Πολύ καλή νίκη. Οι Ευρωπαϊκές επιτυχίες πάντα μου δίνουν διπλή χαρά.
1) Οι παίχτες της Σλόβαν έτρεχαν σαν μηχανάκια λες και πήραν εξτρά χάπια. Ύποπτο...
2) Ήμασταν τυχεροί που δεν έγινε το 2-1 και να κλαίμε. Δεν αξίζαμε τη νίκη. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο, με Ξάνθη 0-0, με Σλόβαν 1-2. Το θέμα είναι να μην κρίνουμε την ομάδα με βάση την τύχη. Ο Ίβιτς πρέπει να μείνει και να στηριχτεί όπως και η ομάδα.
3) Η διαχείριση του Ίβιτς μέχρι στιγμής δεν μου αρέσει ιδιαίτερα. Δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον Κίτσιου, ο Χαρίσης έχει εξαφανιστεί, τον Μυστακίδη τον θυμάται μόνο στα δύσκολα, ο Τζάλμα είναι σταθερά από τους πιο κακούς παίχτες σε κάθε αγώνα και έχει πάρει τη φανέλα βασικού σπίτι του και ο Περέιρα σε ματς όπως με Ξάνθη που χρειάζεται ήταν εκτός αποστολής. Επίσης ο Μπίσεσβαρ δεν κατάλαβα γιατί βγήκε αλλαγή στο ημίχρονο και δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου με τη Σλόβαν. Εκτός κι αν έχει τραυματισμό, αλλιώς δεν βλέπω τον λόγο να μπει ο Τιάμ και όχι ο ξεκάθαρα πιο μπαλαδόρος παίχτης μας. Ελπίζω να αλλάξει προσέγγιση σιγά σιγά ο Βλάνταν. Επίσης πιστεύω ότι ο Τζιόλης αν και δε τον γουστάρω, θα μπορούσε να είναι μέλος της ομάδας. Χαρίσης, Τσίμιροτ, Κάνιας και Σακχόφ είναι παίχτες πολύ διαφορετικοί από τον Τζιόλη και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιείται σαν αλλαγή που και που μέχρι να βρει ομάδα και να φύγει.
4) Εκτός έδρας στην Ευρώπη τα πάμε καταπληκτικά και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Πολύ δύσκολα χάνουμε και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Χαίρεται τουλάχιστον ο κόσμος που τρέχει τόσα χιλίομετρα για να δει την ομάδα. Μακάρι να στρώσει η κατάσταση και με τα εντός έδρας γιατί είναι πολύ κρίμα όλα τα μεγάλα παιχνίδια εντός να τα χάνουμε. Εδώ και χρόνια η Τούμπα έχει γίνει η αχίλλειος πτέρνα μας. Από μεγάλη μας δύναμη έχει γίνει το ακριβώς αντίθετο.