Leaderboard

http://frontrowsports.top/soccer/sports-larissa-paok-thessaloniki-gdpr18a32f#

Η αποστολή: Cuesta, Ehmann, Rose, Fran Velez, Hugo Souza, Larsson, Bruno Gama, Ideye, Diguiny, Matilla, Mancini, Lucas Sasha, Korhut, Martinez, Tonso, Sundgren, Durmishaj, Δεληζήσης, Φετφατζίδης.

Σωστός ο Ukworm. Ο γερμανός έχει κάποιες εμμονές με συγκεκριμένους παίκτες και ρόλους κι αυτό τον καθιστούν προβλέψιμο.. Βέβαια τούτο δεν αφορά την 11άδα στο σύνολο της, αλλά ένα βασικό κορμό 7-9 παικτών. Οπότε οι όποιες μικροαλλαγές που μπορεί να έχει στο μυαλό του είναι από ελάχιστες μέχρι μηδαμινές. (Κι αυτό προδίδει η δυσθυμία του να αλλάξει το σχήμα της ομάδας με αλλαγές στο 74, στο 89, και την 3η περί το 91 ή καθόλου, όπως το λέει ο Ukworm). * Εξαίρεση αποτελεί ο Ιντέγε που τον προτιμά από ότι φαίνεται ο γερμανός. Όσο αφορά το ροτέισον, αυτό είναι μια ιστορία που εξήγηση δεν βλέπω να έχει. Το ότι η ομάδα χωλαίνει, το ότι μερικοί παίκτες κτυπήσαν κόκκινο, ο γερμανός είναι σίγουρο πως το ξέρει, κι έχει τη δική του προσέγγιση στο πρόβλημα. Εγώ δεν θα μπω στο κόπο να την αναζητήσω. Ωστόσο το ότι άφησε έξω της αποστολής με τον Ατρόμητο τον Μαντσίνι, και τον Τόνσο ίσως και να το έκανε για να τους ρίξει στο ματς με την ΑΕΚ. (Ως αναπληρωματικούς βέβαια κι όχι βασικούς). Αλλά κι αυτό δεν ξέρω πόσο ισχύει. Ίσως για να πιέσει ψηλά την αντίπαλη άμυνα. Αλλά τότε θα έπρεπε να τους δει στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο που προηγήθηκε. Αφού δεν προχωράς σε κινήσεις που δεν τις έχει δοκιμάσει από πριν. Θέλω να πω με αυτά πως η λογική του δεν προσεγγίζεται με την ...κοινή λογική. * Οι αλλαγές είναι ένα σημαντικό χαρτί στα χέρια των προπονητών για να ενισχύσουν την ομάδα να διεκδικήσει πιο δυναμικά τη νίκη. Ο Παντελίδης ήταν σταθμάρχης στο πότε θα έκανε τις αλλαγές τουν. Στο 60' η 1η στο 75' η 2η, στο 85' η τρίτη. Αποσκοπούσαν κατά πρώτον να διατηρήσουν σταθερή την απόδοση της ομάδας και κατά δεύτερο να αλλάξει κάπως το στυλ παιχνιδιού για να φτάσει στο αποτέλεσμα που θέλει. Άλλη σχολή ο Ένιγκ αποσκοπεί στην προσήλωση συνολικά της ομάδας στο πλάνο που ορίστηκε από την αρχή για τις μονάδες της. Κι έτσι, είτε αλλάξει ο παίκτης είτε όχι η ομάδα θα συνεχίσει να λειτουργεί το ίδιο και απαράλαχτα με πριν (πλην εξαιρέσεων). Ελλειπείς προσεγγίσεις και οι δύο. Γιατί εξυπηρετούν ένα μέρος μόνο κι όχι το όλο της ενίσχυσης της ομάδας. Γιατί ένας παίκτης μπαίνει για να κάνει τη διαφορά στις τρέχουσες συνθήκες του αγώνα. Να κρατήσει μπάλα, να ελέγξει το ρυθμό, να βοηθήσει ανασταλτικά ή δημιουργικά, να δώσει την ευκαιρία σε εσωτερικές αλλαγές που θα αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο, κι ένα σωρό άλλα. Εμείς δυστυχώς έχουμε παίκτες με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Κάποιους παίκτες κατάλληλους για 4-2-3-1, κάποιους για 4-4-2 κι μερικούς για 4-3-3. Τούτο κάνει το ρόστερ ακατάλληλο για ένα είδος παιχνιδιού. Θα ήταν θαύμα να μπορούσε κάποιος να δέσει σε ένα αξιοπρεπές σύνολο όλη αυτή ανομοιομορφία των μονάδων μας. Από τη μια λοιπόν θεωρώ ευτύχημα που ο γερμανός επινόησε τούτο το 4-4-1-1 που μοιαζέι να συμβιβάζει όλη αυτή την ασυμβατότητα, και από την άλλη αγανακτώ να βλέπω να "ενισχύεται" η ομάδα μου από παίκτες που είναι κατώτεροι για το ρόλο που αναλαμβάνουν να καλύψουν από αυτόν που αντικαθιστούν! Αλλά αυτή είναι πραγματική εικόνα μας. Όσο και να μην μας αρέσει.

I saw it here: https://www.metrosport.gr/sta-apodytiria-ton-diaititon-sto-olympiakos-lamia-o-marinakis-226008 True? False? Don't know these days.

Η γνωστή φίλε. Πλέον δεν έχει νόημα να γράφω καν... Πιο πολύ ενδιαφέρον έχει ο πάγκος. Ντουρμι, Eμαν, Ντιγκι, Σόουζα, Μπα, Σουντγκρεν, Τονσο (θα βάλει αυτός, εγώ θα εβαζα μαρτινάκο) Πρώτη αλλαγή στο 74, 2η στο 89, 3η ή στο 91 ή καθόλου

I would like Aris.

ntampl kai 4o kupello sunexomeno giati polu apla EIMASTE OI KALYTEROI !