almand

Ότι σπέρνεις θα θερίσεις. Οπότε ότι θερίσαμε ήταν καρπός μιας κακής σποράς. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν οι παίκτες ή ο Παντελίδης έβαλε τη σφραγίδα του για το 2-0. Για μένα το βάρος ευθύνης αφορά εξ' ημισίας και τους δύο. Και πιο πολύ τον κόουτς. Διότι: Ξέρεις πως ο ΠΑΟ παίζει με 3-5-2, επομένως πιέζεις ψηλά και κτυπάς το κέντρο τους με τη μπάλα στην πλάτη των κεντρώων. Αυτό αρχικά έγινε αλλά για λίγο. Αν επιμέναμε θα είχε τελειώσει το ματς από το 1ο. Αλλά: Με ποιον θα το κάνεις; Ο Ματίγια έξω κι ο Μπάσα δεν το έχει το δημιουργικό κομμάτι (ο Σιώπης έχει καπαρώσει το ανασταλτικό μέρος και η μεσοεπιθετική του δραστηριότητα είναι το παραπάνω που περιμένουμε από αυτόν). Ο Μαρτίνεθ αποδίδει σαν 10άρι αν κι εφόσον οι γραμμές μας είναι κοντά και σε αυτό το παιχνίδι δεν ήταν. Συμπέρασμα παίζαμε με 3 παίκτες σε λάθος ρόλους. . Γιατί ο Βαλεριάνος δεξί μπακ είναι κάκιστη ιδέα. Καθόλου τυχαίο που ήρθαν και τα δύο γκολ από εκεί (Ειδικά η επέλαση του Οικονόμου από την άμυνα του μέχρι τη δική μας δίχως ούτε ένας να τον ανακόψει αποτελεί γκάφα ολκής για Γκίνες). Οπότε είναι σαν να παίζαμε 8 απέναντι σε 11. Ε, πώς να νικήσεις έτσι; Ετούτο βέβαια είναι ξεκάθαρα λάθος του Παντελίδη. Αν θέλεις να αλλάξεις τον Τζανακάκη, από δεξιά κάντο με τον Κωνσταντινίδη, που την ξέρει τη θέση κι έχει πνευμόνια. Ο Βαλεριάνος που κολάει; Ήταν μήπως ο Αναστασιάδης στο γήπεδο να τον τσεκάρει για την Εθνική;;; Ο Ματίγια έλαμψε δια της απουσίας του κι όταν μπήκε δικαιολόγησε τα τεράστια κενά μας μεσοεπιθετικά. Τέλος πάντων η ομάδα μοντάρεται ακόμη -κι αυτό δεν είναι καλό γιατί έχουμε μεγάλο ρόστερ. Εύχομαι κι ελπίζω να διδαχτούμε κάτι από αυτήν την ήττα. Αλλιώς κι αυτή η ήττα θα μετρήσει διπλή. Ευτυχώς όχι βαθμολογικά.

Από εχθές προσπάθησα να γράψω τα ίδια που είπατε κι εσείς. Πως ο Άρης δίχως τον Γιουνές και τον Φετφα είναι μια άλλη ομάδα. Η επίθεση του αποκτά ταχύτητα, πλουραλισμό και αποτελεσματικότητα. Το γκολ πλέον είναι εύκολη υπόθεση και καθόλου προβλέψιμη. Τώρα πλέον όλοι μπορούν να σκοράρουν -ακόμη κι ο ΣΙώπης που όλο και βελτιώνεται. Για τον Παντελίδη θα πω μόνο πως ίσως και σκόπιμα να κρατά τον Γιουνές και τον Φετφατζίδη στο αρχικό σχήμα για να ανακατέψει την τράπουλα στο 60΄που η ομάδα φορτσάρει. Το είπα κι άλλοτε, ο Γιουνές φουνταριστός δεν κάνει. Πρέπει να βλέπει εστία. Το μόνο καλό είναι πως τραβάει τους/τον σέντερ μπακ επάνω του και αφήνει χώρο για τους υπόλοιπους. Ο Φετφατζίδης προσωπικά δεν πείθει. Πήρε τις ευκαιρίες του αλλά δεν τον βλέπω να βελτιώνεται. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με τον Σιώπη. Συμβαίνει και με τον Μ. Γκαρσία. Ο οποίος μπορεί να έχασε το πέναλτι αλλά το κτύπησε σωστά κι εμένα αυτό μου αρκεί. Το ότι αμύνεται, παλεύει και βάζει το πόδι του στη φωτιά τον κάνει απαραίτητο για την ομάδα μας (Και μάλιστα στα 22 του! Το λέω σε σχέση με τον Φετφα. Που για την ηλικία και το κασέ του περιμένουμε πιο πολλά από τον παίκτη. Για μένα κι αυτόν θα έλεγα πως τον χρησιμοποίησε ο Παντελίδης σωστά αφού οι κλειστές άμυνες ανοίγουν από τα εξτρέμ. Οπότη η χρήση και των δυο τους έστελνε ένα παραπλανητικό μηνυμα στους αντιπάλους. Δηλαδή πλαγιοκοπήσεις και σέντρες από τα πλάγια. Αλλά ο Γιούνές δεν πάτησε αντίπαλη περιοχή παρά ελάχιστες φορές). Όπως και να έχει ο Λάρσον πήρε ανάσες κι έδειξε μαζί με τον Μαρτίνεζ πως έστω και λίγο να αγωνιστούν μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Το ερώτημα είναι ο Μαρτίνεζ άραγε βγάζει 90λεπτο βασικός;;; Εγώ δεν είμαι σίγουρος. Γιατί αυτό θέλει πνευμόνια και ο Μαρτίνεζ με τον ρυθμό που έχει το βλέπω χλωμό να τα καταφέρνει. Αλλά αν μπορεί, τότε το ερώτημα παραμένει: Τι στο καλό βλέπουμε εμείς που δεν βλέπει ο Παντελίδης γι' αυτούς τους δύο; ΥΓ. Η απουσία του Βέλεθ για μένα μας έδειξε πόσο τον έχουμε ανάγκη. Ο Δεληζήσης πολύ αργός στις επιστροφές κι ο Ρόουζ όταν κατηφορίζει στην αντίπαλη περιοχή είναι τεράστια απειλή για την αντίπαλη εστία. Φαντάζομαι τον Βέλεθ κι αυτόν στην αντίπαλη περιοχή και νομίζω πως όπου να ΄ναι έρχεται και το γκολ. (Με τους δύο ακραίους αμυντικούς μας στην άμυνα μας βεβαίως). Εν ολίγοις, το γκολ πλέον το έχουν όλοι. Ακόμη και ο Σιώπης, ο οποίος πιστεύω πως θα το βρει και η αξία του θα ανέβει κατακόρυφα.

Καλή βέβαια η νίκη αλλά το ουσιώδες για μένα είναι να επικεντρωθούμε σε κάποιες αδυναμίες μας. Κι αυτές συνοψίζονται στο ότι δεν ήμασταν αποτελεσματικοί. Κι εννοώ με αυτό πως οι επιθετικοί μας σήμερα ήταν λίγο φλύαροι, παρά τα πολλά κενά της αντίπαλης άμυνας. Που σημαίνει πως δεν έχουμε ακόμη το εύκολο γκολ. Δεν με ενόχλησαν οι 4 άστοχες τελικές του Ντιγκινί και του Σιώπη στο ματς, αλλά το γεγονός πως οι τελικές μας ήταν εκτός εστίας οι πιο πολλές. (ΟΚ, ο Σιώπης δεν το έχει ο άνθρωπος, οπότε θα πρέπει να προσπαθήσει για να βελτιωθεί. Ο Ντιγικνί φάνηκε ανέτοιμος ως προς αυτό που μας έχει συνηθίσει μέχρι τώρα και δικαιολογημένα). Αλλά το σύνολο των χαμένων ευκαιριών ήταν υψηλό σήμερα. Και εμείς θέλουμε αποτελεσματικότητα. Δεν θα έλεγα το ίδιο όμως αν οι χαμένες ευκαιρίες ήταν τουλάχιστον εντός εστίας. Αλλά δεν ήταν. Κι αυτό δεν πρέπει να το έχουν οι μεγάλες ομάδες. Ο Τόνσο μου φαίνηκε ανέτοιμος, αλλά ο Μαρτίνεθ με έπεισε σαν 10άρι και θαρρώ πως μάλλον αδικείται να μη συμμετέχει περισσότερο. Ο Γιουνές μέσα στην περιοχή και με πρόσωπο στο τέρμα είναι καλός, αλλά μακριά από την περιοχή είναι σαν να μη συμμετέχει. Αλλά αυτό θέλει παιχνίδια για να αλλάξει κι η πολυτέλεια αυτή δεν υπάρχει. Εν ολίγοις ας μη μας θαμπώνει το σκορ. Αν έχουμε το εύκολο γκολ οι νίκες θα έρχονται πιο εύκολα.

Σε ότι αφορά τον Γιουνές εγώ συμφωνώ με όλους σας. Πράγματι θέλω τον Λάρσον στην κορυφή στην αρχή και τον Μαρτίνεθ επιτελικό από την αρχή -για την ταχύτερη κυκλοφορία στην επίθεση. Ο Γιουνές κάνει για τις γιόμες προς το τέλος του αγώνα όταν (και αν) θα έχουμε αγχωθεί με τις σφικτές άμυνες. Για μένα πρέπει να πάρει συμμετοχή κι αυτός και ο Τόνσο για τα παιχνίδια που ακολουθούν. Όλα όμως εξαρτώνται από την έκβαση του αγώνα και το πώς θα αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο. Πιστεύω πάντως πως ο Γιουνές θα σκοράρει και σε αυτόν τον αγώνα και τον επόμενο. Και τούτο θα ανεβάσει την ψυχολογία και του ίδιου και των άλλων. Θα πρέπει σε αυτόν τον αγώνα να δείξουμε πως η ήττα από τον ΟΣΦΠ ήταν απλώς μια κακή παρένθεση. Να δείξουμε πως η ομάδα έχει πλουραλισμό επιθετικά και πως δεν είναι προβλέψιμος. Η σταθερότητα στην απόδοση του είναι μια άλλη συζήτηση.

Οι άμυνες και των δύο ήταν χάλια. Δεν κολακεύουν ομάδες Σούπερ Λινγκ που πάνε για κάτι καλύτερο. Το μέγα λάθος που πήγε να διορθώσει ο Παντελίδης κάνοντας εσφαλμένη επιλογή ήταν ο Βαλεριάνος δεξιά. Θυμόταν ίσως τα χάλια που είχε ο Τζανακάκης στην πρώτη φάση κι το "διόρθωσε" με λάθος τρόπο. Ο Βαλεριάνος έχασε πολλές φορές τον αντίπαλο του και μάλιστα με διαφορά πολλών δεκάδων μέτρων. Λάθος δεύτερο. Ο Γιουνές αλλάζει τον τρόπο παιχνιδιού μας εντελώς. Γιατί παίζει φουνταριστός και χαμηλά αφήνοντας άδεια από επιθετικό την επιθετική μας γραμμή. Όσο ήταν ο Ντιγκινί το πράγμα διορθωνόταν αλλά ελλείψει αυτού ο Γιουνές έμοιαζε να ψάχνει ρόλο στο γήπεδο. Και δεν πήρε ούτε μια κεφαλιά από τον αντίπαλο του (!!!) αν και ψηλότερος του. Ήταν τρομακτικά αργός και εν ολίγοις για ένα τέτοιο παιχνίδι ακατάλληλος. Ήταν σαν να παίζαμε με 10. Ακόμη η έλλειψη οργανωτή ήταν εμφανής. Μπήκε ο Μαρτίνεζ κι η ομάδα μεσοεπιθετικά πήρε τα πάνω της. Εκεί έπρεπε να βγει ο Γιουνές και να μπει ένας άλλος επιθετικός. (κι ας πέρναγε ο Λάρσον στη θέση του φορ). Γιατί η επίθεση θέλει συρτό παιχνίδι και ταχύτητα. Η αντίπαλη άμυνα σήμερα, με άλλη ομάδα θα είχε μετρήσει πολλά γκολ σε βάρος της. Όπως και να έχει χάσαμε. Και χάσαμε καθαρά. Δίχως ο Σιδηρόπουλος να χρειαστεί να επέμβει. Το κέρδος για μένα από αυτό το παιχνίδι είναι να διδαχτούμε κατιτίς. Γιατί φοβάμαι πως το ποντιακό μας κεφάλι δεν διδάσκεται από τα λάθη του. Εύχομαι όλο αυτό να ήταν μια κακή παρένθεση και να προχωρήσουμε όπως ήμασταν πριν από αυτόν τον αγώνα.

Δεν θα ξαναμπαίναμε στο παιχνίδι λόγω Γιουνές. Αλλά ήρθε κι άλλο γκολ που δείχνει την λανθασμένη αμυντική τακτική ποου ακολουθούμε.

Aν είμασταν πιο αποτελεσματικοί στα πρώτα λεπτά η ροή του αγώνα θα ήταν εντελώς διαφορετική. Αλλά οι παίκτες μας δεν το πιστεύουν. Κι όταν δεν το πιστεύεις κάτι, δεν το παλεύεις. Εμείς σε κλασσικές ευκαιρίες ήμασταν κακοί κι αυτοί σκόραραν σε δυο φάσεις που είχαν όλο κι όλο. Αλλά αυτά καθορίζουν το ποιόν της ομάδας. Αν πας για πρωταθλητισμό δεν επιτρέπονται οι πολλές χαμένες ευκαιρίες. Και στα ντέρπι τον αντίπαλο τον κοιτάς στα μάτια. Σαν ίσος. Γιατί διεκδικείς τη νίκη εξίσου με τον αντίπαλο. Στο πρώτο ημίχρονο αυτό δεν το δείξαμε. ΕΛπίζω να δούμε κάτι καλύτερο στο 2ο. Αλλά βρε αδερφέ, Γιουνές στην κορυφή σαν φουνταριστό με τον Σιδηρόπουλο να σφυρίζει υπέρ του αντιπάλου κάθε επαφή με την μπάλα, δεν λέει, ρε Παντελίδη, δεν το βλέπεις;

Σ-Ι-Δ-Η-Ρ-Ο-Π-Ο-Υ-Λ-Ο-Σ. Μια λέξη που τα λέει όλα για ότι πρόκειται να δούμε. Άνθρωπος της παράγκας, διαιτητής ειδικών αποστολών με ειδικότητα στην ομάδα μας, που όσο και να γκρινιάζει για την μεροληψία του σε βάρος μας δεν ιδρώνει το αυτί του. Συνδυάστε τις δηλώσεις Θεωδορίδη που έκανε πρόσφατα για την διαιτησία και τον ορισμό του από την ΚΕΔ και προβλέψτε το αποτέλεσμα. Προσθέστε σε αυτά και την γιορτή που ετοιμάζει ο Ολυμπιακός για τα 94 χρόνια του και πείτε μου αν υπάρχει ελπίδα να φύγει νικητής ο Άρης απόψε; Η ομάδα μας μπορεί και να ισοπεδώσει τον "Θρύλο" αγωνιστικά, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το δώρο του Σιδηρόπουλου στον Ολυμπιακό για τη στήριξη που του παρείχαν όλα αυτά τα χρόνια στη σφυρίκτρα του. Κι άσε τον Βαρούχα και τους άλλους αντικειμενικούς να λένε ότι γουστάρουνε. Άλλωστε ο Θεωδορίδης -που βλέπει πολύ μπροστά ο άνθρωπος- γι' αυτό καταφέρθηκε κατά της ΕΡΤ που τάχα δεν τον στηρίζει τον Ολυμπιακό (;;; !!!). Το σκηνικό λοιπόν στήθηκε. Η παράσταση απομένει.

Το σχόλιο μου πιο κάτω

Είδα τον αγώνα από το ημίωρο και μετά κι αυτό που έχω να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο στον κόουτς και τα παιδιά. Στήθηκαν σωστά στο γήπεδο κι ήξεραν τι έχουν να κάνουν. Κι αυτό πάει και στον Παντελίδη ως ένα βαθμό. Για μένα αν πιστεύαμε από την αρχή στην νίκη (κι όχι απλά στο θετικό αποτέλεσμα) θα το είχαμε πάρει. (Αν είχαμε το καθαρό μυαλό σε κάποιες τελικές θα το' χαμε το γκολ από νωρίς. Ωστόσο το γκολ ήρθε από την άλλη πλευρά, καθώς ο Βιερίνια κατόρθωσε και πέρασε την μπάλα από το μάτι της βελόνας στην ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ τελική του γηπεδούχου! (Να θες να το κάνεις δε γίνεται...) Τώρα το δικό μας γκολ ήταν λέει οφσάιντ. Γιατί το πόδι του παίκτη -κι όχι το σώμα ήταν πιο μπροστά!!! Δεν ξέρω τυπικά τι ορίζει ο κανονισμός αλλά αυτό έγκειται στο τι θέση είχε ο επόπτης για να δει τη φάση. Η ουσία όμως είναι ότι ο συμπολίτης ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΚΟΣ. Ήταν αυτός που ήταν πάντα. Απλώς ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΟΠΛΙΣΑΜΕ μποκάροντας τους παίκτες κλειδιά του παιχνιδιού του. Κι αυτό σημαίνει πως όποια ομάδα κατέβει διαβασμένη απέναντι του μπορεί να το πετύχει. Αλλά αυτό αφορά τους ίδιους. Εμείς τα πήγαμε περίφημα. Που σημαίνει πως αν ξαναδούμε μια παρόμοια απόδοση δεν έχουμε να φοβηθούμε τα ντέρμπι. Το αντίθετο μάλιστα. Οι αντίπαλοι πλέον φοβούνται έναν τέτοιον Άρη. Αλλά... θα έχουν το πλεονέκτημα της σφυρίκτρας. Κι οι Έλληνες ξέρουμε πώς σφυρίζουν... ΥΓ. Ένα μπράβο στον Ματίγια επιπλέον. Πέραν του δημιουργικού κομματιού και ανασταλτικά δεν τα πήγε άσχημα. Αλλά η συνεργασία του στα στημένα με τον Βέλεθ είναι όλα τα λεφτά.

Ούτε και μένα μου αρέσει. Απλώς δεν έχουμε άλλο στο ρόλο του φουνταριστού και του 4-2-3-1. (Απλώς νομίζω πως στο μυαλό του Παντελίδη υπάρχει κι αυτή η εναλλακτική και τον κρατά στα πλάνα του. Μπορεί βέβαια να έχω λάθος...) Για μένα η πιο πιθανή αρχική 11άδα είναι αυτή του Αλέξανδρου (αν και δεν αποκλείω να βάλει τον Ροζ αντί του Τζανακάκη και τον Βέλεθ από την αρχή δίπλα στον Δεληζήση που τα παει περίφημα με τον Κουέστα. Να το ξαναπώ όμως: ο Παντελίδης ψάχνεται για εναλλακτικές κι εμένα δεν μου αρέσει ο τρόπος που τις κάνει. Αλλά τις κάνει). Ώστε να ψηλώσει η ομάδα για τα στημένα που θα μας χρειαστούν στα ντέρμπι που έρχονται. Κατά τα άλλα η διάταξη μεσοεπιθετικά για μένα είναι από τις καλύτερες επιλογές. Κράτησα για το τέλος το σχόλιο σου Λονδρέζε γιατί έχει ενδιαφέρον. Ο Κάμπορα είχε φοβερή αίσθηση της αντίπαλης εστίας. Καλός δεν ήταν τεχνικά, αλλά απέδειξε πως αυτό δεν είναι απαραίτητο πάντα. Ένας φορ πατά περιοχή για να στέλνει τη μπάλα στο σημείο που θέλει. Κι αυτό το είχε το παληκάρι. Αν είχε καλύτερη σωματοδομή -πχ Μπομπαντίγια, -που πήγα και τον θυμήθηκα, αλήθεια- θα ήταν ο παίκτης που θα άφηνε το ποδοσφαιρικό του αποτύπωμα στην ιστορία της ομάδας. Τούτο τον τσαμπουκά τον έχει ο Γκαρσία!!! Μικροκαμωμένος μεν, αλλά κυνηγάει τη φάση κι ας μην είναι φορ περιοχής. (Αφού δεν είναι τέτοιος). Το γεγονός όμως πως δεν έχει άλλον με το ίδιο ένστικτο -πλην Ντιγκινί και Γκάμα- τον κάνει ανεκτίμητο στη ομάδα.(Για τό αν υπάρξουν πλέι οφ ή όχι ειλικρινά δεν το ξέρω, απλά εγώ χρονικά μιλούσα κι όχι κυριολεκτικά.)

Μα κι εγώ συμφωνώ για τον Ματίγια. Απλώς έχω τη γνώμη πως ο Παντελίδης μέσα από αυτό το ματς "βλέπει" την ομάδα πώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα στα ματς που έρχονται. Και με την απουσία του Σιώπη είναι ευκαιρία να το ψάξει, -και για μένα καλά θα κάνει, αφού το εγχείρημα δεν έχει ρίσκο-. Πιθανολογώ πως θα ψάξει το γκολ με τον Ματίγια αρχικά και προς το 60΄ θα μπει ο Βέλεθ στη θέση του. (Όπως και η εναλλαγή του Μαρτίνεθ με τον Τόνσο για το δημιουργικό κομμάτι *, ώστε να τους φρεσκάρει και τους δυο για τη χημεία της ομάδας μεσοεπιθετικά). Το ξέρω πως μας ξενίζει η χρήση παίκτη σε άλλο ρόλο από αυτόν που είχε. Ωστόσο ο Βέλεθ αντί Σιώπη, θωρακίζει την άμυνα με 3 σέντερ μπακ (για τα ματς που έρχονται), ψηλώνει την ομάδα στα στημένα (κι αυτό θέλει τον Ματίγια να τα εκτελεί) κλπ. Πράγμα που η λογική πλέον μας δείχνει πως μάλλον ο Μπάσα θα δώσει τη θέση του στον Βέλεθ κι όχι ο Ματίγια. (Ότι έκανε δλδ και στο τελευταίο παιχνίδι). Όπως και να έχει ο κόουτς έχει το μαχαίρι και το καρπούζι κι αυτός θα αποφασίσει πως το κόψει. Αυτό που βγαίνει σαν συμπέρασμα από όσα είπαμε είναι πως δεν είναι πάντα καλό να έχεις υπεράριθμο ρόστερ και να τους κρατούς και τους 28 ετοιμοπόλεμους. Το λένε "ευχάριστο πονοκέφαλο", αλλά το τόπι είναι απλό και όχι πολύπλοκο. Γιατί ετούτο δείχνει πως έφτασε Άνοιξη και δεν βρήκαμε ακόμη τη χημεία της ομάδας. * Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο με την είσοδο Γιουνές. Γιατί Ντιγκινί, Μαρτίνεθ και Τόνσο παλεύουν για τη θέση του επιτελικού τη στιγμή που τους θέλουμε και τους τρεις ισάξια έτοιμους. Κατ' εμέ θα προτιμήσει τον Ντιγκινί πίσω από τον Γιουνές και θα αλλάξει τον ένα απ' αυτούς για να παίξει ο Τόνσο αυτόν τον ρόλο. Και για να συνοψίσω θα πω το εξής: Είναι καλό να ανακατεύεις την τράπουλα, μπας και μπερδέψεις τον αντίπαλο. Άμα είναι να μπερδευτείς εσύ, άστο καλύτερα... Κι όπως μας βλέπω θα έρχονται τα πλέι οφ και να μην ξέρουμε ακόμη ποια διάταξη παικτών μας πάει καλύτερα.

Για μένα το μάτς αυτό είναι ένα στοίχημα. Όχι για τη νίκη, αλλά για το εύκολο γκολ, το "δέσιμο" της ομάδας, τη χημεία των νέων παικτών με τους παλιότερους, την επιλογή της καλύτερης δυνατής διάταξης, -γιατί σε λίγο θα πρέπει να μπει και ο Γιουνές, δλδ 4-2-3-με 1 φουνταριστό-, καθώς και η εύρεση των ρόλων από τους παίκτες (φεύγει ο Σιώπης και ο Ματίγια δεν είναι καλός ανασταλτικά, θα βάλει τον Βέλεθ σε αυτόν τον ρόλο (;;;). Γενικά το να βρεις τις σωστές απαντήσεις από ένα και μόνο ματς δεν είναι κι εύκολο. Νομίζω πως αυτή την φορά θα παίξουμε με τον εαυτό μας για να δούμε ποιος "λειτουργεί" καλύτερα.

Για να είμαι ειλικρινής μπήκα στο φόρουμ για να πω λίγο-πολύ αυτά που είπατε κι εσείς. Πως η βελτίωση της εικόνας μας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσαρμογή των πλάνων στις δυνατότητες του ρόστερ κι όχι στον Παντελίδη που βρήκε το μαγικό ραβδί και μεταμόρφωσε την ομάδα. Είναι η πίεση ψηλά, η ταχύτερη κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, είναι το 10άρι που μας έλειπε κι έδεσε μεσοεπιθετικά η ομάδα κι αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα το -σχετικά- εύκολο γκολ που δεν είχαμε. Θα πρέπει όμως να προσθέσουμε σε αυτά τον παράγοντα τύχη -που ανέβασε κατακόρυφα την ψυχολογία μας-, καθώς επίσης και τα πολλά μας λάθη που περιορίστηκαν. Όλα αυτά βοήθησαν και την άμυνα, αλλά αυτό θα φανεί στα ντέρμπι. Σίγουρα οι μεταγραφές έπαιξαν τεράστιο ρόλο κι αυτό θα το δούμε στην συνέχεια. (Διότι ο Λάρσον με τον Ντιγκινί παίζουν άριστα το 4-4-2 κι έτσι με τους ίδιους παίκτες θα μπορούμε να εναλλάσουμε συστήματα με τη διάταξη στο χώρο). Θαρρώ όμως πως το κλειδί όλων είναι μεσαία γραμμή. Ο Σιώπης αγνώριστος, σχεδόν αλάνθαντος και με σωστή μακρινή πάσα (!!! ;;;), κι ο Μπάσα στη θέση που έπρεπε να είναι. Τώρα, τι ενέπνευσε τους παίκτες σε αυτή την αλλάγή; Δεν ξέρω. Αλλά για τα εύσημα εγώ βλέπω τον Παντελίδη. Όπως του τα "ρίξαμε χοντρά" στις πατάτες που έκανε, έτσι και τώρα θαρρώ πως τους αξίζουν κάποια εύσημα. Έστω κι ένα μικρό ποσοστό. Γιατί, κατόρθωσε και λειτούργησε σωστά με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Κι αυτό το θέλουμε γιατί τα δύσκολα δεν θα αργήσουν. Αυτή τη φορά έχουμε λύσεις κι ελπίζω πως θα τα πάμε καλύτερα στις ανηφόρες.

Me too. On the other hand it's a good chance for him to play ball. He's gifted and, at that age of 28 years old, is a great opportunity for him to prove his talent. If not now for him, then when? The whole point is to find out players to cooperate with them in the field. And I think that Aris has such level players.

Καρυπίδη και τον Μέσι να φέρεις η εικόνα της ομάδας δεν θα αλλάξει με τον προπονητή αυτόν. Είναι ντροπή ομάδα χειρότερη από εμάς, με μονάδες χειρότερες από εμάς, να φαίνεται στο γήπεδο, στο οποίο η δική μας ομάδα ήταν απούσα. Γιατί οι φανέλες δεν κερδίζουν τους αγώνες. Γελοιοποιούν τον Σύλλογο όταν άγονται και φέρονται από δω και από εκεί δίχως πλάνο το τι θα κάνουν. Διώξτον τώρα πριν και φέρε ένα της προκοπής, για να πιάσουν τόπο τα λεφτά σου. (Ακούς εκεί τον Μπάσα ξανά στόπερ... Και ποιος θα κατεβάζει μπάλα ρε; Ο Σιώπης; Δεν είχαμε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ στη 2η χειρότερη άμυνα. Κι αυτοί είχαν δύο και σκόραραν... Εντελώς φιλικά το λέω και όχι θυμωμένα)

Ρος, Λάρσον, Τόνσο και φυσικά Κόρχουτ είναι όλοι τους υποψήφιοι για τον αγώνα με τη Λειβαδιά. Λογικά ο Κόρχουτ θα είναι εξαρχής στην 11άδα και θα τον πλαισιώσουν αργότερα σαν αλλαγές ο Ρος, και ίσως ένας από τους Τόνσο και Λάρσον. Το αστείο θα είναι να ενσωματωθούν άμεσα. Γιατί κάτι τέτοιο δείχνει ξεκάθαρα την ποιότητα της προετοιμασίας μας (τακτική, αυτοματισμοί, ρόλοι κλπ), η οποία νομίζω πως είναι για ...κλάματα. Ή έστω το ποιόν της τεχνικής ηγεσίας που είχαμε. Στα σοβαρά όμως. Παίκτες που προσαρμόζονται άμεσα στο κλίμα μιας ομάδας είναι ...λαχεία. Ποτέ δεν είχαμε τέτοιους από όσο θυμάμαι. Ετούτοι πιστεύω πως θα "πιάσουν" σε μας γιατί πολύ απλά δεν είχαμε ούτε 8άρι ούτε 10άρι. Οπότε μεταξύ τυφλών προτιμάμε τον μονόφθαλμο. Αν έρθει κι ο Χόλμπερκ (καλύτερος του Γιουνές) τότε κάτι πάει να γίνει...

Άλλο και τούτο. Πύρρεια νίκη η χθεσινή. Άλλη μια τέτοια νίκη και καταστραφήκαμε, όπως σχολίασε την νίκη του ο ίδιος ο Πύρρος. Υποτροπή ο Γιουνές, δύο εβδομάδες εκτός

Τώρα πάμε και για δεξιό επιθετικό. Ρήξη χιαστού ο Μπρούνο Γκάμα, αποφασίζει ο ίδιος αν θα χειρουργηθεί!

Η ποιότητα του δικού μας ρόστερ φάνηκε με την αναμέτρηση μας με τη Λαμία. Οι μονάδες της Λαμίας ήταν κατά πολύ ανώτερες από τους δικούς μας. Ήξεραν τι ήθελαν στο γήπεδο, είχαν πλάνο και ανάπτυξη. Οι δικοί μας, ελλείψει πλάνου και καλοί να είναι δεν το δείχνουν. Απαράδεκτος ο κόουτς -που τάχα θα προετοίμαζε την ομάδα κατά τη διάρκεια των διακοπών-, απαράδεκτος ο Μαρτίνεθ, ο Μενέντεθ, ο Γκαρθία. Υπάρχει δικαιολογία βέβαια πως έλειψε ο Γκάμα, αλλά αν είσαι ποιοτικός παίκτης, θα το δείξεις. Από μόνοι τους οι μονάδες μας γλίτωσαν το παρατεταμένο γιούχα εξαιτίας του φάουλ του Ματίγια. Αλλά όχι την μετριότητα. Μας λείπει και 8άρι και 10άρι. Το λιγότερο...

Με τον καινούργιο χρόνο άρχισαν επιτέλους να μιλούν για επιτελικό κι αυτό δείχνει σφιγμό στην ομάδα. Μακάρι να είναι έτσι μπας και πάρουμε τα πάνω μας κι αναθερμανθεί η αγάπη μας για το τόπι.

Χρόνια πολλά, καλή χρονιά σε όλους μας και καλή επάνοδο στις επιτυχίες για την ομάδα μας. Χάσαμε για λίγο τον δρόμο, αλλά μπορούμε να επανέλθουμε και πρώτα ο Θεός θα το κάνουμε.

Έδωσα λίγο χρόνο στον εαυτό μου για να μη πω πράγματα που δεν αρμόζουν. Αλλά η γνώμη μου δεν άλλαξε. Η ομάδα είναι τραγική. Φλύαρη μπροστά, τραγική στην άμυνα. Η καμιά ευκαιρία του αντιπάλου μετατρέπεται σε γκολ. Τι να δικαιολογήσει κανείς μετά; Στην επίθεση είναι τόση η ταλαιπωρία της μπάλας που κουράζει και αποθαρρύνει ακόμη και τους πιο υπομονετικούς φιλάθλους της. Είχα πει πως "τα χειρότερα έρχονται". Καθώς ακολουθούν Παναιτωλικός και Ξάνθη που υποτίθεται είναι πιο "βατές" ομάδες. Πάντως όχι ντέρμπι. Από τη στιγμή όμως που η ομάδα καταφέρνει να τα κάνει "ντέρμπι" έχουμε ήδη ηττηθεί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Κι αυτό συνέβη. Και με την ισοπαλία θα ήμασταν ευχαριστημένοι.Εχθές ήρθε η απόλυτη ήττα και είναι επιτέλους ευκαιρία τι μας δείχνει το αποτέλεσμα. Κι όμως εμείς στρέφουμε το βλέμμα αλλού. Ε, τότε να είμαστε προετοιμασμένοι κάθε Κυριακή να βλέπουμε την κατρακύλα της ομάδας και και τον διασυρμό της φανέλας. Το δεύτερο που είχα πει ήταν η είσοδος του Σιώπη που μπερδεύει εντελώς τα πράγματα. Τώρα με πρόλαβες φίλε Λονδρέζε και το έγραψες. Ο Σιώπης, ναι, είναι τρεχαντήρι, είναι παρών στις φάσεις, έχει τσαγανό κι ένα σωρό ίσως άλλες αρετές. Αλλά, αδερφάκι μου, στα λάθη είναι τραγικός. Θα μου πείτε όλοι κάνουν λάθη Να, ο Δεληζήσης για παράδειγμα έκανε 2 λάθη και μας στοίχησαν 6 βαθμούς. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη το εξής: το λάθος στον επιθετικό επιτρέπεται, στον μέσο δικαιολογείται, αλλά στον αμυντικό απαγορεύεται! Γιατί στη περιοχή μας όλο και θα βρεθεί ένα ποδάρι να τη σμπρώξει τη μπάλα. Πάμε παρακάτω. Το είπα κι άλλοτε πως ο Ντεγκινί είναι παίκτης για 4-4-2. Και δεν έχουμε άλλον δεύτερο να πατά περιοχή. Κι από δω αρχίζει το γαιτανάκι της φλυαρίας. Βάζουμε τον Ντιγκινί 10άρι, αλλλά παίζουμε 4-2-3-1 κι ο Γιουνές παίζει πιο κάτω από αυτόν για να πάρει την μπάλα (γιατί αυτό θέλει το . Οπότε δεν έχουμε ούτε 10άρι ούτε φορ. Αναγκάζεται ο Γκάμα να παίξει 10άρι αφού κανείς δεν είναι εκεί. Αφήνει όμως το άκρο του που το καλύπτει ο ...αμυντικός. Και ιδού το ωραίο: πετύχαμε επιτέλους ένα γκολ από συνδυασμούς, (!!!) -δεν είναι το μοναδικό, αλλά δεν θυμάμαι άλλο- από ποιους: Από τον Γκάμα που παίζει 10άρι να δίνει την κάθετη στον ...αμυντικό και αυτός να σεντράρει στην πλάτη της άμυνας για να σκοράρει το πραγματικό μας ...10άρι! Κι όπως αλλάζουν οι ρόλοι με όλοι αυτή την αυθαιρεσία, δεν μένει ρόλος για τον ...Γκαρσία από τον οποίο περιμένουμε, λέει, πιο πολλά. Φιλαράκι, αν περιμένεις πιο πολλά ζήτα το από τον προπονητή. Αυτός δίνει ρόλους, δεν τους παίρνουμε αυθαίρετα. Από αυτόν περιμένουμε να δέσει την ομάδα. Ήδη ο Γκάμα παίζει σωστά τον ρόλο του 10αριού, και ο Γκαρσία του εξτρέμ, και ο Γιουνές του φορ. Ετούτη τη Βαβυλώνα μπορεί κάποιος να μας την εξηγήσει; (Μια φορά σούταρε ο Γιουνές η μπάλα πήγε δοκάρι. Τον έβγαλε ο κόουτς μετά την αποβολή). Τα λέω αυτά για να δείξω ποιος είναι ομάδα και ποιος τσίρκο. Περί τα 4 τέρματα μας ήρθαν από προωθήσεις του Βέλεθ και την μπάλα να έρχεται στην περιοχή. Αλλάξαμε ρόλους κι αυτό αποσυντόνισε τους αμυντικούς. Γιατί έχουν ο καθένας τον παίκτη του. Έ, αυτό τους κάνει ομάδα που ακολουθεί ένα πλάνο. Το αν εμείς έχουμε πλάνο και διάταξη στο γήπεδο ψάξτο στην άμυνα. Δυο ευκαιρίες οι αντίπαλοι, ένα γκολ. 10 εμείς, ένα γκολ. Ο Άρης έχει γίνει στα χέρια άσχετων ο χάρτινος γίγαντας που τον παίρνει γρήγορα πρέφα ο αντίπαλος και τον κατεδαφίζει χωρίς καν να ιδρώσει. Προτάσεις (για να μη μένουμε στο πρόβλημα, αλλά να βλέπουμε λύσεις). 1. Ο Σιώπης άμεσα έξω μέχρι να μάθει να κουβαλά τη μπάλα σωστά και στη θέση του ο Μπάσα (που στα 2 τελευταία ματς ήταν άψογος -τι έχει στο μυαλό του ο προπονηταράς μας και βάζει στην 11άδα τους ντεφορμέ παίκτες αντί αυτών που ανεβαίνουν, ο Θεός και η ψυχή του-. 2. Μάθετε 1-2 συνδυασμούς στην προπόνηση ώστε η μπάλα να φτάνει τουλάχιστον στην περιοχή. Αμυντικά συνεννοηθείτε τι θα κάνει ο καθένας γιατί ετούτο το χάλι δεν βλέπεται. Δεν είναι θέμα μονάδων. Είναι θέμα ομαδικότητας. 3. Ενίσχυση και αποδεσμεύσεις. Με έμφαση στο 2ο. Ένα καλό 10άρι θέλουμε και ένα ΚΑΛΟ προπονητή. 4 Ο Παντελίδης τέλος. Είχε 4 ευκαιρίες που του βγήκε μόνο η μία κι αυτή κατά σύμπτωση. Μέχρι να δοκιμάσει όλα τα δυνατά σχήματα θα έχουν κριθεί τα πάντα. Να θυμίσουμε εδώ πως ο στόχος μας είναι η Ευρώπη. Αν ήταν για να σωθούμε και ο Μιχαλίτσιος μια χαρά είναι. Άλλωστε, είτε υπάρχει πλάνο, είτε όχι, οι παίκτες μας μάθανε πια στην αυθαιρεσία, κι είναι δύσκολο πλέον να μπούνε σε καλούπια. Κι όλα αυτά για να μη πούμε και την ερχόμενη Κυριακή τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελίδη μου.

Συγχαρητήρια και πάλι στον αντίπαλο. Να δούμε πότε θα δώσουμε συγχαρητήρια στους δικούς μας. Παιδαριώδη λάθη, κάκιστη άμυνα, κι αν μιλήσουμε και πάλι για αδικίες μας διαφεύγει και πάλι η ουσία της κατάστασης. Πως είμαστε τραγικοί. Πρώτα στο τεχνικό κομμάτι.

Μου δίνεις πάσα Αλέξανδρε, γιατί αυτό ακριβώς εννοούσα. Την πληρότητα και όχι τις μονάδες. πχ Έχουμε φορ που έχει 6 γκολ και τα τρία από αυτά είναι πέναλτι και 2 χαμένα από τον ίδιο. Ο Ατρόμητος έχει δανεικό τον Κουλούρη αλλά το παληκάρι μετρά 10τόσα γκολ. Χωρίς τη σωματοδομή του Γιουνές. Κι είναι πολύ σωστός αμυντικός κλπ. Σε τι διαφέρουν; Στο "τάισμα". Ο Κουλούρης δίχως την τροφοδοσία αριστερά και δεξιά θα ήταν ένας παίκτης της σειράς. Και να που ο προπονητής του τον έδεσε αρμονικότατα με τους άλλους επιθετικούς και φυσικά τους αμυντικούς του. Από την άλλη ποιος μπορεί να πει το οτιδήποτε για τον Γκαρσία και τον Γκάμα; Κι όμως μοιάζουν να αρκούνται σε έντεχνες ατομικές προσπάθειες. Συμπέρασμα: Μας λείπει ο επιτελικός. Ένα 8άρι που να είναι 8άρι και ένα 10άρι που θα είναι 10άρι. Και ένας από αυτούς τουλάχιστον να έχει στοιχεία ηγέτη. Για κάποιον βλακώδη λόγο, -μανατζαραίοι, συμβόλαια, κλπ- ούτε ο Μαρτίνες δουλεύτηκε σαν 10άρι (αν είναι τέτοιος), ούτε ο Ματίγια έπαιξε όσο πρέπει -πλην των 3 πρώτων αγώνων που η ομάδα ήταν "κάτσε καλά". Κι εγώ φυσικά το πιστεύω πως οι μονάδες είναι καλές. Αλλά λείπει αυτός που θα τους "δέσει" μέσα στο γήπεδο, ένας επιτελικός με στοιχεία ηγέτη κι ένας προπονητής* έξω από το γήπεδο. Ώστε να λειτουργήσουν οι αυτοματισμοί και να έρθει το εύκολο γκολ. Ναι, τότε θα δούμε άλλη ομάδα. Ωστόσο ιδού γιατί έχουμε ακόμη πολύ δρόμο: Ψυχολογία. Οι δηλώσεις Παντελίδη ήταν απαράδεκτες! Ήταν σαν να έριχνε το φταίξιμο στους παίκτες, όταν το φιάσκο είναι κατά 80% στον ίδιο. (Πάλι Κολάσο; Πάλι ένα ημίχρονο στα σκουπίδια; Έλεος. Δεν θέλει πτυχίο για να καταλάβεις τι φταίει!!!). Οπότε η κακή ψυχολογία πέρασε στους παίκτες. Απώλεια πέναλτι: ΟΚ s%$#! happens, ξεκόλλα. Αντί αυτού πάθαμε τρικυμία εν κρανίω για 2η φορά, νάτη και η δεύτερη 4άρα. Πού είναι ο επαγγελματισμός; Πάμε παρακάτω. Η έξοδος Κουέστα καλή δεν ήταν, αλλά οι αμυντικοί τον "ξεβράκωσαν". Τρία γκολ από δεξιά, -από εκεί ήρθαν τα γκολ και με τον Ολυμπιακό και με τον ΠΑΟ. (Κι εδώ εγώ ήμουν λάθος κι οφείλω να το πω. Έβλεπα στον Τζανακάκη λαμπρό μέλλον. Δεν είδα τι έγινε εχθές στο 1ο ημίχρονο, αλλά και μόνο που δεν πήρε την ευκαιρία του το παιδί, κρίμα. Τον κατεβάζει στην εκτίμησή μου). Κωνσταντινίδης: Νομίζω πως είναι δεξί εξτρέμ κι όχι αμυντικός. Αλλά κι έτσι να' ναι ο αμυντικός πρώτα ως τέτοιος κρίνεται και μετά σαν βοήθεια στην επίθεση. Άλλωστε το γκολ που έβγαλ,ε με αυτό που φάγαμε δεν το "ισοφαρίζεται" γιατί ο τρόπος που φάγαμε το 3ο γκολ δεν υπάρχει, ούτε στο ποδόσφαιρο αλάνας. Θέλουμε λοιπόν ψυχολογία ηγέτη σε παίκτες κλειδιά και το αίσθημα του νικητή και στους 11. Διάβασμα αντιπάλου: Ελάχιστο έως κακό. Αν θες να πας παιχνίδι-παιχνίδι αυτά τα ψάχνεις εγκαίρως. Εμείς είμαστε η Μπαρτσελώνα του Χαριλάου και δεν μας νοιάζει ο αντίπαλος! Μέχρι να χάσουμε και από τον Παναιτωλικό να δούμε μετά τι θα λέμε. Εύκολο γκολ-Φάσεις: Άστα να πάνε. Σε αντίθεση με τις 3 πρώτες αγωνιστικές που έπαιζε από την αρχή ο Ματίγια -που είναι κι αυτός παίκτης του προπονητή του, όπως ο Βέλεθ και ο Κουέστα. Επαναλαμβάνω τα λόγια του ukworm: 3 σεντερ φορ που είναι όλα μέτρια. Άλλος παίζει με την πλάτη στο τέρμα, κι άλλος κάνει για 4-4-2. Πάρε ρε προπονηταρά μια απόφαση και βάλε τους παίκτες στο σχήμα που παίζουν. Τι τις θες τις αλχημείες; Και αν θες 4-2-3-1 βρες πιο θα κάνει παιχνίδι. Νίκη/ες με "μεγάλους" αντιπάλους: Γιατί αυτές μας ανεβάζουν βαθμολογικά και ψυχολογικά. Με τους "μικρούς" από τη στιγμή που καταφέρνουμε να κάνουμε τα ματς ντέρμπι είναι σαν να χάσαμε. Γιατί αυτό πραγματικά συμβαίνει (Αιτία: η έπαρση και η αλαζονία μας που είναι και ο μόνος αντίπαλος που χάνουμε πριν ακόμα αγωνιστούμε. * Τώρα που το λέω δεν θυμάμαι ποτέ να είχε η ομάδα μας καλό προπονητή. Πλην ίσως Κούπερ, αλλά τότε δεν είχαμε άλλα πράγματα. Και το κοουτσάρισμα στο σκάουτινγκ το βλέπω εγώ. Γιατί αν έχεις καλές μονάδες για 4-4-2 δεν θα αποδίδει η ομάδα σε 4-2-3-1 κλπ.