Leaderboard

Καλά κάνεις και διαφωνείς Δημήτρη για να είναι εποικοδομητικός ο διάλογος. Ωστόσο δεν ήταν γκρίνια από μέρους μου. Εκτός από το 1ο ημίωρο που δεν καταφέραμε να αλλάξουμε σωστά 5 μπαλιές. (Βρέχει, μας λείπουν παίκτες, και παίκτες έκαναν μακρινές μπαλιές για να βρουν τους επιθετικούς. Λάθος, αδικαιολόγητο για την κλάση κάποιων παικτών μας. Ενώ ο αντίπαλος με πολλές κοντινές πάσες έλεγχε κατά πάντα τον αγώνα. Δεν το λες και σωστό αυτό...) Η δική μου προσέγγιση Μήτσο δεν είναι να παίξουμε καλά τόσο, όσο να πάρουμε τον αγώνα. -Γιατί αν το κάνουμε αυτό, όταν παίξουμε με ομάδες Γ΄ Εθνικής μας, μια νίκη μας κάνει καλύτερους από τον αντίπαλο μας, αλλά ας έχουμε κατά νου πως κατεβήκαμε στο επίπεδο τους. Κι εμείς, μπορεί να μη κάνουμε πρωταθλητισμό, αλλά όπως και να έχει κοιτάμε ψηλά. Επομένως δεν μας αρκεί η νίκη. Θέλουμε να εξελισσόμεθα. Να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Κι όχι να κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Κάτι που επιτυγχάνεται όταν συγκρινόμαστε με τον εαυτό μας πρώτα και μετά με τον αντίπαλο. Η διαφορά λοιπόν κριτικής και σύγκρισης έγκειται στο πού αποβλέπουν. Κι εγώ προτιμώ να βλέπω την ομάδα κάθε Κυριακή καλύτερη και μετά πόσο καλύτερος του ήμουν επειδή νίκησα. Και πάμε τώρα να δούμε πώς νίκησα. Σε αυτό λάβε υπόψη σου δύο παράγοντες. Ο ένας είναι ο διαιτητής που ξέρουμε από παλιά πώς μας σφυρίζει. Χαρίστηκε 2 φορές κόκκινη κάρτα στον Ιντέγε (λόγια του Κάκου κι όχι δικά μου από τη χολή που έβγαλε εχθές στο Σαββιδοκάναλο. Η πρώτη, λέει, απευθείας και η 2η σε 2 άλλες περιπτώσεις που επενέβη άτσαλα κι αυτό σήκωνε τη 2η κίτρινη και την αποβολή του). Κι όταν παίζεις με 10 πριν ακόμα έρθει στα ίσα του το ματς, τότε θέλεις κιάλια για να δεις τη νίκη να έρχεται έτσι όπως παίζεις. Περίπτωση 2η: Ο επιθετικός του ΟΦΗ πέφτει 2 φορές στην περιοχή μας μπας και ξεγελάσει το διαιτητή. Κι εγώ -δεν σας κρύβω- πως περίμενα με τη χρήση του ΒΑΡ να το δώσει πέναλτι. Αφού τη ξέρουμε τη στάση του διαιτητή απέναντί μας. Κι αυτό στο 2-1. Ευτυχώς άκουσε τη συνείδηση του και δεν διέστρεψε αυτά που είδε. Συνεχίστηκε το παιχνίδι και πήραμε τη νίκη, που για μένα άνετα θα μπορούσε να έχει ακόμη ένα γκολ. Οπότε: Το παιχνίδι ήταν ανάμεσα στο 0-1 και το 4-1. Η μπίλια έκατσε στον άσο και από την ήττα φτάσαμε στο θρίαμβο. Ρωτώ όμως: Εϊναι σωστό να φλερτάρουμε τόσο με την ήττα, ή είναι καλύτερα να καθαρίζεις το ματς από την αρχή του; Αυτονόητη η απάντηση, κι εμείς αυτό θέλουμε γιατί τούτο είναι το κύριο γνώρισμα μιας μεγάλης ομάδας. Επομένως προς τα εκεί κοιτάμε. Κι όχι πίσω. Παράγων 2ος: Ο προπονητής μας και ο κακός εαυτός μας. Όλοι μας ξέρουμε τις εμμονές του γερμανού. Οπότε το ερώτημα είναι τι θα κάνει στην ανάπαυλα για να αλλάξει τη κακή εικόνα του 1ου ημιχρόνου; Ευτυχώς για την ομάδα γύρισαν λίγο πιο πίσω οι επιθετικοί και μίλησε η πείρα και η αποτελεσματικότητα. Γιατί η διάταξη μας ήταν χάλια. (Δεν θα επαναλάβω ότι έγραψα). Οπότε Μήτσο μου το χθεσινό ματς ήταν για μας θρίαμβος. Από τη ανατροπή περάσαμε στην νίκη και από το πουθενά μια ανάσα από την Ευρώπη. Δεν γίνεται όμως να μη επισημάνεις τι δεν πήγε καλά σε αυτό το παιχνίδι για να τα διορθώσεις. Κι αυτό πες το γκρίνια, πες το εποικομητική κριτική, πες το όπως θέλεις. Όλα αποβλέπουν στο καλό της ομάδας κι άλλοι το εκφράζουν σωστά κι άλλοι όχι. Κι εγώ υπόσχομαι να κάνω ότι μπορώ για να εκφράζω τη γνώμη μου με σαφήνεια ώστε να μη παρεξηγούνται τα λόγια μου.

Συμφωνώ σε όλα... Το παιχνίδι το πήραμε γιατί 1) Εχουμε Γκαμα, άντε και Φέτφα 2) Γιατί παίξαμε ως το τέλος ενώ αυτοί κουράστηκαν 3) Γιατί εμείς ήμασταν τυχεροί και αυτοί κάγκουρες που χάνανε τα άχαστα... Χωρίς Ματίγια και με 2 αμυντικά χαφ η ομάδα όντως κόβεται στη μέση. Ο Γερμανός πάλι την διέλυσε την ομάδα. Κάποια στιγμή είδαμε το Μπα να παίζει προωθημένος αριστερά (!!!!!!) και να μπλέκει τα μπούτια του φυσικά, είδαμε τον άμπαλο Ιντέγε να κλωτσάει τα ποδάρια του εκεί που ένας κανονικός στράικερ θα το είχε κολλήσει. Είδαμε Βέλεθ να χάνεται ως δήθεν αμυντικό χαφ, είδαμε Ροζ να μπάζει από δεξιά (κατά τα άλλα ο Σούντγκρεν φταίει για όλα).... Είδαμε να υπάρχει μια τεράστια τρύπα στην μέση και τους ΟΦΗτζήδες να τρέχουν πιο πολύ (φυσικά στο τέλος τα έφτυσαν)... Νίκη αλλά το aftertaste είναι μια γενική αηδία γιατί ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα....

With all do respect Almand, I couldn't disagree more. The layoff was more, at least equal, to the usual summer period and all teams had about 3 weeks to prepare and not all of those with the entire team, so any criticism is unwarranted. With all that has transpired and all that is hanging over Aris, the team came out scored 3 goals won the game and all you can do is complain? I did not hear any one person on the radio yesterday (libero or metropolis) say anything negative about either one of the teams, and not all were Aris fans. What exactly did you expect?

Ξανάρχισε η μπαλίτσα επέστρεψαν οι θαμώνες. Καλή συνέχεια να έχουμε και με το καλό να κατακτήσουμε τους στόχους μας. Επιστρέψαμε με νίκη αλλά εμένα δεν μου άρεσε η ομάδα. Η διακοπή μας πήγε πίσω. Ευτυχώς είχαμε Γκάμα, πείρα, αποτελεσματικότητα και πήραμε το ματς. Μια νίκη θησαυρό πιστεύω για να μη τρέχουμε και δεν φτάνουμε αφού εξοικονομεί ανάσες και λίγο χρόνο να κοιτάξουμε την κατάκτηση του κυπέλου κι όχι απλά τη συμμετοχή μας σε αυτόν. Χθες φάνηκε ξεκάθαρα η απουσία του Ματίγια. Δεν έχουμε αντικαταστάτη του. Είδαμε μια φορά τον Τόνσο να παίζει αρκετά καλά τον ρόλο του και τίποτε άλλο. Το ενδιαφέρον όμως για την κάλυψη της θέσης του ήταν πώς σκέφτεται ο γερμανός. Θα βάλει ένα δημιουργικό αντικαταστάτη του ή κάποιον ανασταλτικό; Κι αυτό που είδαμε είναι η συντηρητική πλευρά του προβλήματος. Να κρατήσεις το μηδέν πίσω και μετά να ψάξεις το γκολ. Αποτέλεσμα: παίζαμε με 4 σέντερ μπακ, κανένα δημιουργικό μέσο 8άρι ή 10άρι με την αξίωση να κερδίσουμε το ματς; Ε, δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε; Βάσει λογικής βεβαίως. Αλλά είπαμε το ποδόσφαιρο έχει τη δική του λογική. Ή μπαίνεις εσύ στη δική του και νικάς, ή κρατάς τη δική σου και μένεις στον άσο. Αυτό νομίζω πως εξηγεί την εικόνα μας. Η ομάδα ήταν κομένη στα δύο κι άρχιζε να λειτουργεί όταν και άμα φτάσει η μπάλα στα πόδια των επιθετικών. Οπότε ευτυχώς που είχαμε Φέτφα και Γκάμα (παρά τις κλωτσιές που έφαγε) και μίλησε η πείρα. Οπότε: Πολύ καλά έκανε και έβγαλε τον Ιντέγε αφού το παιχνίδι δεν προσφερόταν για ρόλους φουνταριστού κλπ, Το ίδιο έπρεπε να κάνει και με τον Λάρσον αφού δεν υπάρχει παίκτης να του πετάξει τη μπαλιά στο κενό χώρο, αλλά το να βγει όταν μπαίνει επιτέλους κάποιος δημιουργικός (Μαρτίνες - Τόνσο) αυτό δεν το καταλάβαμε. Γερμανική λογική... Με αυτά θέλω να πω πως αν η ομάδα ήταν ... χώμα κατά το 70-80% δεν θα είναι το ίδιο στο επόμενο ματς. Όταν επανέλθει ο Ματίγια και οι ρόλοι έρθουν στα ίσα τους. Από τη άλλη μου άρεσε ΠΟΛΥ η αυτοπεποίθηση του ΟΦΗ. Κυκλοφορούσαν τη μπάλα με σιγουριά ακόμη και στη άμυνα τους παρά τον κίνδυνο που ενέχει κάτι τέτοιο και μάλιστα με τόση βροχή. Και δεν εννοώ ένα και δύο παίκτες, αλλά από το σύνολο σχεδόν της 11άδας. Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι δούλεψαν πολύ για να φτάσουν σε ένα τέτοιο επίπεδο. Βοήθησε βέβαια σε αυτό και οι απουσίες μας, αλλά ένα μπράβο το αξίζουν. Μακάρι να το βάλουμε κι εμείς στην ομάδα μας ανάμεσα σε τόσα άλλα καλά που έχουμε. Να δείτε πως αυτό θα παίξει το ρόλο του κόντρα σε ομάδες που αμέλησαν να βρουν τη συνοχή τους όλο αυτό το διάστημα. Καλή συνέχεια να έχουμε.