almand

Αν θέλουμε να έχουμε μια αντικειμενική εικόνα της ομάδας μας θα πρέπει να συμψηφίσουμε τα παιχνίδια με την ΑΕΛ και το χθεσινό που δείχνουν όλα ξεκάθαρα πως τούτος ο Άρης είναι πολύ λίγος για την Ευρώπη. Ο Τόνσο και κάτι άλλοι είναι καλοί για παιχνίδια με τον Λεβαδιακό και τη Ξάνθη. Αλλά μέχρι εκεί. Όχι να τους μοστράρουμε σε διεθνείς διοργανώσεις. Πώς καταφέρνουμε να υπερτιμάμε σε τέτοιο βαθμό μερικούς παίκτες που κουβαλάμε και να παροπλίζουμε άλλους που αξίζουν, δεν το καταλαβαίνω. Οι αντίπαλοι παίκτες κοστίζουν στο σύνολο τους 50% λιγότερο από τους δικούς μας, αλλά οι άνθρωποι είναι ΟΜΑΔΑ με τα όλα τους. Τρέχουν πάνω-κάτω όλο το γήπεδο, μάχονται και κερδίζουν. Σημειωτέον πως δεν έχασαν μονομαχία από τα "αστέρια" μας και ήταν συμπαγείς και στις 3 γραμμές τους. Και οι δικοί μας παρατάσσονται σαν σε προπόνηση! Χαλαρά. Δεν μαρκάρουν, δεν πιέζουν κι ούτε να πιέζονται γουστάρουν. Δημόσιοι υπάλληλοι. Ξαναείδα το 1ο ημίχρονο για να καταλάβω πού χάθηκε η μπάλα. (Γιατί ήταν ως ένα βαθμό η 11άδα που πρόβλεψα). Η απάντηση είναι πως το είχαμε χαμένο από την αρχή. Από το στήσιμο. Γιατί δεν αρκεί σε καμία περίπτωση να στήσεις σωστά μια ομάδα, αν δεν τους πεις τι θα κάνουν. Κι εδώ οι εντολές ήταν να μαρκάρουν τους μέσους. (Δεν προσμετρώ καθόλου τον παράγοντα αν το δούλεψες καθόλου στην προπόνηση το σχήμα). Γιατί αν δεν μαρκάρουν, τότε άστο. Παίξε όπως ξέρεις κι όπως έχεις μάθει. Τρεις παίκτες θα έπρεπε να "πιάσεις". Τους δύο δημιουργικούς μέσους και τον φορ. Δείτε πώς νικήθηκε κατά κράτος ο Ιντέγε. Ο αμυντικός τους έγινε η σκιά του και τον νίκησε και από πίσω κι όταν η μπάλα έσκαγε εμπρός του. Οι αντίπαλοι όμως δεν περιορίστηκαν μόνο σε ένα. Τους μάρκαραν όλους από την μέση και κάτω. Με αποτέλεσμα οι παίκτες μας να κοιτούν μπροστά και να μη βρίσκουν ελεύθερο! Σταματώ εγώ γιατί αρχίζω και τα παίρνω κι ότι βγει από τα χείλη μου καλό δεν θα είναι. Ανέφερα την ΑΕΛ γιατί εκεί ένας έκανε το παιχνίδι τους και δεν φιλοτιμήθηκε ούτε ένας από μας να πέσει επάνω του. Μιλώ για τον Αντάμοβιτς που ήταν συνεχώς ελεύθερος. Οπότε αν δεν υπάρχει εντολή για έναν πώς να υπάρξει για τρεις. Πες μου όμως ρε Παντελίδη (γιατί όλα αυτά εσένα αφορούν): Τι σκ@τ@ στρατηγική είναι αυτή που αφήνει εντελώς έξω από το πλάνο το μαρκάρισμα του αντιπάλου;

Καμία σοβαρότητα, αστεία εμφάνιση, κάκιστο κοουτσάρισμα. Πετάξαμε στα σκουπίδια και την πρόκριση. Μακριά οι γραμμές, κανείς να δημιουργεί τις φάσεις, πώς να πάρεις κάτι θετικό! Ντροπή.

Το ματς Αλέξανδρε είναι αναστρέψιμο, όχι όμως και τα μυαλά μας ...

To ματς δείχνει ανοικτό για πολλά γκολ αλλά όχι υπέρ ημών, Πρώτα θέλουμε το μομέντουμ και μετά αλλάζουν όλα. Όπως είπαμε και πριν ξαναπετάξαμε στα σκουπίδια ένα ημίχρονο. Αστεία η άμυνά μας αλλά κατά κύριο λόγο είμαστε κακοί μεσοεπιθετικά. Δεν μαρκάρουν ψηλά, δεν τρέχουν, και χάνουν τις μονομαχίες. Ο Τόνσο δεν πήρε ακόμη χαμπάρι πού βρίσκεται η αντίπαλη εστία. Γυρνά πως το μέρος και δείχνει πως δεν ξέρει τι να κάνει με τη μπάλα στα πόδια. Χάσαμε μια ευκαιρία για ένα γκολ γιατί απλά κανείς δεν το δημιουργεί. Ρίξε Μαρτίνεζ ρε προπονητή ή γύρισε τον Τόνσο δεξιά.... Αλλά τι να λέμε... Οι παίκτες δείχνουν να μην έχουν πλάνο ή να μη το δούλεψαν καθόλου

Το βίντεο την δείχνει πολύ ευάλωτη πίσω, οπότε ας μη το 'χουμε σαν δεδομένο πως είναι πράγματι έτσι. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως σε ομάδες που δεν γνωρίζονται, οι πρώτοι αγώνες είναι μια καλή αφορμή για τον μικρότερο να κτυπήσει αποτελεσματικά το φαβορί εκεί που πονά. Βλέπε Άρης-ΑΕΛ που τον κτύπησε στην δυστοκία του γκολ και Πάοκ-Άγιαξ που για λίγο ο συμπολίτης θα μπορούσε να ξεφύγει στο σκορ, από ένα σαστισμένο αντίπαλο του, σαφώς ανώτερο από αυτόν. Όσο γνωρίζονται όμως η εύνοια επιστρέφει στο φαβορί. Κι αυτό ισχύει και για μας με την Μόλντε. Δηλώνουν επιθετικό σχήμα για να ισοσταθμίσουν τα κενά στην άμυνα τους. Κι εμείς από τη πλευρά μας κάνουμε λόγο για το γκολ, αλλά τι θα πάρουμε στην πράξη εγώ βλέπω πιο πιθανό να πέσουμε εμείς στο δικό τους τρυπάκι κι όχι αυτοί στο δικό μας. (Γιατί ο Παντελίδης το συνηθίζει να έχει κολλήματα στο τρόπο παιχνιδιού κι ας μη του βγαίνει). Που πάει να πει πως ότι καλό είναι να γίνει από πλευράς μας θα γίνει από το 60' και μετά. (Εκτός βέβαια αν μας άκουσε και βάλει εξ αρχής ένα τρίτο στο κέντρο -τον Σάσα ας πούμε- για να πάρουμε εξαρχής τον έλεγχο του αγώνα). Αλλά αισιοδοξώ και βλέπω ένα 0-2 ή ένα 1-2 για μας. Γιατί πιστεύω πως τούτη τη φορά θα κατέβουμε διαβασμένοι και η μπάλα θα περάσει αρκετά συχνά στην πλάτη του κέντρου όπου οι Νορβηγοί είναι ευάλωτοι και ο Λάρσον έχει την ταχύτητα να τους κτυπήσει όπως οι ίδιοι κτυπούν τους αντιπάλους τους. Φέτφα και Ιντέγε οι σκόρερ από πλευράς μας.

Σύντομο βίντεο με πολύ καλή ανάλυση και παρουσίαση του αντιπάλου στο https://www.allaboutaris.com/podosfairo/142013/ayti-einai-i-molnte-vid

Είδα το ματς 2 και 3 φορές. Υπάρχει μια φράση του εκφωνητή που λέει πως ο Παντελίδης έδωσε εντολή να παγώσουν τον ρυθμό του παιχνιδιού. Πάγωμα του ρυθμού από οπισθοχώρηση απέχει παρασάγκας. Κι αυτό μοιάζει να τον δικαιολογεί. Αλλά δεν είναι έτσι. Όλη η 11άδα ήταν πολλά μέτρα πίσω από τη φυσική τους διάταξη. Και οι 11 έκαναν λάθος και μόνον ο Παντελίδης το σωστό; Όχι βέβαια. Έπειτα τι στο καλό τους διδάσκουν στην τακτική και παθαίνουν ΚΑΙ οι 11 μαζική παράκρουση; Ούτε ένας δεν είχε το καθαρό μυαλό να κρατήσει τη θέση που του υποδείχθηκε; Δεν μας τα λέει καλά ο προπονητής. Και για μένα λίγο μετρά πως το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Λίγο έλειψε να αποκλειστούμε. Και τότε οι μάσκες δεν θα κρύβουν κανένα. Ο Παντελίδης θα πρέπει να το χωνέψει καλά πως δεν θα πρέπει να φλερτάρει με την αποπομπή του. Ο λαός είναι αμείλικτος. Κι είναι κρίμα να συμβεί κάτι τέτοιο σε περίοδο "επιτυχιών" για την ομάδα.

Το παιχνίδι μας στην Νορβηγία αναμένεται να είναι εντελώς διαφορετικό με αυτό στην Κύπρο. Καύσωνας εκεί, κρύο στη Νορβηγία. Αμυντική διάταξη στην Κύπρο, πιο ισορροπημένο στις γραμμές του το επόμενο. Με δυο λόγια η ημέρα με τη νύχτα. Κοινός παρονομαστής του θαρρώ η ομαδικότητα που έχουν και οι δυο τους. Σαφώς πιο επιθετική η Μόλντε μας προτρέπει να ρίξουμε στο χορτάρι παίκτες με έμφαση στα αμυντικά τους προσόντα, αλλά όχι και στη φιλοσοφία του παιχνιδιού. Που σημαίνει πως ψάχνουμε παίκτες που έχουν αλληλοκαλύψεις. Κι εννοώ με αυτό πως δεν χρειάζεται να ρίξεις διπλή αμυντική γραμμή στον άξονα, αλλά επιθετικούς που βοηθούν αμυντικά από τα πλάγια. Κι ούτε ο Λάρσον με τον Κόρχουτ το έχουν αυτό ούτε και ο Σούγκρεν με τον Φέτφα. Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Θέλουμε το μηδέν πίσω κι ένα γκολ μπροστά απέναντι σε μια ομάδα που τρέχει κι έχει πολύ καλό transition, Συνεπώς το αποτέλεσμα θα κριθεί στο κέντρο. Κι εδώ πλεονεκτούμε στο μαν του μαν και το μπλοκάρισμα των καλών τους μονάδων, (δύο οι μεσοπιθετικοί τους Aursnes, και Ellingsen κι ένας ο ανασταλτικός τους), αλλά μειονεκτούμε στον αριθμό (αφού έχουμε δυο στο κέντρο) καθώς και στις κίτρινες, αφού τα μαρκαρίσματα φέρνουν κάρτες κι αυτό δεν το θέλουμε. Κατά συνέπεια εγώ βλέπω πως θέλουμε δύο ανασταλτικούς, τον Μπάσα και τον Σάσα, με τον Ματίγια σε πιο ελεύθερο ρόλο. Έξω ο Φέτφα (κι αλλαγή στο 60') και ο Λάρσον με τον Τόνσο και τον Ντιγκινί μπροστά τους και τον Ιντέγε φορ. Τούτο βέβαια κάνει 4-3-2-1 το σύστημα μας που δεν το παίξαμε ποτέ αλλά το σίγουρο είναι πως θωρακίζει την αμυντική μας λειτουργία και κόβει στα δύο τον αντίπαλο. ----- Μπάσα ----- Ματίγια------Σάσα------ ---------Τόνσο --------------Ντιγκινί---------- ------------------------Ιντεγε----------------------- Θα ψάξουν να μας σφυροκοπήσουν από τα πρώτα λεπτά και σε αυτό εμείς αποδεικνυόμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως αφού πετάμε στα σκουπίδια το πρώτο μέρος του παιχνιδιού. Αυτό δεν θα γίνει αν κερδίσουμε τις πρώτες μάχες στο κέντρο. Αν μάλιστα, αντ' αυτού πετύχουμε νωρίς γκολ, τότε το παιχνίδι το' χουμε στο τσεπάκι μας υπό τον όρο πως δεν θα αλλάξουμε την συνταγή. (Πιθανότατα και την πρόκριση, γιατί η ψυχολογία δίνει ένα τεράστιο αβαντάζ). Μπορεί να με βρίσκεται πολύ αισιόδοξο, αλλά εγώ το πιστεύω. Η Μόντε είναι της τάξης των 11 εκατομμυρίων και ότι την κάνει υπολογίσιμη αντίπαλο είναι η ομαδικότητα της και η ιδιαιτερότητα του γηπέδου της. (Συνθετικό χόρτο σημαίνει πως η μπάλα αναπηδά πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο χόρτο και οι αντίπαλοι τους είναι αμαθείς. Το αν κανείς είναι καλός επιθετικά διορθώνεται εύκολα αν σταματήσεις την τροφοδοσία τους. Γι' αυτό και γω θαρρώ πως το ματς σε αυτό θα κριθεί. Το ότι ουδέποτε δουλέψαμε ένα τέτοιο σχήμα έχει το ρίσκο του, αλλά δεν με κάνει λιγότερο αισιόδοξο. Αν η τριπλέτα των μέσων τα πάει καλά μέχρι το 60', η τριπλέτα των αλλαγών, Φετφατζίδης, Μαρτίνεζ και Λάρσον, θα μας δώσει ταχύτητα και πιθανότατα και γκολ που ισοδυναμεί με χρυσάφι, εκτός έδρας. https://www.transfermarkt.com/jumplist/startseite/verein/687

Σόρι που δεν τα ξέρω, αλλά αν νικήσουμε Μόλντε πάμε στους ομίλους ή μεσολαβεί κι άλλη φάση?

Θα συμφωνούσα μαζί σου φίλε μου Λονδρέζε, αν δεν διάβαζα (δεν θυμάμαι πού) από τα ίδια τα χείλη του Παντελίδη πως δεν ήταν, λέει, δική του εντολή η οπισθοχώρηση των παικτών του μετά το γκολ. (Κάτι που συνιστά μεγάλο πειθαρχικό παράπτωμα από όλη την 11άδα, κι αυτό λογικά δεν θα πρέπει να περνά έτσι στο ντούκου. Θυμηθείτε το παράπτωμα του Γκαρσία με το πέναλτι που κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο). Όπως και να έχει ήταν και είναι ΜΕΓΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ που ευτυχώς δεν το πληρώσαμε ακριβά. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα, εγώ κρατώ μια επιφύλαξη για τον Ιντέγε του 2ου παιχνιδιού. Διότι ήταν υπό συνεχή επιτήρηση 1, 2 και κάποιες φορές 3 παικτών. Είχε ωστόσο τελικές παρά το πρέσινγκ που όλες τους πήγαιναν μέσα. Τον δικαιολογώ όμως γιατί ελλείψει 10ου -και 8αριού σε αυτό το παιχνίδι- ο Άρης παίζει ανορθόδοξα. Κι αν μας βγαίνει είναι από το φιλότιμο κάποιων ή από καθαρή τύχη. Ο Ματίγια από εκπληκτικός στο πρώτο παιχνίδι, μέτριος προς το λίγος στο δεύτερο. Σωστά τα λες για τον Κόρχουτ και τον Σούγκρεν που εχθές έπαιζαν σαν "ταγάρια". Πολύ δύναμη, ελάχιστο μυαλό και καθόλου (σχεδόν) αλληλοκαλύψεις με τους εξτρέμ. Ο Ρόουζ μου άρεσε εχθές -για πρώτη φορά θα έλεγα- και νομίζω πως αρχίζει να δένει με τον Βέλεθ που μοιάζει αναντικατάστατος. Για τον Μπάσα -τα είπα και χθες θα το πω και σήμερα- δεν έχω πολλά να πω πέρα από ένα μπράβο με πολύ σεβασμό. Γιατί με τον Ματίγια σε όχι καλή μέρα και σε ένα 4-2-3-1 με 3-5-2 καλείσαι να κερδίσεις το κέντρο σχεδόν μόνος έναντι 5 αντιπάλων και μάλιστα με ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ από νωρίς!!! Όχι πως τους εξουδετερώσαμε εντελώς, αλλά σταθήκαμε αξιοπρεπώς οπότε μπράβο στον παίκτη και ρισπέκτ. Και κλείνω με τον Παντελίδη. Αφού το είπα έμμεσα να το πω και άμεσα. Παίζει με τα νεύρα μας. Ο πολύ καλός μεσοεπιθετικά Άρης στα δύο επίσημα ματς έχει τα χάλια του. Οι γραμμές μας είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ, αλληλοκαλύψεις δεν υπάρχουν ο Ντιγκινί που είναι άριστος σαν ελεύθερος επιθετικός παίρνει ρόλο που δεν του κάνει, τον φορ τον τροφοδοτούν ελάχιστα και οι εξτρέμ παίζουν σαν μονάδες λες και δεν αποτελούν μέρος της ομάδας. Εν ολίγοις, λίγο η τύχη να μας γυρνούσε την πλάτη η ΑΕΛ θα προκρινόταν πανηγυρικά κι εμείς δεν θα γελούσαμε καθόλου πλέον, αλλά θα ψάχναμε καινούργιο προπονητή. Ο αντίπαλος προπονητής τον "έπαιξε" όπως ήθελε και λίγο έλειψε να του βγει. Το ότι "προκριθήκαμε δίκαια" που λένε οι φυλλάδες, το καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτοί που ξέρουν μπαλίτσα.

Αποστολή εξετελέσθη. 0-1 τελικό, ο Άρης στον επόμενο γύρο με την νορβηγική Μόλντε.

0-1 αλλά δεν παίζουμε σωστά και δίνουμε δικαιώματα. Πέντε παίκτες μας έχουν κίτρινη και είναι όλοι τους επιρρεπείς για την κόκκινη. Νομίζω πως στο 20 ημίχρονο το πρόσωπο μας θα αλλάξει. Πρέπει να είμαστε πιο επιθετικοί. Καλός ο Μπάσα αλλά δεν προωθείται (με εντολή Παντελίδη θέλω να πιστεύω). Μας λείπει ο ρυθμός κι αυτό συμφέρει τους Κύπριους κι όχι εμάς. Κόρχουτ-Λάρσον δεν βρίσκονται εύκολα κι αυτό δείχνει ένα κενό αριστερά. Νομίζω πως αυτό που έχουμε ανάγκη άμεσα είναι να μη τους ακολουθήσουμε στην ένταση του ματς. Με καθαρό μυαλό θα έρθει και το δεύτερο γκολ. Αλλά για γίνει αυτό θέλει να μεταφέρουμε το παιχνίδι στην άμυνα τους που είναι αδύναμη χωρίς τον Τζούνιορ.

Ότι και να λέμε τώρα φαίνεται καθαρά πως ο Μ. Γκαρσία και ο Σιώπης ήταν παίκτες βαρόμετρα για την ομάδα. Ο 1ος γιατί αναπλήρωνε αυτό που ο φορ θα έπρεπε να κάνει, δλδ να κερδίζει το ριμπάουντ και να στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό και ο 2ος γιατί είχε τρεχάματα που αναπλήρωναν και τα όποια λάθη του -και ήσαν ούκ ολίγα. Ο Μ. Γκαρσία απλώς ήταν ο παίκτης που "διάβαζε" τη φάση κι ήταν πάντα μέσα σε αυτήν. Είτε στην άμυνα, είτε στην επίθεση, ο Ματέο είχε τον τρόπο του να ήταν παρών. Για μένα ότι και να λένε το κενό του ήταν και είναι δυσαναπλήρωτο. (Κάτι μου λέει όμως πως θα τον ξαναέχουμε σύντομα κοντά μας, γιατί πολύ απλά αυτό είναι και το δικό του συμφέρον). Πίστευα πως ο Ιντέγε, θα είχε τον πρώτο λόγο στα ριμπάουν, αλλά δεν έδειξε κάτι τέτοιο μέχρι τώρα. Πιθανότατα στο μέλλον, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν θα είναι ποτέ ο "Γκαρσία" που γουστάραμε. Γιατί παίκτη που παίζει κρυφό φορ, εξτρέμ (και στα 2 άκρα) και αμυντικό δεν βρίσκεις εύκολα. Ούτε μια 5ετία να ψάχνεις.

Αυτός είναι ένας καλός λόγος που εξηγεί γιατί ο Παντελίδης τον κρατά στην 11άδα. Αλλά δεν βρίσκω λογική να αλλάζει τον καλύτερο μας παίκτη (Φέτφα) με Martinez δίνοντας του ρόλο εξτρέμ και όχι 10αριού που είναι η φυσική του θέση αλλάζοντας τον με τον Τόνσο. Μετά το 60+ οι ανάσες πέφτουν, το πρέσινγκ μετριάζεται... Τότε που ανοίγει το παιχνίδι θέλεις τον Martinez, να δώσει ταχύτητα στην επίθεση να πάρεις το γκολ. Πέρσι ήταν η πιο προβλέψιμη αλλαγή μας που πάντα πετύχαινε. Τί άλλαξε δλδ φέτος; Το να κρατάς το τελευταίο ημίωρο ένα παίκτη στην επίθεση για τα αμυντικά του προσόντα (;;;), ενώ ψάχνεις το γκολ, δεν ξέρω, εμένα δεν μου φαίνεται και τόσο έξυπνο... Ιδίως αν καλύπτεις ένα λάθος με ένα άλλο λάθος... (Martinez στη θέση του Φετφα)... (Θα μου πεις, εντάξει, όλοι κάνουμε λάθη κι ευτυχώς κανένα από αυτά δεν μας κόστισε. Αλλά σε αυτό ακριβώς διαφωνώ. Αυτός που θέλει να βελτιώνεται συνεχώς βλέπει πάντα τα λάθη του και τα διορθώνει. Γιατί αν δεν ίσχυε αυτό και για τον προπονητή, κακώς το ζητούμε από τους παίκτες. Συμπαθάτε με που γκρινιάζω, αλλά προτιμώ να το κάνω πριν συμβεί κάτι κακό. Που στην παρούσα φάση ένας πρόωρος αποκλεισμός η σωστή διατύπωση είναι "πριν συμβεί το μοιραίο". Κάτι που ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω.)

Η ΑΕΛ πάντως εμένα με φόβισε. Ήταν ομάδα που έπαιξε έξυπνα, "ξάπλωναν" ακριβώς τότε που έπρεπε να κόψουν τον ρυθμό μας κι όλοι τους, εκ περιτροπής, δείχνοντας επαγγελματισμό και παίκτες που ξέρουν πολύ καλά τι ζητούν, και ήσαν κατά πολύ πιο αποτελεσματικοί από εμάς (δύο επιθέσεις και τρεις ευκαιρίες για γκολ). Αν ήσαν λίγο πιο τυχεροί θα έφευγαν και με τη νίκη. Εμείς ήμασταν άτυχοι αλλά πιο πολύ αναποτελεσματικοί. Κι αυτό στην Ευρώπη δεν συγχωρείται. Πιστεύω πως η πιο κρίσιμη στιγμή για την πορεία μας στη συνέχεια ήταν η χαμένη ευκαιρία του Ιντέγε στα πρώτα λεπτά. Με καθαρό μυαλό δεν θα "σκότωνε" τον τερματοφύλακα αλλά θα πλάσαρε έξυπνα και η ψυχολογία που θα αποκόμιζε από αυτή την επιτυχία θα τον έφερνε άμεσα στα παλιά, καλά επίπεδα του παρελθόντος. (Αν θυμάμαι καλά ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια των Κυπρίων για τεχνητό οφσάιντ που την εγκατέλειψαν οριστικά στη συνέχεια του αγώνα). Κι αυτό δείχνει πειθαρχημένη και δουλεμένη ομάδα. Αλλά αυτό που με φόβισε ήταν η ομαδικότητα τους. Παίκτες που δείχνουν να γνωρίζονται, άλλαζαν με μια μπαλιά πάσες μεταξύ τους με ζηλευτή ακρίβεια. Και μάλιστα κάτω από στενό πρέσινγ. Κι αυτό ακριβώς θαρρώ πως ήταν η απάντηση του Παντελίδη στο 3-5-2 των αντιπάλων. Πίεσαν ψηλά και παρόπλισαν 2-3 παίκτες κλειδιά των αντιπάλων μας. Αλλά ετούτο θα αλλάξει στο δεύτερο παιχνίδι και θα πρέπει να έχουμε το νου μας. Δηλαδή ο Άρης δεν ήταν κακός, αφού έκοψε στα δύο τους Κύπριους, είχε πρέσινγκ και υπομονή στο παιχνίδι του αλλά μεγάλη γκίνια. (Για μένα οι λέξεις τύχη και ατυχία είναι σχετικές. Ή προπονείσαι σωστά και η μπάλα πάει στο δίκτυ ή σπας τα δοκάρια και τα περιστέρια. Σε όλα τα φιλικά είχαμε μόλις 3 γκολ κι ένα από πέναλτι... Κακή επιλογή αντιπάλων...) Το 2ο μείον που εγώ εντόπισα ήταν πως για μια ακόμη φορά "παίζαμε με 9 παίκτες". Ο Μπάσα και ο Τόνσο ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι. Ο πρώτος ή είναι πολύ κουρασμένος ή ανέτοιμος ή δεν του πάει ο ρόλος ή ότιδήποτε άλλο από τον παίκτη που ξέραμε. Ο δεύτερος ελάχιστες φορές τον είδα εκεί που πρέπει να παίζει τον ρόλο του. Ο Μαρτίνες ως 10άρι απογείωνε την ομάδα σε 5-10 λεπτά. Γιατί ο Παντελίδης τον άλλαξε με τον Φετφα σε ρόλο εξτρέμ ήταν κάτι που δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί που το κατάλαβαν. Τούτο όμως έδωσε την ευκαιρία στον Τόνσο να κάνει ενέργεια τόσο περίτεχνη που ούτε ο Μέσι θα το έκανε. (Αν βέβαια έμπαινε το γκολ. Τούτο όμως έδειξε πως ο αντίπαλος τερματοφύλακας είναι αστέρι και δεν χαμπαριάζει από σουτ από μακριά. Πιο πιθανό βλέπω να φάει γκολ από πλάγιο σπάσιμο στο κέντρο στα νώτα της άμυνας) Τώρα. Τί να περιμένουμε; Λογικά έναν Άρη πιο διαβασμένο και μια ΑΕΛ πιο ανοικτή. Τούτο όμως δεν τα δίνει όλα υπέρ μας. Γιατί τόσο τα φιλικά, όσο και το επίσημο ματς δείχνει πως η επίθεση μας έχει πρόβλημα και η άμυνα μας επιρρεπής στο γκολ. Ενώ οι αντίπαλοι ενώ έχουν ασθενή άμυνα στην επίθεση δείχνουν πιο "κοντά" στο τέρμα. Αν όμως σπάσει το ρόδι και φτάσουμε στο εύκολο γκολ τότε το πράμα αλλάζει. Μπορούμε να φύγουμε με νίκη και μάλιστα με διαφορά. Κάτι που το "βλέπω" να έρχεται αν γίνει πράξη πως ο Ντιγκινί ανέβει στην κορυφή και ο Ιντέγε έρθει σαν αλλάγή. Γιατί η ομάδα επιστρέφει στα πόδια παικτών που γνωρίζονται από πέρσι και κυκλοφορούν την μπάλα καλύτερα από αυτό που είδαμε στο πρώτο ματς. (Θυμηθείτε πόσο εκτός κλίματος ήταν ο Ντιγκινί σαν αριστερό εξτρέμ και ο Μαρτίνεζ σαν δεξί εξτρέμ αλλά και ο Παντελίδης με τα κολλήματα του.) Για μένα 2 από τα 3 αυτά αν αλλάξουν ο Άρης θα φύγει με 2 γκολ διαφορά.

Από ότι φαίνεται βιάστηκα και πάλι να πάρω θέση για τον Ντουάρτε. Το to10.gr τον αναφέρει σαν δεξιό εξτρέμ στο 4-2-3-1 και δεξιό χαφ στο 4-3-3. Εγώ, Δημήτρη μου, ένα καθαρόαιμο 8άρι που κατεβάζει τη μπάλα είδα κι όχι ένα εξτρέμ. (!!!;;;) Αλλά φαίνεται το έψαξες το θέμα πριν πάρεις θέση ενώ εγώ παρασύρθηκα από αυτό που είδα. Ίσως γιατί ένα τέτοιο παίκτη θα ήθελα στον άξονα κι αυτόν "είδαν" τα μάτια μου. Ο Γέφτοβιτς πιο πολύ μου πάει για αντικαταστάτης του Γκαρσία, παρά ο Ντουάρτε. Αλλά πόση σημασία μπορεί να έχει αυτό; Το θέμα είναι ποιον ρόλο βλέπει γι' αυτόν ο προπονητής του, κι όχι τι νομίζει ο καθένας. Φοβάμαι όμως πως και έτσι να είναι πολλά πράγματα θα αλλάξουν με γνώμονα το ρόστερ και τις δυνατότητες των μονάδων του. Αρκεί να μη μπούμε στο στάδιο των πειραματισμών, μέχρι να βρούμε τους ρόλους που ταιριάζουν καλύτερα στην ομάδα.

Από τα βίντεο που είδα πιστεύω πως θα είναι καλύτερος από αυτά που προσδοκούμε από ένα απλό 8άρι. Είναι ταχύς και χειμαρώδης παίκτης στην ανάπτυξη, καλός χειριστής της μπάλας. Έχει αίσθηση του χώρου για τη μπαλιά στους παίκτες που κινούνται σωστά χωρίς την μπάλα και γενικά εμένα σαν 8άρι μου αρέσει (αλλά όχι ιδιαίτερα σαν 10άρι, γιατί α. μια μικρή έφεση στην ατομική προσπάθεια την έχει και β. δεν έχουμε προς το παρόν τους παίκτες να διαβάζουν την κίνηση στον χώρο πλην λίγων εξαιρέσεων). Τα τελειώματα του δεν μου άρεσαν και γενικά εγώ αποκόμισα την εντύπωση πως παίζει πιο πολύ με το ένστικτο παρά με την σκέψη. Κι αυτό είναι και καλό και κακό. Θα το δείξει η συνέχεια και η συνεργασία με τους υπόλοιπους παίκτες. Έχει τρεχάματα και το παλεύει ανασταλτικά, αλλά Σιώπης δεν είναι. Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν τον λες αντικαταστάτη του Γκαρσία, Δημήτρη. Είναι καθαρά παίκτης άξονα, κουβαλά μπάλα και έχω την εντύπωση πως θέλει ρόλο πρωταγωνιστή στο γήπεδο. Κάτι που εγώ τουλάχιστον το βλέπω θετικά αφού έχει προδιαγραφές ηγέτη για το χώρο κι αυτό το έχουμε ανάγκη. Ότι και να λέμε όμως η αξία του παίκτη φαίνεται στο γήπεδο κι όχι στα βίντεο. Αλλά η συνολικότερη εικόνα των επιλογών μας είναι θετική και μοιάζει να κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

I worry about him. I'm not that sure that we can pay 5 millions for him... I'd rather be wrong, 'cause he is a great player for us...

Πάλι είδα το 2ο ημίχρονο, αλλά νομίζω πως ήταν το πιο χορταστικό ημίχρονο φέτος. Πρέπει όμως να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Η άμυνα μας ήταν ΧΑΛΙΑ. (Κάτι που εγώ τουλάχιστον το περίμενα γιατί το δίδυμο Δεληζήση-Ρόουζ δεν είναι καθόλου καλή επιλογή και η Ξάνθη, αν ήταν πιο αποτελεσματική, θα μπορούσε να είχε φύγει νικήτρια αν έμπαινε εκείνη η κεφαλιά τους λίγο μετά το 2-2. Ετούτο από πλευράς μας ήταν το λιγότερο α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο και δείχνει την ολιγωρία του Παντελίδη να ανταποκριθεί εγκαίρως. Λες και το έχει τάμα ο άνθρωπος να παιρνά τον πρώτο παίκτη αλλαγής στο 60' κι όχι όταν τον έχουμε ανάγκη. Τέλος πάντων). Ευτυχώς για μας έκανε και τα δύο που έπρεπε να κάνει, παρότι δεν μας συνήθισε στις γρήγορες αλλαγές (;;; !!!). Έβαλε πρώτα τον επιτελικό και μετά τον αμυντικό που θέλαμε άμεσα, οπότε τα πράγματα πήραν αμέσως το δρόμο τους. Εδώ θα εξομολογηθώ κάτι. Ναι, με φόβισε η ολιγωρία του στις αλλαγές, αλλά από την στιγμή που είδα το Μαρτίνεζ στο παιχνίχι ήμουν σίγουρος πως το ματς θα το παίρναμε 5-2. Γιατί ΑΥΤΟΣ έκανε την διαφορά. Προσοχή. Όχι ο παίκτης Μαρτίνεζ αλλά ο ρόλος του 10αρού που δεν έχουμε τα πρώτα 60΄ του ματς !!! Με αποτέλεσμα να παίζουμε στην ουσία με "παίκτη λιγότερο". Δεν θέλω να πω για τον Φετφατζίδη, γιατί δεν είδα το 1ο μέρος. Βλέπω όμως πώς παίζει η ομάδα μόλις λειτουργήσει η θέση "10" που μας λείπει. (Φυσικά αυτό δεν ισχύει για τον Τόνσο για άλλους λόγους). Από το σημείο εκείνο και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Μπήκαν 7 γκολ -η διαίσθηση μου μου έλεγε πως και ο Μαρτίνεζ θα σκοράρει και κόντεψε- αλλά αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε από αυτό το ματς είναι πως όλα τους σχεδόν προήρθαν από ομαδική προσπάθεια. Κι αυτό δείχνει "ΟΜΑΔΑ" κι όχι μονάδες. Δείχνει πως ο Γιουνές κατάλαβε επιτέλους πώς μπορεί να συνυπάρξει με τον Ντιγκινί που παίζει διαφορετικό στυλ, και γενικά, δείχνει πως στο 2ο μισό του πρωταθλήματος τα αποδυτήρια κατάφεραν και κυοφόρησαν μια ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις. Αλλά ...από τη μέση και εμπρός. (Δεν μπορώ να πω το ίδιο για την άμυνα). Το πιο σπουδαίο όμως της ημέρας θαρρώ πως ήταν η είδηση πως ο Σιώπης έσπασε το ρόδι και πέτυχε το πρώτο τέρμα. Αυτό θυμηθήτε το να το συζητήσουμε αργότερα. Γιατί η φετινή αυλαία δεν έκλεισε μόνο με τον καλύτερο τρόπο και γιατί μπήκαν οι παρακαταθήκες και για την επόμενη σεζόν. Σήμερα η Ξάνθη είχε την ατυχία να πέσει απόψε επάνω σε ένα χειμαρώδη Άρη και η έκταση του σκορ ίσως και να την αδικεί, αλλά για την ψυχολογία που είχαμε και τα 7 που δέχτηκε ίσως και να ήταν λίγα. Της οφείλουμε όμως ένα στοιχειώδη σεβασμό γιατί ήταν η ομάδα που μας "ανέστησε" στον πρώτο γύρο και πιθανώς να "αναστήσει" και την ψυχολογία μας για την επόμενη σαιζόν.

Καλημέρα και Χριστός Ανέστη. Εγώ ξεκινάω λιγάκι ανάποδα. Από τον αντίπαλο. Η Ξάνθη, αν θυμάμαι καλά, είναι η 2η καλύτερη ομάδα φέτος στα κλεψίματα της μπάλας. Κι αυτό από μόνο του βγάζει από αυτό το παιχνίδι όσους είναι επιρρεπείς στα λάθη. Κι ο Μπάσα των τελευταίων αγώνων την έχει τη λάθος πάσα και γενικά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού υστερεί. Σε αντίθεση με τον Μπάσα της 1ης περιόδου επί Ερέρα που ήταν καλός, αλλά στο ανασταλτικό κομμάτι. Οπότε η επιλογή Σιώπη γι' αυτή την θέση τον πήγε πολύ πίσω. Κατά τα άλλα συμφωνώ κι εγώ για τον Γιουνές στην κορυφή σε αυτόν τον αγώνα. Γιατί ο παίκτης έχει κίνητρο να παίξει καλά -και θα το κάνει, πιστεύω- ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ το έχει στην τσέπη το γκολάκι. (Νομίζω όμως πως τον αποσυντονίζει, αντί να τον βοηθά, η παρουσία του Ντιγκινί σε αυτή τη θέση). Όπως και να έχει πάντως ο Φετφα έχει θέση στην 11άδα μόλις μπει το γκολ και μετά. Όχι πριν. (Αν το είχε αυτό θα είχε πνεύμα ηγέτη και τον θέλουμε έναν τέτοιο. Να παίρνει την ομάδα στη πλάτη του και να της ανεβάζει την ψυχολογία. Αλλά δεν το έχει. -Όσο σκέφτομαι το παιχνίδι του με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη κάτι με πιάνει. Αν οι 2 ευκαιρίες του έμπαιναν στο πλεκτό, δεν θα βλέπαμε το ίδιο ματς. Η ομάδα θα είχε απογειωθεί κι ίσως τώρα να "κτυπούσαμε" 3η θέση. Δεν το έβαλε όμως κι όλα ήρθαν όπως τα ξέρουμε σήμερα). Το ματς θα ήταν εύκολο για μας αν είχαμε τον Βέλεθ που προωθείται στα στημένα και είναι ο καλύτερος μας αμυντικός πίσω στα μετόπισθεν. Από τη στιγμή που δεν θα παίξει θα πρέπει να περιμένουμε να προωθηθεί ο Ρόουζ -αλλά δεν το πολυκάνει- και σωστά για μένα, γιατί ο Δεληζήσης δεν εμπνέει την ίδια εμπιστοσύνη που μας πρόσφερε στην πρώτη περίοδο, σε δίδυμο με τον Βέλεθ. Οπότε η συνεργασία του με τον Ρόουζ δεν έχει δουλευτεί όσο θα έπρεπε. Πλην όμως ο καθοριστικός παράγων για την απόδοση και της άμυνας και της επίθεσής μας είναι η μεσαία γραμμή. Δηλαδή ο Σιώπης και ο Ματίγια ή ο Μπάσα. Αν μπει ο 2ος θα είμαστε ασφαλείς πίσω αλλά κακοί μπροστά. Γιατί οι επιθετικοί θα μακραίνουν από την αντίπαλη περιοχή για να παίρνουν μπάλες κι αυτό θα αποσυντονίσει συνολικά την ανάπτυξη της ομάδας. Τούτα που λέω δείχνουν τις αδυναμίες της ομάδας μας και τις θέσεις που πονάμε. Θέλουμε τουλάχιστον 3 παίκτες με πνεύμα ηγέτη στις θέσεις του άξονα για να έχουμε ένα σύνολο που θα μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην νέα σεζόν. Φέτος, παρότι μας λείπουν και οι 3 η ομάδα κατάφερε και "δέθηκε", παρουσιάζουμε ένα αξιοπρεπές θέαμα και βγαίνουμε Ευρώπη*. Αν όμως θέλουμε να πορευτούμε αξιοπρεπώς κι εκεί το μίνιμουμ των μονάδων που χρειαζόμαστε είναι παίκτες με τέτοιο πνεύμα. Όχι πνεύμα αγωνιστικό -αυτό θαρρώ πως το έχουμε- αλλά πνεύμα νικητή. Τούτο δεν σημαίνει κατ' ανάγκη πως θα πρέπει να βάλουμε το χέρι βαθειά στη τσέπη, αλλά το σκάουτινγκ του Συλλόγου να οξύνει κι άλλο την όραση του και να εντοπίσει τις μονάδες εκείνες που αξίζουν να φορέσουν τη κίτρινη φανέλα ώστε να οδηγήσουν το Άρη στις θέσεις που του αρμόζει. Την Κυριακή κλείνει η αυλαία για φέτος στο γήπεδο μας κι αυτό δίνει κίνητρο σε πολλούς παίκτες μας να δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Κάτι που αναμένεται να το δούμε και να το χειροκροτήσουμε. Γιατί ο καλύτερος "παίκτης" της ομάδας μας είναι ο κόσμος της κι αυτός ουδέποτε έλειψε από το πλευρό της. Συνεπώς το ματσάκι είναι άσος δαγκωτό. * Δεν μπορώ να πω αν είναι ο Παντελίδης αυτός που "έδεσε" την ομάδα ή κάποιος άλλος. Θαρρώ όμως πως η ομάδα "δέθηκε" κυρίως στα αποδυτήρια κυρίως από τους ίδιους τους παίκτες της. Κι αυτό είναι καλύτερο από το να λάβει τα εύσημα ένας και μόνο παράγοντας. Το Μπράβο το αξίζουν όλοι τους. Γιατί αν συμβαίνει αυτό, τότε αφήσαμε πίσω μας οριστικά την εποχή που η ομάδα απαρτιζόταν από "μισθοφόρους" ποδοσφαιριστές. Κι αυτό λέει πολλά και στο μέλλον θα πει ακόμη περισσότερα.

To είχα κι εγώ απορία, γιατί δεν εξασφαλίσαμε και μαθηματικά την 5η θέση. Η νεώτερη είδηση που διάβασα είναι εδώ και λέει εν συντομία πως κατέθεσαν μεν ένσταση για τη διακοπή αλλά προς το παρόν η απόφαση αυτή εκκρεμεί... Το θέμα είναι για μας πως με μια έστω ισοπαλία δεν κινδυνεύει η 5η θέση. Αλλά δεν κοιτάμε το μίνινουμ. Τις νίκες ψάχνουμε για να πάρει η ομάδα τα πάνω της. Με Παναιτωλικό εκτός και Ξάνθη εντός.

Ο Φετφά ήρθε για να μην μείνει ποδοσφαιρικά άστεγος. Είναι στο τέλος της καριέρας του και δεν δείχνει να έχει την παραμικρή πρόθεση για βελτίωση. Είναι κρίμα γιατί ένα "κάτι" το έχει στο ταλέντο του αλλά θέλει δουλειά και τώρα είναι αργά. Η χρήσιμοποίηση του ως 10άρι αποδεικνύει περίτρανα πόσο άμπαλο είναι αυτό το μυαλό που σκαρφίζεται τέτοια πειράματα. Δεν έχουμε απελευθερωθεί δυστυχώς από τις παθογένειες του παρελθόντος. Να βάζουμε 2-3 παίκτες σε άλλη θέση από τη φυσική του γιατί δεν θέλουμε να δείξουμε πόσο "κενές" είναι οι θέσεις που δεν ενισχύθηκαν. (Εδώ ο Φετφά δεν είναι καλός για τη φυσική του θέση, πώς θα είναι καλύτερος στον άξονα; Όποιος τα σκέφτεται αυτά καλύτερα να φύγει άμεσα από παράγοντας. Γιατί οι δημοσιογράφοι δεν νομίζω πως τα βγάζουν από το κεφάλι τους. Κάποιος το σφύριξε στον τύπο.) Δεν έχουμε ούτε τον Πόνσο, ούτε τον Μαρτίνεζ, βάλε τον Ντιγκινί. Ο άνθρωπος και 10άρι παίζει αξιοπρεπώς και 2ος επιθετικός και μεσοεπιθετικός. Γιατί να πετάμε σε κάθε αγώνα 1 θέση βασικού κι ένα ημίχρονο στα σκουπίδια; Τι στο καλό, πυρηνική φυσική είναι; Πάμε στον Γιουνές. Εδώ χάνω τα λόγια μου. Τον βάζεις φορ περιοχής, τον βρίσκεις δεξιά κι αριστερά στα άκρα κοντά στο κέντρο να πάρει την μπάλα!!! Γιατί ρε λεβέντη; Μεταφραστής δεν υπάρχει να σου το εξηγήσει; Και με 2 θέσεις στα σκουπίδια, ένα Βαλεριάνο που αντί να ανεβάσει την απόδοση του, από την κλήση του στην Εθνική, την κατεβάζει, περιμένουμε να κερδίσουμε; Ας μη πούμε για τον κόουτς. Αλλά και σε αυτό το παιχνίδι του πήρανε το πορτοφόλι. Όχι διάβασμα του αντιπάλου, ούτε τα στοιχειώδη στη σύνθεση της ομάδας. ΟΚ, προχώρησες και σε άλλο πείραμα. Δεν σου βγήκε. Στο 57' θυμήθηκες να τον βγάλεις κι αντί για ρίξεις κάποιον επιτελικό, έβαλες τον φορ περιοχής που έτρεχε στα άκρα. Και η τρύπα μεσοεπιθετικά μεγάλωνε. Γιατί ούτε 8άρι είχαμε πλέον ούτε 10άρι. (Θες πειράματα ρε Παντελίδη: Βάλε τον Λάρσον 10άρι. Δεν την ξέρει τη θέση, αλλά θα τρέξει και ΚΑΤΙ θα κάνει), Τέλος πάντων. Τα λέω αυτά γιατί αυτό που λέει ο Άλεξ έχουν κάποια βάση. Ναι, θέλουμε να του πουλήσουμε τον παίκτη. Και το ξέρει και ο Παντελίδης. Αλλά ρε αδερφέ, με μέτρο. Γιατί να χαλάσεις μια ολόκληρη ομάδα για μια μονάδα; Κι ένα τελευταίο. Τελικά όταν βρέχει, φαίνεται πως μόνο για μας βρέχει. Ο αντίπαλος ούτε καν που το κατάλαβε...Παράξενα πράγματα.

Ρε Παντελίδη δίχως 10άρι πώς θα κτυπήσουμε το ματς; Μυαλό θέλει;;;

When I heart about Fetfa I thought it was a joke. Because he is the worst solution for that role. But it is true. Which means that the coaching team is far away of the common sense of facing a crusial match. I hope the are going to see their mistakes

Αυτό θα ήταν ίσως καλό αν αφορούσε ένα παιχνίδι δευτερεύουσας σημασίας. Όχι πάντως αυτό. Γιατί ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ για 10άρι και δεν υπάρχουν περιθώρια για πειράματα. Γιατί: Δεν είναι 10άρι, δεν μοιράζει παιχνίδι, κρατά τη μπάλα περισσότερο από ότι πρέπει και παίζει με το κεφάλι κάτω. Δηλαδή πόσο άμπαλος μπορεί να είναι κάποιος για να σκεφτεί κάτι τέτοιο; Ετούτος κάνει για τις περιπτώσεις που θέλουμε κάποιος από την ομάδα να κρατήσει τη μπάλα. Αλλά αυτό προυποθέτει ασφαλή σκορ. Εδώ το πρώτο ζητούμενο για μας είναι τα γκολ και μάλιστα μια διαφορά πάνω από τα δυο που είχαμε πετύχει στην Αθήνα. Τέλος πάντων, για μένα είναι μια αναμέτρηση δυο καλοδουλεμένων συνόλων κι αυτό ίσως μας δίνει ένα προβάδισμα. Αν παροπλιστούν κάποιες υπολογισίμες μονάδες, όπως πχ ο Κουλούρης από τον Βέλεθ -πράγμα σχετικά εύκολο θαρρώ- τότε δεν έχουμε λόγους να ανησυχούμε. Η νίκη θα έρθει άνετα. Υπό την προυπόθεση βέβαια πως η ομάδα θα εμφανίσει στο χορτάρι το καλό της πρόσωπο. Δλδ Ματίγια-Σιώπη σε καλή ημέρα. Ο Φετφά αν θέλει να διεκδικήσει θέση στην 11άδα θα πρέπει να ξεπεράσει κατά πολύ τον εαυτό του στο χρονικό διάστημα που θα αγωνιστεί. Αυτό όμως είναι ένα δικό του στοίχημα και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γίνει δικό μας. Ο Παντελίδης ίσως και να του δώσει μια ωρίτσα περιθώριο αλλά όχι παραπάνω. (Για μένα και πολύ του είναι. Γιατί τρώει χρόνο από τη ταυτόχρονη παρουσία του Λάρσον και του Γκαρσία. Πιο βολικό το βλέπω να έρχεται σαν αλλαγή κι εκ του ασφαλούς -με το σκορ στο 2-0- ας κρατά τη μπάλα όσο θέλει. Δεν θα γανιάσουμε για να βρει αυτός τον καλό του εαυτό. Ας γανιάσει ο ίδιος να ανεβάσει το κασέ του).