Παίζει κι αυτή η πιθανότητα. Γιατί η άγνοια του κινδύνου σε κάνει και τολμηρό και επικίνδυνο. Οπότε παίκτες σαν τον Duarte ή τον Mancini δεν φοβούνται το σκυλί που γαυγίζει. Σαν αλλαγές όμως κι όχι βασικοί. Όταν ο Ματίγια εκνευριστεί επειδή θα τον κιτρινίσουν άδικα, και ο Μαντσίνι όταν κουραστεί ο Φέτφα.
Ο Τύπος ήδη έκανε λόγο για εκπλήξεις στην ομάδα οπότε όλα είναι πιθανά. Ο Duarte ειδικά είναι ότι πρέπει για τέτοιου είδους ντέρμπι, όπου το ποδόσφαιρο δεν παίζεται πάντα με τη μπάλα. Έχει τη σωματοδομή να αντέξει, και την εμπειρία από το σκληρό ολλανδικό πρωτάθλημα. Το ίδιο και ο Μαντίνι που μεγάλωσε στα αργεντίνικα γήπεδα πριν έρθει στην Ευρώπη. Κι εκεί "η κολασμένη Τούμπα" μοιάζει παιδική χαρά. Εξάλλου οι συμπολίτες μας, έχουν υπόψη τους πλέον, πως το μπαλάκι που τους πέταξε η ΚΕΔ, με τον Σιδηρόπουλο, δεν αποκλείεται να είναι μια πρώτης τάξεως παγίδα για τον υπότροπο γηπεδούχο να τους δώσει αφορμή να ξηλώσουν την ασπρόμαυρη παράγκα που έχτισαν. Και το πακέτο Σαραιδάρη, Σιδηρόπουλου, Γραμμένου να πάρει δρόμο. Για να μη προσθέσω σε αυτούς και τον Περέιρα και τους άλλους παρατρεχάμενους της ΕΠΟ, αλλά και το εγχείρημα της οπαδικής τηλεόρασης που θέλουν να θεσπίσουν στο τόπο μας. Γιατί το μαγαζί θα αλλάξει διοίκηση και όλοι περιμένουν να τους δώσουν την αφορμή.
Τώρα βέβαια είναι αργά. Δεν προλαβαίνουν να σουλουπώσουν τη Τούμπα να δείχνει εκκλησία την Κυριακή, γιατί ο κόσμος τους ξεσηκώθηκε κι αν υπαρχει κάτι να τον φρενάρει είναι ο φόβος της τιμωρίας,
Συνεπώς, το σκυλί θα γαυγίσει και μάλιστα δυνατά, αλλά δεν θα δαγκώσει. Οπότε, ποιος το φοβάται;