Emperor

O Τοnso 50-50% για να παίξει, έχει ξεκινήσει προπονήσεις, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος της υποτροπής.

Έτσι είναι. Και αυτοί που χώνουν λεφτά (πολλά ή λίγα) έχουν άλλη ατζέντα και στόχους, των οποίων η επιτυχία διευκολύνεται από την προβολή και τις διασυνδέσεις που αποκτούν από το ποδόσφαιρο.

Και βέβαια τους θυμάμαι. Πως είναι ρε παιδί μου ο Άρης όποτε έχει καλή ομάδα (πχ 78-81, 81-86, 06-10, 18-19) να μην έχει ανάλογης αξίας σέντερ φορ. Ενώ έχουμε βγάλει πάμπολλους πολύ καλούς τερματοφύλακες, σέντερ φορ αξίας έχουμε να δούμε από την εποχή του Αλεξιάδη!

Ο Younes είναι αργός, φίλε, για τα εκτός έδρας που επιθετικά χτυπάμε στην κόντρα. Καθυστερεί το παιχνίδι της ομάδας και δεν μαρκάρει.

04/03/2019 11:02 Ο Αρης παραδίδει μαθήματα.... Στο πρόγραμμα ενός πρωταθλήματος που έχει κριθεί καιρό τώρα υπήρχαν δυο ματς μεγάλα, στα χαρτιά: ο ΠΑΟΚ έπαιζε με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και ο Αρης με την ΑΕΚ στο Βικελίδης. Στα μάτια μου μεγάλο ματς υπήρξε μόνο αυτό στο Βικελίδης – ο ΠΑΟΚ έδωσε μια παράσταση για ένα ρόλο κι αν δεν κέρδισε με μεγάλο σκορ το γεγονός οφείλεται στον εξαιρετικό, αλλά και κακομαθημένο Ζάμπα, που πρώτα τελείωσε το ματς στο 47΄κάνοντας το 0-2 και μετά αποβλήθηκε. Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε στο πρώτο λεπτό και βρήκε ένα αντίπαλο ανήμπορο να του δημιουργήσει προβλήματα – ο Αρης εκτός από την ΑΕΚ έπρεπε να κερδίσει και τον καλό διαιτητή Διαμαντόπουλο, που στο πρώτο ημίχρονο κράτησε το ματς ζωντανό μόνος του. Επίσης ο Αρης είχε ν αντιμετωπίσει την πίεση της ανάγκης να κάνει μια νίκη σε ντέρμπι, αλλά και την υποχρέωση να αποδείξει την πρόοδό του σε όλους. Εν τέλει, αν το ένα ματς ήταν όμορφο, και το άλλο μια τυπική διαδικασία, αυτό οφείλεται στον κόσμο που το παρακολούθησε: ο κόσμος του Αρη με την ζεστασιά και την υποστήριξή του έσπρωξε την ομάδα, ο κόσμος του ΠΑΟ, που πήγε στο γήπεδο ανόρεχτος, απλά κάποια στιγμή άρχισε πάλι να βρίζει τον Γιάννη Αλαφούζο. Το όραμα του κοινού τους Σε ένα κανονικό ποδοσφαιρικό κόσμο οι ομάδες θα έπρεπε να υπάρχουν για να υπηρετούν το όραμα του γηπεδικού κοινού τους, χωρίς η δυναμική τους, η νοοτροπία τους και η δύναμή τους να διαμορφώνεται από τα λεφτά που σκορπάει δεξιά κι αριστερά ο ιδιοκτήτης τους. Σε ένα τέτοιο ποδόσφαιρο, όπου η συμμετοχή και η αγάπη του κόσμου είναι κινητήριος δύναμη, ο Αρης θα είχε πιθανότατα άλλη μοίρα. Το ωραίο, φέτος που επέστρεψε, είναι ότι υπενθυμίζει θεαματικά το γιατί της ύπαρξής του. Δεν ξέρω πόσοι το έχετε καταλάβει, αλλά σε ένα πρωτάθλημα χωρίς συγκινήσεις, ανταγωνισμό και θέαμα ο Αρης δείχνει ένα δρόμο - δίνει ένα ωραίο μάθημα. Όχι γιατί κερδίζει και διακρίνεται, αλλά γιατί έρχεται να μας υπενθυμίσει πως υπάρχει κι ένα ποδόσφαιρο στο οποίο η αγάπη του οπαδού είναι αγνή, άδολη και γλυκά υποχρεωτική. Πρόκειται μια αγάπη που δεν βασίζεται σε μια σύμβαση ανταπόκρισης: δεν επιστρέφεται στην ομάδα γιατί τα αποτελέσματα είναι ονειρεμένα, ούτε γιατί υπάρχει ανάγκη συσπείρωσης μπροστά σε κάποια καταστροφή. Είναι μια αγάπη που δεν βασίζεται ούτε στη σιγουριά της ακριβοπληρωμένης τελικής επιτυχίας, ούτε αυξομειώνεται ανάλογα με τη θεαματικότητα της ομάδας – σίγουρα δεν στηρίζεται στο πόσο αρέσει η διοίκηση, ο προπονητής, οι παίκτες, η διοίκηση της ΕΠΟ κτλ. Τέλος, για να φουντώσει η αγάπη αυτή δεν χρειάζεται να σκορπά η διοίκηση της ομάδας λεφτά σε δημοσιογράφους, τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Δεν έχει να κάνει καν με την κοινή γνώμη: είναι αγάπη, που την κοινή γνώμη την θεωρεί κατασκευασμένη και τους διαμορφωτές της μεροκαματιάρηδες της συμφοράς. Κι έχει δίκιο. Ο πίνακας των εισιτηρίων Σας έχω ξαναπεί ότι δεν υπάρχει κανένας δείκτης που να μαρτυρά τη στήριξη μιας ομάδας καλύτερα από τον πίνακα των εισιτηρίων. Ο Αρης, μόλις ανακοινωθούν τα εισιτήρια της 23ης αγωνιστικής, θα έχει συνολικά κόψει όσα εισιτήρια έχει φέτος η πρωταθλήτρια ΑΕΚ και θα έχει κόψει δέκα χιλιάδες (και βάλε…) εισιτήρια πιο πολλά από τον ΠΑΟ με τον οποίο έχει ακριβώς τους ίδιους βαθμούς. Στον ΠΑΟ οι οπαδοί δηλώνουν απογοητευμένοι, κουρασμένοι, βαρέθηκαν λένε. Οι ίδιοι άνθρωποι που με τη Λαμία πήγαν καλοκαιριάτικα στο ΟΑΚΑ μαζικά κι ενώ η ομάδα βρισκόταν στο -3, δεν πατάνε σήμερα το πόδι τους: και με τον ΠΑΟΚ ανόρεχτα πήγανε και μόνο με τον Ολυμπιακό θα κινητοποιηθούν. Έχει κάνει ο Αρης κάποιου τύπου θεαματική σεζόν κι ο κόσμος του είναι πάντα δίπλα του; Ούτε κατά διάνοια. Η ομάδα αποκλείστηκε στο κύπελλο από τον Εργοτέλη, έχασε από το Λεβαδειακό, δεν είχε κερδίσει ντέρμπι μέχρι το Σάββατο και από την ΑΕΚ στον πρώτο γύρο είχε δεχτεί τέσσερα γκολ. Πριν το σαββατιάτικο ματς με την Ενωση στα ντέρμπι είχε ένα βαθμό λιγότερο από τον ΠΑΟ τον οποίο ούτε καν νίκησε: κι όμως με τον ΠΑΣ και τον Πανιώνιο το Βικελίδης ήταν υπέροχο. Τι κάνει τον κόσμο να τρέχει; Μην πει κάποιος το ότι η ομάδα έρχεται από την περιπέτεια στις μικρές Εθνικές: αν ομάδα των μεγάλων του κέντρου είχε σκαλώσει δυο χρόνια στη Γ΄ Εθνική, την επόμενη χρονιά στα παιγνίδια της δεν θα πατούσε άνθρωπος. Συμβαίνει κάτι απλό: ο Αρης λειτουργεί υπεράνω της επικοινωνίας και του φτιασιδώματος, ο κόσμος του δεν πιστεύει σε παραμύθια και για αυτό και δεν απογοητεύεται, αλλά επιμένει. Ακούει τι λέγεται, καμαρώνει για τα μπράβο, θυμώνει όταν κρίνει πως κάποιος δεν σέβεται την ομάδα – αλλά όλο αυτό δεν εξαντλεί την υποχρέωσή του να είναι δίπλα στην ομάδα, ίσα ίσα που την δυναμώνει. Επίσης κρίνει την ομάδα αυστηρά – αυστηρότατα. Αλλά κατανοεί πως άλλο είναι η κριτική και άλλο η υποστήριξη. Δεν υποστηρίζεις για να κριτικάρεις, κριτικάρεις για να υποστηρίζεις: υπάρχει διαφορά. Ολοι ψάχνουν πανηγύρια Το ματς Αρης - ΑΕΚ είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το τι ποδόσφαιρο θα μπορούσαμε να έχουμε, αν είχαμε πολλές ομάδες με τους οπαδούς του Αρη –αν δηλαδή ζούσαμε σε μια κανονική ποδοσφαιρικά χώρα. Το κοινό σπρώχνει την ομάδα, κανείς μεγαλοϊδιοκτήτης δεν θεωρεί τσιφλίκι του το πρωτάθλημα ώστε να μπουκάρει στο γήπεδο, όταν ο Διαμαντόπουλος ακυρώνει με μια συζητήσιμη απόφαση ένα γκολ, ο Αρης καταθέτει ψυχή, αλλά παίζει και ωραίο ποδόσφαιρο – εκθέτει τον διαιτητή, βγάζει θεαματικά στο φως τις αδυναμίες της ΑΕΚ, κάνει τουλάχιστον πέντε μεγάλες ευκαιρίες, έχει δυο δοκάρια, εκτός από τα γκολ. Την επόμενη στο σχεδόν άδειο ΟΑΚΑ ο ΠΑΟ παραδίνεται στον ΠΑΟΚ με κάτω τα χέρια, σχεδόν εγκαταλελειμμένος και από το κοινό του. Σε ένα σχεδόν άδειο ΟΑΚΑ παίζει φέτος και η μόλις πέρυσι πρωταθλήτρια ΑΕΚ, που έχει κόψει τα μισά εισιτήρια της στα ματς με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ – σκεφτείτε τι θα γινόταν αν ο Αρης ήταν πρωταθλητής! Δεν είναι πρόβλημα το κοινό του ΠΑΟ και της ΑΕΚ: πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι ψάχνουν ή πανηγύρια για να δώσουν το παρών ή λόγους για να μην πάνε στο γήπεδο. Το κάνουν την στιγμή που ο οπαδός του Αρη λέει σε όλους ότι υπάρχει πάντα ένας και μοναδικός λόγος να πας σε αυτό: η αγάπη για μια ομάδα που ως οπαδός πρέπει να την χρειάζεσαι περισσότερο από όσο σε χρειάζεται αυτή. Δεν είναι εύκολο Χθες κέρδισαν ο ΠΑΟΚ και ο Αρης δυο αντιπάλους με ιστορία τεράστια, τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ. Είναι δύσκολο να έχουμε ομάδες σαν τον ΠΑΟΚ: πρέπει να τρέχουν οι πολιτικοί μας στα πέρατα της οικουμένης και να παίζουν το ρόλο των πλασιέ αναζητώντας αφεντικά για ΠΑΕ – η κυβέρνηση το προσπάθησε και για τον ΠΑΟ με άτυχα αποτελέσματα. Είναι όμως εύκολο να έχουμε ομάδες σαν τον Αρη - ομάδες που οι οπαδοί δεν τις παρατάνε σε καμία περίπτωση, ομάδες που διακρίνονται γιατί έχουν φανέλα κι όχι γιατί το αφεντικό πετάει λεφτα και ένας κόσμος τρέχει πίσω του να τα μαζέψει. Είναι εύκολο είπα; Συγχωρείστε με. Παρασύρθηκα κι εγώ και νόμιζα βλέποντας το Αρης – ΑΕΚ ότι ζω σε μια κανονική ποδοσφαιρικά χώρα…

-------------------------------CUESTA ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ---VELEZ---ROSE---ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ MATILLA-------ΣΙΩΠΗΣ LARSSON-----MARTINEZ/TONSO-----KORHUT ------------------------------MATEO

Ήττα με 76-67 στο ΣΕΦ από τον Ολυμπιακό, παρά την πολύ καλή μας εμφάνιση. Στο 37' μάλιστα το σκορ ήταν 69-65, αλλά εκεί φάνηκε και η εμπειρία του αντιπάλου και το "ειδικό βάρος" της διαιτησίας. Σε όλο το παιχνίδι, κάθε φορά που ο Ολυμπιακός μας ξέφευγε , καταφέρναμε να ξανά μπαίνουμε στο παιχνίδι επιδεικνύοντας μαχητικότητα και χαρακτήρα, με δεδομένη βέβαια και τη διαφορά ποιότητας, καθώς και το βάθος στο ρόστερ. Αν ήμασταν πάντως λίγο πιο εύστοχοι στα τρίποντα το παιχνίδι θα πήγαινε στον πόντο.

Η ανάλυση του Αρης – ΑΕΚ (pics, vids) Το gazzetta.gr αναλύει μέσω του InstatScout της αναμέτρηση του «Κλεάνθης Βικελίδης», όπου ο Αρης κέρδισε την ΑΕΚ με 2-0 για την 23η αγωνιστική της Super League. Το Gazzetta.gr σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αθλητικής Ανάλυσης , αναλύει τις αναμετρήσεις της Super League. Οι πιστοποιημένοι αναλυτές- σπουδαστές του Ινστιτούτου Θεοχάρης Σελεμπόνης και Κωνσταντίνος Ζιούδρος, σε συνεργασία με το InstatScout , αναλύουν τον αγώνα της Θεσσαλονίκης, όπου ο Αρης επικράτησε της ΑΕΚ με 2-0. ΔΙΑΤΑΞΗ ΟΜΑΔΩΝ * Ο Αρης ξεκίνησε την αναμέτρηση με 4-4-2 και την ολοκλήρωσε με 4-3-3. Παρατηρούμε ότι ο Κόρχουρτ έπαιξε πιο ψηλά από τον έτερο μπακ Βαλεριάνο και ότι οι δύο στόπερ δεν ανέβαιναν πολύ ψηλά. Επίσης ο Ματέο Γκαρσία πολλές φορές βρίσκονταν πιο ψηλά από τους δύο επιθετικούς. * Η ΑΕΚ ξεκίνησε τον αγώνα με 3-5-2 και στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε με 4-4-2. Οι παίκτες της (μέσοι και οι επιθετικοί) ήταν συγκεντρωμένοι στον κεντρικό άξονα σε μια ευθεία. ΟΜΑΔΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ * Ο Αρης είχε 12 τελικές εκ των οποίων οι 6 ήταν στην αντίπαλη εστία, με κορύφωση το 15λεπτο 45'-60', όπου έκανε τις 6 από τις 12 τελικές του. * Αντίθετα η ΑΕΚ έκανε 7 τελικές, χωρίς κάποια να είναι on target και οι 5 ήταν στο δεύτερο ημίχρονο. * Η ΑΕΚ είχε μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής (65%). Μάλιστα στο χρονικό διάστημα 60'-75' έφτασε στα επίπεδα του 80%. * Εντύπωση προκαλεί ο αριθμός των μη επιθετικών μεταβιβάσεων της ΑΕΚ που ήταν 182, σε αντίθεση με τον Αρη που είχε 40. * Η ΑΕΚ πραγματοποίησε περισσότερες πάσες (556 έναντι 328), με σημαντική διαφορά να παρατηρούμε σε κατηγορίες όπως τις «μη επιθετικές» (182 – 40). * Παρατηρούμε ότι ο Αρης επιτέθηκε κυρίως από την αριστερή πλευρά, ενώ η ΑΕΚ πραγματοποίησε τις περισσότερες επιθέσεις της από τη δεξιά της πλευρά. * Στον τομεα των μονομαχιών δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Ο Αρης κυριάρχησε λίγο στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο παρατηρήθηκε απόλυτη ισορροπία. * Στο διάστημα 60'-75' η ΑΕΚ κυριάρχησε στους περισσότερους τομείς. ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΡΗ * Ο Ντιγκινί έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία (304). Εδωσε και τις 2 ασίστ, είχε 3/3 πάσες-κλειδιά, δημιούργησε 3 ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του και κέρδισε 5 δεύτερες μπάλες στο μισό της ΑΕΚ. * Ο Βελέθ ξεχώρισε για τις επιδόσεις του στις αμυντικές μονομαχίες (9/11, 82%). * Ο Ματέο Γκαρσία δημιούργησε πολλά προβλήματα στην άμυνα της ΑΕΚ, έχοντας 7/9 ντρίμπλες. ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΕΚ * Ο Μπάρκας έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία (247) και ακολούθησε ο Μάνταλος (246). * Παρατηρούμε πως οι δύο αμυντικοί χαφ της Ενωσης (Σιμόες, Αλεφ) κέρδισαν πολλές μπάλες στο αντίπαλο μισό, έδωσε πολλές «μονομαχίες» και βοήθησαν ώστε η ΑΕΚ να έχει υψηλό ποσοστό κατοχής. Μάλιστα είναι και οι παίκτες με τις περισσότερες επιθετικές πάσες. MVP ΝΤΙΓΚΙΝΙ ΤΑ ΓΚΟΛ 1-0: Mετα από λάθος του Οικονόμου στη δεξιά πλευρά της μεσαίας γραμμής, ο Ντιγκινί έκλεψε την μπάλα και την έδωσε στον Λάρσον που είχε αρκετό κενό χώρο και χωρίς να πιέζεται από τον Τσόσιτς που οπισθοχώρησε αρκετά, κατάφερε να μπει με την μπάλα στην περιοχή και να σκοράρει. 2-0: Υστερα από εκτέλεση φάουλ του Ματίγια, ο Ντιγκινί με κάθετη κίνηση μέσα στην περιοχή και χωρίς να πιέζεται, έκανε την κεφαλιά-πάσα στον Ρος, που μπήκε και εκείνος με κάθετη κίνηση στην περιοχή της ΑΕΚ στο ύψος του πέναλτι και σκόραρε με σουτ στην κίνηση.

Οι αριθμοί είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας προόδου μιας ομάδας κι αυτό αποδεικνύουν στην περίπτωση του Άρη. Τα αριθμητικά δεδομένα αντλήθηκαν από τις τελευταίες έξι αγωνιστικές στο πλαίσιο της Σούπερλιγκα όπου το πρώτο ευνόητο συμπέρασμα είναι ότι ο Άρης μαζί με τους ΠΑΟΚ και Ατρόμητο είναι οι πιο αποτελεσματικές ομάδες, καθώς συγκέντρωσαν από 14 βαθμούς. Βέβαια, για να συμπληρωθεί η λίστα, απομένει και το αποψινό (4/3) παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Οι Πειραιώτες συγκέντρωσαν 12 βαθμούς στα τελευταία πέντε παιχνίδια κι αν κερδίσουν τον Απόλλωνα, αυτομάτως θα αναρριχηθούν στην κορυφή της σχετικής λίστας με 15 βαθμούς. Στην περίπτωση του Άρη, αν οι 14 βαθμοί επιβεβαιώνουν την πρόοδο, υπάρχουν και τα… επιμέρους τα οποία μάλλον είναι περισσότερα ενδεικτικά. Δεν είναι τυχαίο δηλαδή ότι με αφετηρία τον εκτός έδρας αγώνα με την Ξάνθη (στις 31 Ιανουαρίου) έως και το πρόσφατο παιχνίδι με την ΑΕΚ, η ομάδα του Σάββα Παντελίδη δέχθηκε μόλις δύο τέρματα. Κι αυτό βέβαια έχει την εξήγησή του, για την ακρίβεια φαίνεται μέσα από την αμυντική λειτουργία των «κίτρινων» και την ικανότητά της να… δένει χειροπόδαρα τους αντιπάλους της. Σ’ αυτά τα έξι παιχνίδι μόλις δύο ομάδες «κατάφεραν» να κάνουν τελική προσπάθεια εντός περιοχής. Δύο έκανε ο Αστέρας Τρίπολης όταν το σκορ ήταν στο 0-3 στο δεύτερο ημίχρονο του συγκεκριμένου αγώνα και μία ο Πανιώνιος. Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δεν έκαναν ούτε μία! Συνολικά, οι συγκεκριμένοι έξι αντίπαλοι του Άρη έκαναν συνολικά 32 τελικές προσπάθειες, σχεδόν τις μισές σε σχέση με αυτές που είχε ο Άρης. Ειδικότερα, οι Θεσσαλονικείς είχαν 56 τελικές προσπάθειες εκ των οποίων οι 22 μέσα από την περιοχή του αντιπάλου. Δηλαδή, στο κομμάτι των τελικών προσπαθειών ο Άρης έκανε εννιά φορές περισσότερες σε σχέση με τους αντιπάλους του! http://www.gazzetta.gr/football/superleague/article/1331197/o-aris-oi-14-vathmoi-kai-oi-shedon-diplasies-telikes-apo-toys-antipaloys-toy

Τρίτο σερί παιχνίδι με αντίπαλο που βρίσκεται στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας. Στα άλλα δύο ματς η ομάδα έπαιξε εξαιρετικά (ειδικά με ΑΕΚ), δέχτηκε μόνον ένα γκολ, μόνον μία τελική εντός εστίας και καμία τελική μέσα από την περιοχή. Η τακτική ανασταλτικά στα δύο παιχνίδια δεν ήταν όμοια, στην Τούμπα πιέσαμε ψηλά, με ΑΕΚ περιμέναμε τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο. Το αποτέλεσμα όμως και στις δύο περιπτώσεις ήταν να μην τους αφήσουμε να δημιουργήσουν και κλέβοντας μπάλες να κάνουμε πολλές ευκαιρίες (περισσότερες με ΑΕΚ), πετυχαίνοντας τρία γκολ και παίρνοντας 4 βαθμούς. Ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη ομάδα που αντιμετωπίσαμε στον α' γύρο, είχαμε παίξει αρκετά καλά και χάσαμε από μία λεπτομέρεια και ίσως και από απειρία διαχείρισης τέτοιων παιχνιδιών. Είναι βέβαιο ότι την προσεχή Κυριακή θα προσπαθήσουν να μας πιέσουν πολύ και να μην την πάθουν όπως οι δικέφαλοι. Αναμένω επίσης να πάρουν σφυρίγματα που θα μας βάλουν στην περιοχή. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες σε αυτή τη φάση είναι η ψυχολογία, o Ολυμπιακός έχασε στην Τούμπα και αποκλείστηκε σε Europa League και βασικά στο Κύπελλο, ενώ εμείς είμαστε η πιο φορμαρισμένη ομάδα στο πρωτάθλημα προερχόμενοι από καλές εμφανίσεις. Αν προηγηθούμε, θα έχουμε πολλές πιθανότητες για νίκη ή ισοπαλία, καθώς ο παράγοντας ψυχολογία θα γείρει ακόμη περισσότερο υπέρ ημών.

Πολλοί διακρίθηκαν στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ξεχωρίζω τους: Matilla: παίκτης-κλειδί στο κέντρο και μόνιμη απειλή σε όλα τα στημένα Rose: αλάνθαστος αμυντικά, έβαλε και το γκολ Βαλεριάνος: εξαιρετικός, αν και έπαιζε σε άλλη θέση Σιώπης: αμέτρητα χιλιόμετρα, πολύ τρέξιμο και πολύ δουλειά ανασταλτικά

Ένα ενδιαφέρον στατιστικό. Στα δύο τελευταία παιχνίδια (με τους νεόπλουτους και την ΑΕΚ), δεχτήκαμε μόνον μία τελική εντός εστίας και καμιά (μηδέν) τελική μέσα από την περιοχή!

Ο Diguiny τραυματίστηκε στους προσαγωγούς, θα μείνει εκτός 2-3 εβδομάδες.

Διότι είναι το φερέφωνο του Γιάγκου.

Agreed 100%

Τέλος 2-0. Από τις πιο εύκολες νίκες που έχουμε κάνει. Χωρίς υπερβολές, τη διαλύσαμε την ΑΕΚ: 2 γκολ, 2 δοκάρια, γκολ που ακυρώθηκε, πέναλτι που δεν δόθηκε, 5-6 πολύ μεγάλες ευκαιρίες!

Απόλυτος κυρίαρχος ο Άρης, οι ευκαιρίες συνεχίζονται, ενώ η ΑΕΚ δεν έχει τελική στην εστία.

8 τελικές στην εστία έχουμε απόψε

Αυτός ο Σιμόες είναι να απορείς πως δεν έχει αποβληθεί ακόμη!

Με τόσες κλασσικές ευκαιρίες, το 2-0, μοιάζει πολύ λίγο. Δεν πρέπει να κλειστούμε τώρα.

Γκοοοοοοοοοολ!!!! 2-0 με ωραία κομπίνα από φάουλ, σκόρερ ο Rose!

Νέο οριζόντιο δοκάρι, από σουτ του Γιουνές από τα 5 μέτρα!

Τεράστια ευκαιρία από τον Mateo!