Η ίδρυση του Άρη
του Κώστα Πάλλη
Η ιστορία της ίδρυσης του Άρη Θεσσαλονίκης και μια μαρτυρία ενός εκ των ιδρυτών της, του Τηλέμαχου Καραγιαννίδη.
Το εντυπωσιακό νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται στην οδό Εγνατία 132 και αποτελούσε ένα από τα σπάνια στολίδια αυτού του δρόμου ήταν ο χώρος όπου γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία του Άρη. Σχεδιασμένο από τον Ερνέστο Τσίλλερ στέγαζε τότε το Γυμνάσιο Αρρένων. Στη Θεσσαλονίκη που είχε απελευθερωθεί μόλις ενάμιση χρόνο πριν δεν υπήρχαν πολλοί σύλλογοι για να αναπτύξουν το νέο σπορ του ποδοσφαίρου και η μάχη γινόταν ανάμεσα στις σχολικές ομάδες. Το Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης με την σχολή Νούκα είχαν τους καλύτερους μαθητές - ποδοσφαιριστές και μπορούσαν να κοντράρουν και τους συλλόγους που ήταν ανεξάρτητοι. Η αποφοίτηση μια γενιάς μαθητών οδήγησε στην ανάγκη δημιουργίας ενός νέου συλλόγου ώστε να παραμείνουν μαζί.
Η ιδέα έγινε πράξη στις 25 Μαρτίου 1914, όταν σε καφενείο στην περιοχή Βότση (ή κατά άλλους στο εξοχικό του Φλόκα), έγινε η επισημοποίηση της ίδρυσης του νέου συλλόγου. Την εποχή εκείνη το Βότση είχε ταβέρνες και καφενεία, όπου πήγαινε ο κόσμος στις γιορτές και τις αργίες, ως βόλτα στην εξοχή. Κατεγράφησαν οι ιδρυτές του και υπογράφηκαν τα 43 άρθρα του καταστατικού λειτουργίας του.
Ο Τηλέμαχος Καραγιαννίδης είναι ο άνθρωπος που έδωσε την ιδέα για το όνομα, ενώ τα χρώματα του μαύρου και του κίτρινου επιλέχθηκαν για να θυμίζουν το μεγαλείο του Βυζαντίου και το ότι η πρόσφατα απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη αποτελούσε την δεύτερη μεγάλη πόλη της Αυτοκρατορίας. Ο Μήνως Κυδωνάκης ορίστηκε πρώτος πρόεδρος του ΑΡΗ και το ΔΣ συμπεριελάμβανε εκτός των 5 ιδρυτικών μελών και τους Πέτρο Γκουζαμάνη, Πέτρο Κρέη, Ιωάννη Πλιάτσικα, Γιώργο Λάμπρου και Αναστάσιο Τσιατσιαπά. Η συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο είχε παρενέργειες για τον Άρη, ο οποίος στις αρχές του 1917 έπαψε ουσιαστικά να υφίσταται λόγω της τεταμένης κατάστασης που βρισκόταν η χώρα. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης παρέμεναν μόνο μαθητές που δεν είχαν ηλικία στράτευσης. Οι μαθητές λοιπόν του Α΄ Γυμνασίου Θεσσαλονίκης θεώρησαν φυσιολογικό να ονομάσουν την σχολική τους ομάδα Άρης. Με τη βοήθεια του δικηγόρου Γιάννη Οικονομόπουλου παρέλαβαν από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ένα παλιό αντίγραφο του καταστατικού ίδρυσης και με τη συγκατάθεση των παλιών ιδρυτών επανασύστησαν τον Άρη. Στις 29-5-1926 έγινε τροποποίηση του Καταστατικού ώστε να στεγάσει και άλλα αθλήματα με αποτέλεσμα το Ποδοσφαιρικός Σύλλογος να γίνει Αθλητικός Σύλλογος. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 η γενική συνέλευση των μελών του συλλόγου αποφάσιζε την αντικατάσταση του παλιού απλού σήματος της ομάδας και την προσθήκη της αναπαράστασης του θεού Άρη στο έμβλημα.
«Λίγο πριν το 1914 υπήρχαν στην πόλη δύο σχολές, το Γυμνάσιο και η σχολή Νούκα, που είχαν τις δυνατότερες σχολικές ποδοσφαιρικές ομάδες της εποχής, με την σχολή Νούκα να είναι πιο ισχυρή. Όταν όμως στα μέσα του 1913 αποφοίτησε η μεγαλύτερη τάξη της, η ομάδα αποδυναμώθηκε και τότε το Γυμνάσιο πήρε την πρωτοκαθεδρία στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις. Οι νεαροί αυτοί μαθητές αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν εξωσχολικό σύλλογο που τον ονόμασαν Άρη, όχι για να πικάρουν τον συμπολίτη ημίθεο Ηρακλή, με τον οποίο δεν είχαν ουδεμία σχέση, αλλά ως φόρο τιμής στην αρχαία ελληνική μυθολογία και ως μνεία στη μαχητικότητα με την οποία αγωνίζονταν, σαν να πρόκειται να πολεμήσουν στο πλευρό του θεού του πολέμου. Τα χρώματα που επιλέχθηκαν ήταν και αυτά συμβολικά. Επρόκειτο για τα χρώματα της σημαίας του Βυζαντίου, της ελληνικής αυτοκρατορίας που έγραψε τη μεσαιωνική ιστορία του ελληνισμού, έχοντας για συμπρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη»
Τηλέμαχος Καραγιαννίδης
Διαβάστε Περισσότερα: http://www.oldfootball.gr/sansimera/item/108-i-idrysi-tou-ari.html
Copyright 2019