυποψίας από όσους έρχονται σε μια ομάδα το δέχονται οι προπονητές. Πιο πολύ ακόμη και από ποδοσφαιριστές αμφιλεγόμενης αξίας. Κι αυτό βέβαια καλό δεν είναι. Γιατί ο κόσμος περιμένει να δει άμεσα αποτελέσματα χωρίς να δίνει στον κόουτς μεγάλη πίστωση χρόνου. Οπότε, κι αυτοί από τη πλευρά τους, ουδέποτε θα αναζητήσουν ένα μακροπρόθεσμο πλάνο για την ομάδα, αλλά θα επινοήσουν μπαλώματα στα όποια κενά τους άφησε ο προκάτοχος τους. Ώστε παρουσιάζοντας άμεσα κάποια αποτελέσματα να κερδίσει το μπράβο των φιλάθλων και την εύνοια της διοίκησης για την παραμονή τους στην ομάδα. Φαύλος λοιπόν ο κύκλος της προπονητικής στην Ελλάδα και όσοι επιμένουν να πάρουμε ένα "γνώστη της Ελληνικής πραγματικότητας" σε αυτή τη διαδικασία μας ωθούν. Να ακολουθήσουμε την πεπατημένη και να "ησυχάσει" και η πιάτσα που δεν θα απειληθεί η μερίδα της για τη περίπτωση που "μεγαλώναμε" και αξιώναμε κάτι παραπάνω από τη ποδοσφαιρική πίτα. Δεν είμαι κατά των Ελλήνων προπονητών. Υπάρχουν και καλοί, και κακοί κι αυτοί που κάνουν, όπως κι αυτοί που δεν κάνουν για το στυλ που θέλουμε, ή το ρόστερ που διαθέτουμε. Επομένως, το πρόσημο του καλού ή κακού που θα δώσουμε σε ένα προπονητή είναι σχετικό. Το στοίχημα είναι να δέσει την ομάδα και να τη βοηθήσει να πραγματοποιήσει τους στόχους της. * Εγώ αποσύρω την καχυποψία μου στο πρόσωπο του κόουτς και μηδενίζω στο μυαλό μου το ιστορικό του. Καλός ή κακός θέλω να αποφανθώ από το έργο του στο γήπεδο και τα αποδυτήρια. Τούτο το θεωρώ σαν ένα απαραίτητο βήμα για να έχει αξία ένα θερμό "Καλωσόρισες Μάντζιο" που θα πω από την καρδιά μου. * Σκέφτομαι καμιά φορά την τεράστια διαφορά που έχει στη χώρα μας ο τίτλος του προπονητή για το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Περιζήτητοι στο εξωτερικό οι πρώτοι, ούτε να τους κοιτάξουν οι δεύτεροι. Κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Το μπάσκετ το πήγαμε σε άλλα επίπεδα. Το ποδόσφαιρο το σακατέψαμε. Σαν Έλληνες εννοώ. Κι αυτό θα ήταν ωφέλιμο θαρρώ να μας προβληματίσει άμεσα, αν θέλουμε στο κοντινό μέλλον να βρούμε κάποια άκρη και για το ποδόσφαιρό μας.

Παραιτήθηκε από την αποζημίωση, μόνο τα δεδουλευμένα παίρνει ο Ένινγκ https://www.pressaris.gr/παραιτήθηκε-από-την-αποζημίωση-μόνο-τ/ Να κι ένα καλό νέο αν ισχύει. Γιατί το συμβόλαιο του έλεγε 1+1 χρόνια και η ρήτρα αποζημίωσης έφτανε τα 6 μηνιάτικα του. Δλδ μια μεταγραφή περίπου.

Φέτος κοιτάμε ψηλότερα αλλά δεν θα γίνει αυτό αν δεν αλλάξουμε μερικές από τις παθογένειες του παρελθόντος. Μια τέτοια είναι η μαζική παράνοια που πέρασε στη μεγαλύτερη μερίδα των φιλάθλων μας. Σου έχει στείλλει το μήνυμα η Λαμία και βγαίνουν εν χορώ οι "αρειαναράδες" και σε κράζουν που το επισημαίνεις προσάπτοντας σου το ευφυολόγημα "Πάλι γκρίνιες και μίρλες ρε παιδιά...". Αποτέλεσμα: Αν δεν δέχεσαι τη κριτική, δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθείς. Κι αφού κάποιοι θέλουν την ομάδα "τόση", εκεί θα μείνει. Ούτε πάνω, ούτε κάτω. Η άλλη παθογένεια είναι η ηττοπάθεια και το φοβικό σύνδρομο. Του Τερζή συγκεκριμένα. Το είδαμε πέρσι με τον Πάοκ στη Τούμπα. Έστησε πιο ορθολογικά την ομάδα από τον Παντελίδη για 80' και τα τελευταία 10' που πήγε να "κρατήσει τη νίκη", το έβλεπες το γκολ να έρχεται... Όπως και ήρθε στο 97'. Όση εκτίμηση απέσπασε σε όλο το παιχνίδι την έχασε από τις επιλογές του στα τελευταία λεπτά. Διότι ο πανικός στην άμυνα είναι ότι χειρότερο για την ομάδα. Επιταχύνει την ήττα. Ανάλογος ήταν και ο χθεσινός αγώνας. Με δύο διαφορές. Ο Βόλος δεν ήταν Πάοκ να μας απειλήσει σοβαρά και πως του δώσαμε περισσότερο χρόνο να το κάνει. Όλο το 2ο ημίχρονο για μένα. (ΟΚ ίσως και να υπερβάλλω λίγο). Ο Βόλος ισοφάρισε στο 88', αλλά ευτυχώς για μας η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή κι ήταν άουτ. Κι έτσι κερδίσαμε με ένα (κακοχτυπημένο αλλά εύστοχο) πέναλτι και με τη ψυχή στο στόμα στο φινάλε. Ανόητο αλλά πέναλτι αυτό που κερδίσαμε, αλλά το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με την "επαφή" του Ντάτκο στο Περέα. (Αν ο παίκτης "έπεφτε πιο ποδοσφαιρικά" θα του το δίναν. Δεν "έπεισε" όμως με τη πτώση του το ΒΑΡ να ξανακοιτάξει τη φάση και φυσικά, σε αυτή τη περίπτωση θα το έδινε). Σήμερα ο τύπος μιλά για τη νίκη, αλλά αν ο ρέφερι σφύριζε σε βάρος το πέναλτι, θα ήταν όλα διαφορετικά. Και θα εξαγριωνόταν κι όσοι παροτρύνουν τον κόσμο να μη γκρινιάζει. Ο Άρης "ψηλώνει" φέτος. Αλλά δεν θα το καταφέρει αν δεν αλλάξουμε μυαλά. Και θα πρέπει πρώτα να συμβεί αυτό για να τον δούμε να αλλάζει η ομάδα στο γήπεδο. Αν θες μια από τις 4 θέσεις, πρέπει να αποκτήσεις νοοτροπία νικητή για να πρωταγωνιστήσεις. Κι όχι να πανηγυρίζεις που δεν σε ισοφάρισε ο Βόλος.

0-1 έληξε αλλά ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΜΑΣΤΑΝ. Και θα μας την πουν για τη διατησία. Ο Τερζής είναι ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ.

1-1 αλλά η μπάλα έχει βγει άουτ πρώτα

0-1 το ημίχρονο με ένα Άρη που εγώ τουλάχιστον τον περίμενα πιο ζωηρό. Ο Γκάμα κάνει μέχρι τώρα τη διαφορά. Όχι μόνο με το γκολ από (κακοχτυπημένο σχετικά) πέναλτι, αλλά και από το αρχοντικό του παίξιμο. Ο αγωνιστικός χώρος χάλια και θέλει προσοχή να μη τραυματιστούμε. Το κοουτσάρισμα του Τερζή πατάει σε αυτό που είχε και ο γερμανός. Πίσω πάλι δεν εμπνέουμε εμπιστοσύνη αν και ο Σάκιτς το παλεύει. Το ίδιο κι ο Ροζ σαν σέντερ ενώ ο Ντάτκο προωθείται στα στημένα και μάλλον τον βρίσκουν οι συμπαίκτες του. Μέχρι εδώ όμως. Για να καθαρίσουμε το ματς θέλει να το παλέψουμε κι άλλο και να βρούμε ένα δεύτερο τουλάχιστον γκολ. Γιατί ο Βόλος στέκεται πολύ σωστά για να τον υποτιμήσουμε.

Αναρτώ ένα άρθρο του Λεάνη που βρήκα αρκετά ουσιώδες στο πρόβλημα του προπονητή μας. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για όσους θέλουν να δουν σε βάθος κάποια πράγματα. Ενδεικτικά μόνο κάποια σημεία του για να μη φορτώνουμε τη σελίδα. "Τηρουμένων των αναλογιών με βάση τον αντίπαλο αλλά και το πάθημα της περσινής σεζόν φέτος ο Άρης δυστυχώς παρουσιάστηκε ακόμα πιο ανέτοιμος από πέρσι! Αν το ματς με τη Μόλντε χάθηκε στις λεπτομέρειες , με την άσημη Κόλο χάθηκε κατά κράτος. Αρκεί να φέρετε στο νους σας ή να ανατρέξετε στα στιγμιότυπα του αγώνα για να δείτε ότι στο δεύτερο γκολ των Ουκρανών ούτε ένας παίκτης του Άρη δεν ακουμπά την μπάλα , τέσσερις αντίπαλοι τα βάζουν με έξι και τους κερδίζουν και ακόμα πιο λυπηρό το γεγονός ότι κανένας δεν σκέφτεται να κάνει ένα φάουλ να σταματήσει την φάση , ούτε από τον πάγκο υπάρχει ανάλογη υπόδειξη. Η επιτομή της απροετοίμαστης ομάδας! Μα τι φταίει ο Καρυπίδης , τι φταίει ο Χαριστέας , γιατί να την πληρώσει ο Γερμανός επειδή οι παίκτες δεν παίζουν μπάλα; Για να συνεννοηθούμε λοιπόν! Άρα δεν φταίει κανείς! Να καταλήξουμε λοιπόν ότι η ομάδα ήταν ματιασμένη, να το κλείσουμε το θέμα εδώ να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αν δεν θέλουμε λοιπόν να ανατρέχουμε σε μεταφυσικές λύσεις πάμε να δούμε τις ευθύνες του κάθε τομέα χωριστά στον οργανισμό που λέγεται Άρης. ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ Μα δεν γίνεται ο Άρης να αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα. Σωστά! Συμφωνώ απόλυτα και όσοι με διαβάζουν συστηματικά θα θυμούνται ότι το έγραφα και το ξαναέγραφα λες και με είχαν βάλει τιμωρία όταν απομακρύνθηκε ο Παντελίδης. Μόνο που υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο κράτα ένα προπονητή που πραγματικά έχει να σου δώσει κάτι από την φιλοσοφία του και την προπονητική του γνώση από το κράτα ένα προπονητή μόνο και μόνο επειδή δεν είναι σωστό να διώχνεις προπονητές κάθε τόσο. Για να είσαι δηλαδή politically correct χωρίς να μπορείς όμως να το υποστηρίξεις! Πολύ φοβάμαι και θα το γράψω επειδή ποτέ μου δεν δείλιασα να καταθέσω την άποψη μου, ότι το πάρε δώσε με τους κόουτς στον Άρη θα συνεχιστεί αν δεν βρεθεί ένας προπονητής με ικανότητες , καταρτισμένος , σύγχρονος , αποτελεσματικός και το κυριότερο πλαισιωμένος από συνεργάτες γνώστες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Οι συνεργάτες υψηλού επιπέδου και υψηλής κατάρτισης απουσιάζουν σε πολλούς τομείς από το προπονητικό επιτελείο της ομάδας. Σ’ αυτόν τον τομέα την ευθύνη έχει ο Χαριστέας γιατί αυτός όφειλε να οργανώσει αυτό το κομμάτι. Στο εξωτερικό έχει ζήσει τόσα χρόνια γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ή οφείλει να γνωρίζει πως επανδρώνεται σωστά το προπονητικό τμήμα. Για τον Ένινγκ τα έγραφα από πέρσι. Δεν κατάφερε ποτέ του να αφήσει το αποτύπωμα του στην ομάδα , το όποιο αποτύπωμα, να της προσδώσει αγωνιστικό προφίλ, προσανατολισμό , ταυτότητα , προσωπικότητα , αυτοπεποίθηση. Ακύρωσε παίκτες, μπέρδεψε τους ρόλους, στέρησε από την ομάδα ένα άξονα πάνω στον οποίο θα μπορούσε να αναπτυχθεί , να κινηθεί με σιγουριά. Σε κρίσιμα παιχνίδια φάνηκε πότε άτολμος και πότε απροετοίμαστος χωρίς ιδέες και επινοήσεις. Τον έσωσε από ένα σημείο και μετά η σοβαρή δικαιολογία ότι η ομάδα δεν ενισχύθηκε στη μεταγραφική περίοδο του Δεκέμβρη. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η ομάδα προχώρησε όσο είχε καύσιμα από τον προηγούμενο προπονητή. Μόλις στέγνωσε το ρεζερβουάρ, ο Άρης στέγνωσε από στρατηγική , από πνεύμα και από λύσεις. Γιατί ο Άρης ανεξάρτητα από την έλλειψη λύσεων στο ρόστερ είχε την δυνατότητα και το απέδειξε –δεν το ισχυρίζομαι αυθαίρετα- να φτάσει μέχρι τον τελικό αν είχε ένα σταθερό αγωνιστικό πλάνο , με σταθερούς ρόλους και παίκτες έτοιμους να τους ερμηνεύσουν κατά γράμμα. Μετά μη ξεχνάμε ότι η διακοπή λόγω κορονοιού βοήθησε τον Άρη όσο καμία άλλη ομάδα να ανασάνει και να γεμίσει τις μπαταρίες! Τι φταίει ο Ένινγκ όταν δεν σκοράρει ο Μαντσίνι; Ναι σ’ αυτό δεν φταίει, αλλά φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης όταν η ομάδα όπως στον ματς της Πέμπτης και όχι μόνο σ’ αυτό , αδυνατεί να παίξει με την μπάλα κάτω , προσπαθεί να αναπτυχθεί με γιόμες, με τριαντάρες μπαλιές, φταίει όταν δεν έχει σχέδιο να εκμεταλλευτεί τους χώρους, όταν δεν έχει διδάξει την ομάδα να κινείται χωρίς την μπάλα και σε ακόμα ένα ματς εμφανίζεται στατική, όταν δεν τολμά να παίξει απέναντι στην Κόλο αλλά και σε άλλες αναμετρήσεις στο πρωτάθλημα της περσινής σεζόν με τρεις πίσω έχοντας τρία χάφ μπροστά από την αμυντική γραμμή , καλύπτοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την έλλειψη ετοιμότητας του Ματίγια από την μια και από την άλλη δίνοντας στον Σάσα την δυνατότητα να κάνει το παιχνίδι του βοηθώντας τους συμπαίκτες του να βγουν στο χώρο. Φταίει που δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ότι ο Φετφατζίδης δεν είναι εξτρέμ –εκτός αν ο Βαλβέρδε ήταν άσχετος που τον έβαζε στον άξονα- -φταίει για τις εμμονές του χαρακτηριστικό γνώρισμα προπονητών που στερούνται ορίζοντα και γνώσεις! Χαρακτηριστική περίπτωση ο τρόπος που διαχειρίζεται το ματς ο Άρης στον δεύτερο ημιτελικό με την ΑΕΚ. Και το ξαναγράφω. Ο Άρης δεν αποκλείστηκε μετά το 2-0 όταν δέχθηκε το γκολ και πήγε στην παράταση , αλλά στο 1-0 γιατί τακτικά δεν το υπερασπίστηκε!!! Φταίει γιατί ενώ γνωρίζει το πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις δέχεται ανέτοιμους παίκτες στην ομάδα , φταίει γιατί η ομάδα έχει μείνει από μπακ και το κυριότερο γιατί δεν φρόντισε για back up σε αυτές- κι όχι μόνο- τις θέσεις. Εκτός αν για το σχεδιασμό και τις επιλογές των παικτών δεν έχει ευθύνη ο προπονητής οπότε την ευθύνη την λαμβάνω εγώ στο ακέραιο!!! ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ένα κομμάτι των ευθυνών του Ένινγκ έχουν να κάνουν και με τις ευθύνες του Άγγελου Χαριστέα αφού οι ρόλοι διαπλέκονται. Καμία προσπάθεια εκσυγχρονισμού στο προπονητικό επιτελείο, πρόχειρες επιλογές στις μεταγραφικές κινήσεις, χωρίς ουσιαστικά να προηγηθεί ακτινογράφηση των νέων αποκτημάτων , κανένα ουσιαστικό βάθεμα στο ρόστερ , θολή η προσπάθεια ανάδειξης παιδιών από τις υποδομές. Καμία επίσης διάθεση για αυτοκριτική με βάση την εικόνα της προηγούμενης περιόδου. Ούτε μετά τον αποκλεισμό ακούσαμε κάποια τοποθέτηση του. Είναι λογικό να υποπέσει σε λάθη. Είναι πρώτη φορά που αναλαμβάνει αυτό το πόστο και οι αστοχίες δικαιολογούνται. Σίγουρα όμως η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του και η υπομονή θα μεγάλωνε αν μιλούσε στον κόσμο , καθαρά με ειλικρίνεια και εξηγούσε του λόγους που τον οδήγησαν να υποπέσει σε λάθη. ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τέλος για τον πρόεδρο Καρυπίδη η ευθύνη των δυο αποκλεισμών και των κακών προγραμματισμών των αφορούν ως επικεφαλής... https://www.gazzetta.gr/football/superleague/article/1515143/o-aris-toy-tzim-tzarmoys

Μόνο ένα σχόλιο από μένα για τον αγώνα. Μένει να σκοράρει ο Μαρτίνεθ εναντίον μας και θα τα έχουμε δει όλα πλέον...

Μετά την πρώτη κρυάδα να πούμε ένα-δυο πραματάκια κάπως πιο αντικειμενικά. Η Κόλος δεν είναι σίγουρα η ομάδων εκείνη των ψαράδων που απέκλεισε τον Πάοκ, ούτε φυσικά η Μπάγιερν που θα ισοπέδωνε όποιον και να έβρισκε μπροστά της. Ήταν όμως η ομάδα του προπονητή της, απόλυτα πειθαρχημένη που εχθές καταφερε και έβγαλε σούπερ απόδοση στο γήπεδο κι εξαφάνισε τον αντίπαλο της. Μπορεί να μην έχει μονάδες στο ρόστερ της, αλλά αυτό που είδα εγώ τουλάχιστον στο γήπεδο ήταν μια "ομαδάρα" που μας έκανε για 90' λεπτά να μοιάζουμε με τσίρκο. Καθαρά επιθετική στα χαρτιά, αρίστευσε στην πράξη ΚΑΙ αμυντικά. "Όλοι άμυνα, όλοι επίθεση". Ασταμάτητο τρέξιμο, πάθος, πολύ δυνατοί στις φάσεις, δεν μας έδωσαν περιθώριο να ελπίσουμε το οτιδήποτε. Πήραν όλες τις προσωπικές μονομαχίες, ξεχύνονταν στην επίθεση απόλυτα συντονισμένοι, τη στιγμή που εμείς δεν ξέραμε ούτε ποιός ήταν ο χώρος φύλαξης μας. Εγώ δεν θυμάμαι πάντως να υποστήκατε τέτοια ισοπέδωση από άλλο αντίπαλο. Ούτε με την Μάντσεστερ Σίτυ, ούτε φυσικά την Αθλέτικο ή όποιο άλλο μεγαθήριο συναντήσαμε μπροστά μας. Η Κόλος πήρε πανάξια αυτό που της άξιζε κι εμείς μείναμε με την απορία: Από πού μας ήρθε αυτός ο σίφουνας που μας έλαχε; Το ρόστερ τους όλο κι όλο αξίζει όσο ο Φέτφα και καναδυο δικοί μας. Ο προπονητής τους είχε "δει" τη νίκη πριν μας αντιμετωπίσει. Έστησε την ομάδα πανέξυπνα, κι αυτή λειτούργησε σαν καλοκουρντισμένη ορχήστρα σε ότι τους είπε. Κι εμείς ακόμη αναρωτιώμαστε πώς στο καλό μερικοί τα καταφέρνουν να κάνουν το τίποτε χρυσό, κι εμείς το δικό μας χρυσάφι να μοιάζει φτηνότερο και από μπακίρι; Θέλω να είμαι ειλικρινής. Εγώ τους ζήλεψα για αυτό που κατάφεραν. Όχι μόνο την "ομάδα ή τον προπονητή. Όλο το πακέτο, γιατί αυτά πάνε μαζί.

(Συγχωρέστε με, δεν έχω δυνατότητα επεξεργασίας των σχολίων μου και αρκετά από αυτά βγαίνουν τσαπατσούλικα και μη κατανοητά).

Aυτό ξαναπές το. Γεμίσαμε από μεσοεπιθετικούς καλούς μόνο για συγκεκριμένο παιχνίδι ο καθένας τους και από χρυσές μετριότητες στην άμυνα. Έχοντας την απαίτηση να παίζουν οι σέντερ μπακ, ο ένας δεξιά κι άλλος ...εξτρέμ, και οι μέσοι στην άμυνα. Άντε να πάρουμε και τον Ματέο να τον ρίξουμε αριστερό μπακ και τον Μπερτόγλιο ανασταλτικό! Κι όλα αυτά για να βγάλουμε λογική την ποδοσφαιρική παράνοια του Ένιγκ. Για να καταλάβω: Κανείς από τη διοίκηση δεν βλέπει πού μας πάει ο άνθρωπος; Τόση παράνοια πια!!! Για να εκτιμήσει κανείς τη ζημιά που αφήνει πίσω του ο γερμανός αρκεί να σκεφτούμε πόσο ...δυσεύρετη πλέον για την ομάδα μας φαντάζει η απλή στοιχειώδης λογική. Να παίξει ο παίκτης στη θέση του. Μια λογική που μπορείς να τη πάρεις από τον οποιοδήποτε προπονητή Ε' Ερασιτεχνικού πρωταθλήματος.

Tο πρόβλημα είναι μεγαλύτερο όσο κι αν το απλοστεύουμε. Ο Μάντζιος μπορεί να σου "δέσει" την άμυνα πίσω σε χρόνο ρεκόρ. (Το είδαμε με τη Λαμία που παρέλαβε λίγο πριν τον υποβιβασμό της και κατάφερε να διεκδικεί ...έξοδο στην Ευρώπη). Μετά όμως τι;;; Το παραπάνω με τον Δέλλα είναι πως εκτός από την άμυνα θα δέσει κάπως και το κέντρο και θα δουλέψει με αντεπιθέσεις. Μέχρι εκεί. Το ζητούμενο σε μας είναι ποιός θα δώσει στην ομάδα νοοτροπία νικητή. Γιατί δεν πάμε σε κάτι λιγότερο από αυτό. Φέτος θα βγουν 4 ομάδες και μερικές ήδη καπαρώθηκαν από τώρα (στο Ελλάντα ζούμε). Πώς θα το καταφέρεις αυτό δίχως νίκες;;; (Ο Ένιγκ εκτός πολλών άλλων πέτυχε και τον εξής άθλο: Με 12 ισοπαλίες κι ελάχιστες νίκες έβγαλε την ομάδα Ευρώπη. Εξαιτίας της ανικανότητας των άλλων κι όχι γιατί ο ίδιος έκανε κάτι. -Για μένα κατέστρεψε πολλά, αλλά οι συγκυρίες τον ωφέλησαν). Το υλικό υπάρχει και το ταλέντο περισσεύει. Αλλά αυτό που της λείπει είναι ένας προπονητής να τους "δέσει" και να τους εμπνεύσει το απλό ποδόσφαιρο. Τόσο απλά. Κι ας μας έκαναν να το βλέπουμε πια σαν κάτι το αδύνατο. Ένας προπονητής του σωρού -θα έλεγα εγώ- που να έχει τη στοιχειώδη ποδοσφαιρική λογική φτάνει και περισσεύει. Πόσο μάλλον να είναι και καλός.

Eίναι ήδη προπονητής στη Μακαμπί του Ισραήλ.

To πρόβλημα είναι σε μας. Αυτός πήρε ότι ζήτησε. Εμείς πού στο καλό πάμε και διαλέγουμε τις χειρότερες λύσεις; Λείπουν οι καλοί προπονητές από τη πιάτσα; Το αντίθετο. Πώς λοιπόν κάτι Ατρόμητοι, κάτι Αστέρες τους βρίσκουν και "δένουν" τις ποδοσφαιρικές τους μετριότητες, σε ομάδα; Κι εμείς, με αστέρια στις τάξεις μας, κάνουμε ότι μπορούμε για να φτάσουμε στη χειρότερη επιλογή. Και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑΝ. Παροπλίσαμε τον Σούντγκρεν και τώρα αποκτήσαμε δύο τέτοιους. Αφήσαμε τον Βέλεθ και πήραμε σέρβο που τον βάλαμε να παίξει αριστερό εξτρέμ γιατί πίσω δεν κάνει. Και γυρίσαμε ...σέντερ μπακ τον μόνο που είχαμε να μοιράζει παιχνίδι. Και μάλιστα ντεφορμέ. Τον Κόρχουτ γιατί τον διώξαμε; Για τον Γκάνεα; Ο Ροζ πού παίζει τελικά; Τι σχήμα έχουμε; Εϊδε κανείς από εσάς πλάνο; Τι τουρλουμπούκι είναι αυτό ρε παιδιά;;; Απίστευτα πράγματα που δεν στέκουν ούτε για αστείο. Έχω την αίσθηση πως κάποιοι από μας κάνουν ότι περνά από το χέρι τους να διαλύσουν ότι καλό απόμεινε στην ομάδα. Δρόμο όλοι οι σκάουτερ, και όσοι νταλαβερίζονται μυστήρια με τους μανατζαραίους. Σώστε λίγη έστω από την αξιοπρέπεια της ομάδας τώρα. Όσο ακόμη είναι καιρός. Κι αυτό θα είναι η καλύτερη μεταγραφή μας τα τελευταία 10 χρόνια.

Σε 38 ματς, έκανε 13 νίκες, 13 ήττες, 12 ισοπαλίες. Αν είμασταν Λαμία, ή Πανιώνιος μπορεί και να ήταν αξιοπρεπές. Αλλά για τον Άρη με 10πλάσιο μπάτζετ σε παίκτες και ιστορία είναι ντροπή.

Αυτό ήταν κάτι αναμενόμενο και θα γινόταν κάποια στιγμή. Και συνέπεσε να γίνει αυτό τη περίοδο που η ομάδα έχασε τον κόσμο από το πλευρό της. Δεν είναι δικαιολογία, αλλά λογικό επόμενο που δείχνει πόσο δυνάμωνε η ομάδα από τον κόσμο της. Έσπασε το αήττητο, δάκρυσαν τάχα μερικοί, έδιωξαν τον Ένινγκ, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν δίνει λύση στο πρόβλημα. Το αήττητο στηρίχτηκε στην αρειανή ψυχή που έβγαζε η ομάδα στο παρελθόν. Στο πρόσφατο παρόν των τελευταίων χρόνων οι παίκτες δεν βγάζουν ψυχή στο γήπεδο. Το αντίθετο. Μας βγάζουν τη ψυχή. https://www.pressaris.gr/τέλος-ο-ένινγκ-ο-άρης-αναζητεί-νέο-προπ/