Emperor

Είναι μεγάλο πρόβλημα που δεν μπορούν να αποδεσμεύσουν τον Ντουάρτε, ο οποίος έχει το μεγαλύτερο συμβόλαιο και μάλιστα τριετές!

Να κατεβάσεις την εφαρμογή, εγώ το βλέπω τέλεια.

0-1, με Ideye, εξαιρετικό passing game. Παίζουμε πάρα πολύ καλά, έχουμε κατοχή, ευκαιρίες.

Sportzone

Ίδια ενδεκάδα, ούτε μια αλλαγή.

Με τη Molde ήταν καλοκαίρι, υψηλές θερμοκρασίες, μεγαλύτερη η μέρα, οπότε λογικό. Τώρα όμως δεν έχει καμία λογική, συμφωνώ.

To παρακάτω το βάζω για να μην μπερδευόμαστε με τα GMT του ukworm... ?

Χωρίς Diguiny & Sundgren στην αποστολή, θα ήθελα να δω έτσι τη διάταξη: -------------------Cuesta Rose---Velez---Δεληζήσης---Korhut ---------Matilla--------Sasha Φετφατζίδης--Martinez--Mancini -------------------Ideye Κάτι μου λέει όμως ότι ο Oenning θα ξανακατεβάσει την ομάδα με 4-4-2, με μία ίσως αλλαγή στην ενδεκάδα (σε σχέση με το ντέρμπι), πχ Durmishaj αντί Larsson.

Ο Χαριστέας δήλωσε ότι ψάχνουμε δεξί μπακ και αμυντικό χαφ.

Ναι, κάτι προϊδεάζει ότι μπορεί να φύγουν. Ο Diguiny πάντως δηλώνεται τραυματίας. Στην αποστολή νομίζω είναι υποχρεωμένοι να έχουν και δύο πιτσιρίκια.

Σε ότι αφορά τον Durmishaj δεν ξέρω σε τι κατάσταση ετοιμότητας είναι, αν είναι ΟΚ πιθανώς θα μπορούσε να ξεκινήσει με αυτόν. Ο Sundgren δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχει πείσει, από αυτά που έχουμε δει ο Τζανακάκης καλύτερος του ήταν. Έχεις δίκαιο πάντως, ας αλλάξει τρεις παίκτες (Sundgren/Rose, Diguiny/Larsson, Mancini/Gama) και διάταξη 4-2-3-1/4-4-1-1. 4 αλλαγές είναι πάρα πολλές και δεν νομίζω ότι θα τις κάνει. Ακόμη και οι 3 πολλές θα του φανούν του Oenning. Μόνον μην δω κανέναν Sasha πλάγιο μπακ!

Ήττα και στο ντέρμπι (ο Ρώσος έριξε χρήμα και οι δίπλα έκαναν 2 νομίζω προσθήκες), η άμυνα μας ήταν κακή, αλλά αυτό που έκρινε το ματς ήταν η απίστευτη ευστοχία (ειδικά στα τρίποντα) του ΠΑΟΚ. Η κατάσταση πλέον είναι τραγική και δεν βλέπω πως θα σωθούμε αν δεν κάνουμε άμεσα 1-2 πολύ ποιοτικές μεταγραφές. Λεφτά βέβαια δεν υπάρχουν, οπότε οι όποιες ελπίδες εναπόκεινται στο να πάρουμε (συνεπικουρούμενοι και από το καυτό Παλαί) σχεδόν όλα τα εντός και κάποια εκτός με τις ομάδες από τη μέση και κάτω. Μένουν 12 παιχνίδια και χρειαζόμαστε 7 νίκες. Στην επόμενη τριάδα αγώνων (Ηρα μέσα, Λάρισα μέσα, Ιωνικός έξω) θα φανεί αν διατηρούμε ελπίδες ή αποχαιρετούμε πρόωρα. Χρειαζόμαστε 3/3 νίκες, στη χειρότερη 2/3.

Αρχίζουμε, λοιπόν, με τα ενδιάμεσα παιχνίδια και αποκτά πρακτική αξία η έννοια του rotation. Κατ΄ αρχάς το rotation δεν είναι κάτι που απλά το κάνεις όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει να έχεις προνοήσει εβδομάδες-μήνες πριν δίνοντας χρόνο συμμετοχής σε όσους παίκτες υπολογίζεις. Αυτό δεν έγινε ή εν πάση περιπτώσει δεν έγινε επαρκώς. Εν προκειμένω για το ματς με την Ξάνθη, δεν νομίζω ότι ο Oenning θα ρισκάρει περισσότερες από 3 αλλαγές, το πιθανότερο είναι να κάνει 2. Εξάλλου, δεν πρόκειται για ένα ματς κυπέλλου με αντίπαλο από τη Γ' Εθνική που μπορείς να ρισκάρεις πιο πολλές αλλαγές, το παράρτημα θα σκυλιάσει να μας νικήσει ώστε να πάρει κάποιο κοκκαλάκι από το αφεντικό ως επιβράβευση. Συνεπώς, πάμε να δούμε ποιοι είναι οι παίκτες που δεν θα αντέξουν τα σερί παιχνίδια (όλο τον Ιανουάριο έχουμε 2 παιχνίδια κάθε βδομάδα). Για μένα ο πρώτος είναι ο Gama, στην Ξάνθη καλύτερα να τον βάλει πχ στο 60' ή και καθόλου. Ο δεύτερος είναι ο Matilla, εδώ όμως επειδή δεν υπάρχει αντικαταστάτης (αν και ανησυχώ ότι τελικά θα βάλει τον Bah), ίσως αλλάξει η διάταξη σε 4-2-3-1, ώστε οι εσωτερικοί μέσοι να έχουν μικρότερες αποστάσεις μεταξύ τους. Συνεπώς, Diguiny μέσα και αλλαγή σε 4-2-3-1, με τον Diguiny ανάμεσα σε Sasha-Matilla & Ideye, καθώς ο Γάλλος πιέζει, τρέχει και είναι σχετικά καλός στο passing game. Αριστερά Mancini και ο Larsson πάγκο. Πίσω καμία αλλαγή. Συνοψίζω: -------------------Cuesta Rose---Velez---Δεληζήσης---Korhut ---------Matilla--------Sasha Φετφατζίδης--Diguiny--Mancini -------------------Ideye.

Η ιστορία μιας αντίστασης https://www.karpetshow.gr/blog/i-istoria-mias-antistasis Ακούω και διαβάζω διάφορους που απορούν με το γεγονός ότι ο Αρης έβαλε στον ΠΑΟΚ τέσσερα γκολ και αναρωτιέμαι γιατί. Ο Αρης είναι μια κανονική ποδοσφαιρική ομάδα, με λίγες αδυναμίες και πολλές δυνατότητες. Είναι μια ομάδα που ασχολείται με το ποδόσφαιρο κυρίως κι όχι με το αν υπάρχει διαθέσιμο κανένα προπονητικό κέντρο να το αγοράσει κανένας ανιψιός: δεν τον νοιάζει καν ποιος είναι πρόεδρος στην ΕΠΣ Μακεδονίας. Μια ομάδα που ασχολείται με το ποδόσφαιρο μπαίνει σε ένα παιγνίδι για να παίξει για να κερδίσει κι όχι για το πώς θα στήσει μπλόκα κτλ. Μια τέτοια ομάδα κοιτάζει να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα σε κάθε ενδεχόμενο που θα της προκύψει στη διάρκεια του αγώνα και δεν ασχολείται με επιτροπές υποδοχής και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Μια κανονική ομάδα όταν έχει τη δυνατότητα να βάλει τέσσερα γκολ θα βάλει τέσσερα γκολ και δεν θα αρχίσει να σκέφτεται μήπως θυμώσει ο μεγάλος. Ο Αρης είναι μια κανονική ομάδα: είναι πιο δυνατός σίγουρα από την Σλόβαν Μπρατισλάβας, τη Βίντι και την Μπάτε Μπορίσοφ που κέρδισαν τον ΠΑΟΚ στο διάστημα που έτρεχε στην Ελλάδα το μεγάλο του αήττητο. Το κοινό που έχει ο Αρης με αυτές τις ομάδες είναι ότι όταν αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ παίζει ποδόσφαιρο, πράγμα που σπανίως συμβαίνει με τις ομάδες που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ στην Ελλάδα, οι οποίες προσπαθούν να κάνουν άλλα πράγματα – τα λεγε ο Παντελίδης. Επειδή παίζει καλύτερα από αυτές που τον κέρδισαν στην Ευρώπη παίζοντας ποδόσφαιρο του έριξε τέσσερα γκολ. Θα το βλέπαμε και πέρυσι Φέτος ο Αρης τον ΠΑΟΚ θα τον κέρδιζε και στην Τούμπα. Αν δεν τα κατάφερε είναι γιατί ο Σιδηρόπουλος, που για μυστήριους λόγους τον είχε αφήσει με δέκα παίκτες, αποφάσισε ότι πρέπει να παιχτεί μια παράταση. Ο Αρης δυο χρόνια τώρα που ζωήρεψε και δυνάμωσε από τον ΠΑΟΚ των ρεκόρ έχασε μια φορά σε όλες τις διοργανώσεις που τον αντιμετώπισε γιατί ο Γιουνέζ πέρυσι στο Βικελίδης αστόχησε σ’ ένα πέναλτι: αν είχε σκοράρει, έχω βάσιμες υποψίες πως ότι ακριβώς είδαμε φέτος θα το βλέπαμε και πέρυσι. Παιγνίδια όπως το χθεσινό για τον Αρη είναι απλά: σε εμάς τους υπόλοιπους, που με τον Αρη δεν έχουμε σχέση, απλά υπενθυμίζουν ότι υπάρχει ένα ποδόσφαιρο πραγματικό, που δυο ομάδες παίζουν για να κερδίσουν και κερδίζει αυτή που παίζει καλύτερα. Οι αγωνιστικές αξίες στο σημερινό ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν σταματήσει να είναι κάτι δεδομένο – το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ηθική. Ο πρόεδρος του Παναιτωλικού π.χ ο κ. Κωστούλας είπε πρόσφατα με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως μακάρι να είχε κι αυτός κάτι να πουλούσε σε ένα ανιψιό σερβιτόρο που θα του περίσσευαν καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρώ. Μαζί του θα συμφωνούσαν πιστεύω καμιά δεκαριά πρόεδροι ελληνικών ομάδων – ίσως και περισσότεροι. Στον Αρη, αν διοικητικός παράγοντας έλεγε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να αλλάξει χώρα: αυτή είναι όλη η διαφορά. Αρνείται μια ευκαιρία Για την ιστορία του Αρη αυτό που κάνει στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ δεν είναι τίποτα περισσότερο από το χρέος του: παίζει για να κερδίσει τον συμπολίτη χωρίς να κοιτάζει τη βαθμολογία, την εξουσία του και την δύναμη του διότι στα κανονικά ντέρμπι στον κόσμο αυτά δεν μετράνε. Στη λογική του ελληνικού ποδοσφαίρου όμως, όπου κορόιδο είναι όποιος δεν τα παίρνει, ο Αρης κάνει κάτι σπάνιο: αρνείται μια ευκαιρία να ζήσει επιτυχίες ανεβαίνοντας απλά στο κάρο του χειροκροτητή, όπως τόσοι και τόσοι. Πριν πείτε αυτά δεν τα κάνουν οι μεγάλες ομάδες κτλ κτλ θα θελα να σας θυμίσω μερικά απλά πράγματα. Ο Αρης ξέρει πιθανότατα καλύτερα από οποιαδήποτε ελληνική ομάδα τι θα πει να σε κυνηγάει ένα ολόκληρο παρασκήνιο, όχι γιατί του κόψανε τη δυνατότητα να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα π.χ, αλλά γιατί τον καταδίκασαν με δεύτερο χρόνο παρουσίας στη Γ’ Εθνική και κάποιοι έκαναν ότι μπορούσαν κάποτε για να μην ανέβει από την Β΄ Εθνική στην πρώτη κατηγορία. Όταν αυτά τα ζεις, δύσκολα τα ξεχνάς: μιλάμε για εφιάλτες. Επίσης ο Αρης είδε τα τελευταία χρόνια τον Ηρακλή να διαλύεται με εξυγιαντικές αποφάσεις, λες και το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν αυτός. Ειδικά ο Θοδωρής Καρυπίδης ξέρει τι θα πει να προσπαθούν να σε μπλέξουν με όποια γελοία ιστορία υπάρχει, χρησιμοποιώντας τα media. O Αρης, απλά χειροκροτώντας, θα είχε μια ωραία εξασφαλισμένη θέση στην Ευρώπη, θα έπαιζαν στα ντέρμπι του ξένοι διαιτητές, θα είχε πρόεδρο στη Σουπερλίγκα ένα δικό του, στην ΕΠΟ θα του έκαναν τεμενάδες: μπορεί να έπαιζε κι ένα τελικό κυπέλλου ακόμα συμμετέχοντας σε κάποια γιορτή του ποδοσφαίρου. Ποιο είναι το κόστος για όλα αυτά τα υπέροχα; Δυο φιλικά το χρόνο. Βάλ’ τα κάτω και πες «όχι». Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι; Και ξέρεις πόσο ακόμα πιο δύσκολο γίνεται να το πεις το όχι αυτό, όταν ζεις σε μια πόλη που πέρα από τους δικούς σου έχεις όλους τους άλλους απέναντι; Και δεν μιλάω μόνο για οπαδούς. Το σπάνιο με τον Αρη δεν είναι ούτε ότι παίζει, ούτε ότι κερδίζει: είναι ότι αντιστέκεται. Αν δεν το έκανε, το παλιό εκείνο σύνθημα «Μια πόλη μια ομάδα» (που από χθες προκαλεί λίγο γέλιο) θα ήταν «Μια πόλη ένας ιδιοκτήτης». Και θα ήταν εύστοχο. Τρελοί και φουκαράδες Ο Αρης έριξε τέσσερα γκολ στον ΠΑΟΚ κερδίζοντας τον τέσσερις φορές. Πρώτον κράτησε την ψυχραιμία του όταν άκουσε πως τοποθετήθηκε στο ματς ο Παπαπέτρου και στο VAR o Μανούχος, μολονότι όλη η Ελλάδα ήξερε τι θα μπορούσε να πάθει. Δεύτερον αντέδρασε γρήγορα μετά το σοκαριστικό γκολ του Σβιντέρσκι, ένα γκολ που ήρθε στο πρώτο σουτ του αγώνα μετά από ένα λάθος του Κουέστα. Τρίτον μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο με την ώθηση της καταπληκτικής εξέδρας του μετατρέποντας σε χρόνο ρεκόρ το ρευστό 2-1 σε άνετο 3-1. Και τέταρτον διαχειρίστηκε στο τέλος εξαιρετικά την όποια πίεση άσκησε ο ΠΑΟΚ, μολονότι υπήρχε η υποψία πως αν γινόταν με κάποιο τρόπο το 4-3 μπορεί το ματς να τελείωνε στο 138΄, όταν και θα ισοφάριζε κάποιος. Ο Αρης έδειξε χαρακτήρα, είχε στρατηγική, ήταν σοβαρός και ψύχραιμος κι αν έκανε ένα λάθος είναι ότι κατέβασε ταχύτητα στο τέλος, αλλά κι ο αρτίστας έχει το δικαίωμα καμιά φορά να απολαύσει το έργο του. Η νίκη του, που ήρθε μάλιστα με τρία γκολ αμυντικών του, ανήκει στους οπαδούς του και μόνο: όλοι οι υπόλοιποι απλά μπορεί να τον κοιτάζουν με απορία – κυρίως γιατί δεν καταλαβαίνουν που βρίσκει τη δύναμη να είναι μια κανονική ομάδα σε ένα κόσμο τρελών, που χάνουν εύκολα την επαφή με τη λογική του ποδοσφαίρου και κυριλέ φουκαράδων που κυκλοφορούν με το δίσκο στο χέρι ψελλίζοντας «δώσε κάτι και σε μένα μπάρμπα». Κι ο ΠΑΟΚ; Πρώτα από όλα παραμένει πρώτος και είναι αμφίβολο αν θα χάσει και την πρώτη θέση μετά την ολοκλήρωση της αγωνιστικής: ο Ολυμπιακός τον ΠΑΟ στο άδειο Καραϊσκάκη δεν τον έχει κερδίσει ποτέ. Φυσικά ο ΠΑΟΚ παραμένει το πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα για τον απλούστατο λόγο ότι ομάδες σαν τον Αρη δεν υπάρχουν. Ο Φερέιρα νόμιζε χθες ότι παίζει με τον Παναιτωλικό, τον Ατρόμητο και την Ξάνθη – ο άνθρωπος είναι καλός προπονητής αλλά αμφιβάλω αν καταλαβαίνει ποια διαφορά έχουν αυτά τα ματς από το χθεσινό: ας του εξηγήσει κάποιος ότι αν συνηθίζεις να κερδίζεις τα ματς περπατώντας, όταν βρεις κάποιο που τρέχει το πληρώνεις ακριβά. Είναι αλήθεια ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει κερδίσει ντέρμπι, αλλά όταν έχει δεκαπέντε βαθμούς διαφορά από τον Αρη, που του χει βάλει φέτος έξι γκολ σε δυο ματς, είναι φανερό ότι για να γίνει πρωταθλητής, βαθμούς στα ντέρμπι δεν χρειάζεται: άμα χρειαστεί να κερδίσει θα το κάνει – δυο τρια ματς της προκοπής απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους μπορεί να τα κάνει ο καθένας. Διαβάζω ότι πήρε λέει το μάθημα του. Ποιο μάθημα; Ότι αν παίξει κάποιος μπάλα μπορεί να τον κερδίσει; Σιγά το μάθημα! Οσο αντιπάλους σαν τον Αρη δεν θα χει, όλα αυτά είναι λόγια του αέρα. Ακόμα και στα πάνελ της Αννίτας Πάνια ακούγονται πιο σοβαρά πράγματα…

Πραγματικά απορώ κι εγώ με την υπομονή σας να κάνετε διάλογο με το κακομαθημένο. Το παιδάκι έχει φανερά πρόβλημα, οι μακρόσυρτες "αναλύσεις" του βρίθουν ανακριβειών και ασχέτων με τη συζήτηση αναφορών. Πρόκειται περί κομπλεξικού και φανατισμένου, είναι πραγματικά για λύπηση.

Λοιπόν, κάθισα χθες και είδα όλο το παιχνίδι, πραγματικά άξιζε και είχε ενδιαφέροντα στοιχεία για παρατήρηση, που στη ζωντανή μετάδοση και με το αίμα να βράζει μπορεί κάποιος να μην εντοπίσει. Προσωπικά ξεχωρίζω τα παρακάτω ως κυριότερους παράγοντες της νίκης μας: 1. Υπερτιμημένοι πολλοί παίκτες του ΠΑΟΚ και κάκιστη η αμυντική λειτουργία τους, που απλά εκμεταλλεύτηκαν οι δικοί μας. Σε αυτά οφείλονται τα 4/4 γκολ μας και όχι σε τύχη (το θέμα επί της ουσίας δεν είναι πόσες τελικές έχεις, αλλά πόσες είναι με αυξημένες προϋποθέσεις για γκολ). Και τα 4 γκολ επιτυγχάνονται από παίκτες που βρέθηκαν ολομόναχοι μέσα στην περιοχή τους και εκτέλεσαν τον Ζίφκοβιτς. Τα τρία μάλιστα γκολ είναι από κοντινή απόσταση, ενώ και το 5ο γκολ (που ακυρώθηκε για οριακό off-side) προκύπτει από ωραίο συνδυασμό που βγάζει τον Φετφα μόνο του απέναντι στην εστία. Συνεπώς, το 4/4 είναι ταυτόχρονα ποδοσφαιρικό επίτευγμα του Άρη και αποτυχία του ΠΑΟΚ, κι επειδή τα γκολ τελικά μετράνε σε αυτόν τον παράγοντα κρίθηκε το ντέρμπι. 2. Αποδείχτηκε ότι προσθέτοντας έναν ψηλό παίκτη στην περιοχή (Rose αντί Sundgren) γινόμαστε στα στημένα πιο απειλητικοί επιθετικά και πιο ασφαλείς αμυντικά. Εκτός από τους καλούς στο ψηλό παιχνίδι (Velez, Rose, Δεληζήση), αξία έχουν και οι πολύ καλές σέντρες-ξυράφι που βγάζουν οι Matilla, Korhut. Στο συγκεκριμένο τομέα επικρατήσαμε και στις δύο περιοχές κατά κράτος απέναντι σε έναν αντίπαλο που αυτές οι φάσεις είναι το ατού του. 3. Μεγαλύτερο πάθος και ψυχή από τους παίκτες μας και ταυτόχρονα αδυναμία των παικτών του αντιπάλου να διαχειριστούν το εις βάρος τους σκορ. Κάθε φορά που έτρωγαν γκολ μετά το 2-1 μπλόκαραν και έπαιζαν σαν χαμένοι (νομίζω το είπε και ο Βιερίνια στις δηλώσεις του). Συνεπώς, συμφωνώ με τον @ukworm ότι μετά το 4-1 το ματς προσφερόταν για να τους διαλύσουμε. 4. Κρίσιμα τα χρονικά σημεία που πετυχαίνουμε τα γκολ: το πρώτο ελάχιστα μετά το 0-1, το δεύτερο πριν λήξει το ημίχρονο, το τρίτο μόλις ξεκινάει το β' ημίχρονο και το τέταρτο πριν προλάβει ο αντίπαλος να συνέλθει από τα δύο γκολ κάτω που βρέθηκε. Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία: Στον άξονα είχαμε πρόβλημα αμυντικής λειτουργίας (όχι τα στόπερ, πιο μπροστά: από τα χαφ μέχρι τους επιθετικούς) μόνον στην αρχή του παιχνιδιού (δεν το είχα σκεφτεί, αλλά ακούγεται λογική η εξήγηση ότι "θόλωσαν" οι δικοί μας με την ατμόσφαιρα και τη δίψα της κερκίδας για νίκη). Στα πλάγια όμως, όπως σωστά γράφει ο @almand, οι Rose, Korhut εξαφάνισαν τους Βιερίνια και Λημναίο. Τα τρία γκολ από παίκτες μας που βρέθηκαν μόνοι τους φάτσα με το τέρμα, αλλά στο τέταρτο γκολ ο Larsson γελοιοποιεί τον Matos (ο πιο βρώμικος παίκτης στο πρωτάθλημα, νομίζει ότι το ποδόσφαιρο παίζεται με τους αγκώνες, όχι με τα πόδια) και ξεμαρκαρίζεται εύκολα για να εκτελέσει. MVP του αγώνα ο Sasha (για μένα με διαφορά MVP του φετινού Άρη), πάθος, ταχύτητα, έκοβε, έτρεχε, μοίραζε, έβαλε και γκολάρα που προέρχεται από κλέψιμο δικό του και κούρσα διαγώνια στον κενό χώρο! Θα συμφωνήσω με τον Almand για τον Oenning. Κρατάω κι εγώ την επιφύλαξη ότι μπορεί ο Oenning να έχει μια προσέγγιση που, ναι μεν δεν κάνει το προφανές, αλλά μακροπρόθεσμα θα κάνει την ομάδα πιο αποτελεσματική. Στο συγκεκριμένο θέμα θα ήθελα να διαβάσω και τη γνώμη του @REY. @Mitsos, έχω την εντύπωση ότι και εσύ δεν έγραψες κάτι, πώς σου φάνηκε η τακτική του Oenning;

Η βαθμολογία στα ντέρμπι μέχρι σήμερα: 1. Ολυμπιακός (6) 11 βαθμοί, 7-3 γκολ 2. Άρης (6) 9 βαθμοί, 12-7 γκολ 3. Παναθηναϊκός (6) 6 βαθμοί, 6-10 γκολ 4. ΠΑΟΚ (5) 4 βαθμοί, 9-11 γκολ 5. ΑΕΚ (4) 2 βαθμοί, 5-8 γκολ

Ευχαριστώ, Ανδρέα. Από αυτά που διαβάζω (& τα highlights που είδα) πάντως, με εξαίρεση τα πρώτα 15' για τα οποία έχω άποψη και την έγραψα παραπάνω, προκύπτει το εξής συμπέρασμα: ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καλύτερος, δεν μιλάμε για ένα παιχνίδι που έχασε αμέτρητες κλασσικές ευκαιρίες, μας έκλεισε στην περιοχή και μας σφυροκόπησε ανελέητα. Η διαφορά στο σκορ έγκειται στο ότι ο Άρης ήταν πολύ αποτελεσματικός στις τελικές (αυτός ο Ζίφκοβιτς κάτι παθαίνει στο Χαριλάου, σε δύο ματς έφαγε 11 γκολ). Αυτό έχει ξανασυμβεί, ειδικά στα ντέρμπι θυμάμαι πρόχειρα τουλάχιστον 3-4 παιχνίδια (τα περισσότερα στην Τούμπα) που ο Άρης ξεκίνησε καλύτερα, δεν έκανε γκολ τις κλασικές ευκαιρίες του και τελικά χάσαμε ή ήρθε ισοπαλία. Συνεπώς, χθες νικήσαμε δίκαια και αυτό δεν αμφισβητείται. Για εμάς παραμένει πάντως νο 1 πρόβλημα ο προπονητής. Πέραν της λανθασμένης προσέγγισης του αγώνα με το 4-4-2, έκανε ΞΑΝΑ μια ουσιαστικά αλλαγή, οι άλλες δύο ήταν μετά το 89'!

Ξέρει κανείς παιδιά που μπορώ να βρω να δω ολόκληρο το ματς;

Συμφωνώ , εξάλλου το έχω γράψει εδώ και καιρό. Με έναν κανονικό προπονητή και ακριβώς το ίδιο ρόστερ θα βλέπαμε καλύτερη μπάλα και θα ήμασταν με διαφορά στην τρίτη θέση.

Είδα μόνον τα πρώτα 20', θα δω ολόκληρο το παιχνίδι για να έχω άποψη. Σε αυτό που είδα, ο Άρης ήταν πολύ άσχημα στημένος, ήταν εύκολα προβλέψιμο ότι με 4-4-2 θα μας πάρουν το κέντρο, η εικόνα του ματς σε αυτό που είδα δεν προμήνυε ότι θα επικρατήσουμε και μάλιστα άνετα. Η νίκη αυτή είναι σημαντική για τους οπαδούς και ειλικρινά χαίρομαι για τα μικρά αρειανάκια. Για την ομάδα όμως είναι 3 βαθμοί και τίποτε παραπάνω, δεν έρχονται πίσω οι βαθμοί που χάσαμε είτε λόγω απόδοσης είτε λόγω διαιτησίας. ΥΓ1. Προς τους κομπλεξικούς, υπερόπτες κι εμπαθείς μπαογκτσήδες: τη σφαλιάρα αυτή τη χρειαζόσασταν. Και πρόκειται για σφαλιάρα όχι στο μάγουλο, αλλά στα μούτρα σας από αυτές που αφήνουν σημάδι από τα δάχτυλα, να βλέπετε τη φάτσα σας στον καθρέφτη και να αναλογίζεστε αν απαξιώνοντας τον Άρη σάς κάνει πιο σπουδαίους. Από πέρσι μας έχετε ζαλίσει για πεντάρες που θα μας ρίχνατε, σας αποδείξαμε σε 5 μεταξύ μας παιχνίδια ότι δεν είμαστε χειρότερη ομάδα, για να ακριβολογούμε στα 3 από αυτά παίξαμε καλύτερα, ενώ τα άλλα δυο ήταν ισορροπημένα. ΥΓ2. Προς τους αγνούς Παοκτσήδες (η πλειοψηφία σε αυτό το φόρουμ) που αγαπάτε την ομάδα σας και δεν μειώνετε τον Άρη: είχατε το λαχείο να αγοράσει την ομάδα σας ενας ζάμπλουτος (άσχετα πως απέκτησε την περιουσία του), έριξε πολλά λεφτά, πήρατε καλούς παίκτες και προπονητές. Με τη μέθοδο όμως να αντιγράψει το μοντέλο κυριαρχίας του Ολυμπιακού (παράγκα ΕΠΟ, ελεγχόμενοι διαιτητές, ομάδες-παραρτήματα, κλπ) ναι μεν μπορεί να αποκτάτε τίτλους, αλλά δεν θα γίνετε ισχυρότεροι. Η φετινή σας αποτυχία στην Ευρώπη και η αδυναμία να κερδίσετε έστω ένα παιχνίδι απέναντι σε ομάδες που δεν κάθονται να χάσουν (ΠΟΚ, Άρης) θα πρέπει να σας προβληματίσει.

Σε μια εβδομάδα έχουμε τρία παιχνίδια, ένα με τον γύφτο και δύο με τα παραρτήματα του, Ξάνθη και Λάρισα. Είναι δεδομένο ότι και οι τρεις αντιπάλοι θα μας αντιμετωπίσουν σαν να είναι το κορυφαίο ματς της σεζόν. Ο προπονητής της μπάογκ το είπε στη συνέντευξη του (ο μεταφραστής κατάπιε τη γλώσσα του), ενώ τα παραρτήματα δημιουργήθηκαν για δύο βασικά λόγους: 1. Να παίρνει εύκολα τρίποντα ο γύφτος, 2. Να δίνουν τα πάντα με σκοπό να κόβουν βαθμούς από τις ομάδες που η μπάογκ φτύνει αίμα να πάρει Χ - βάσει αποτελεσμάτων ο Άρης είναι πρώτος σε αυτή την κατάταξη.

Ανασκόπηση: Οι κορυφαίες στιγμές του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη. https://2future4umag.com/2019/12/28/2010-2019-παοκ-ευρωπη/

Μετά από τόσα χρόνια εκεί ακόμη μπερδεύεσαι; Ειλικρινά περίεργο μου φαίνεται.

Μακάρι να άρχιζε στις 5:30μμ, θα προλάβαινα να το δω. Στην πραγματικότητα θα δω ζωντανά μόνον τα πρώτα 30' περίπου... ?