Leaderboard

Hahahaha: http://www.metrosport.gr/article/simia-ke-terata-stin-toumpa-mas-eklepsan-fetos-10-vathmous

Like I said it before: let's play the game in Farsala. A 80K stadium with empty stands is pathetic.

Τα παιχνίδια που έχουμε πετύχει 7+ γκολ: 17.12.1928 Άρης - Μέγας Αλέξανδρος 11-2 1929 Άρης - Μέγας Αλέξανδρος 9-1 11.04.1930 Άρης - Μακεδονικός 10-2 15.02.1932 Άρης - Παναθηναϊκός 7-0 19.06.1932 Άρης - Ηρακλής 7-3 1934 Άρης - Μέγας Αλέξανδρος 7-2 1939 Άρης - Φίλιπποι Καβάλας 7-1 1939 Άρης- Απόλλων Καλαμαριάς 8-1 12.01.1969 Άρης-Α.Ε.Λεμεσού 7-0 03.06.1979 Άρης-Καστοριά 7-2 05.05.2019 Άρης - Ξάνθη 7-2

Let’s hope we get some decent and much needed points

Tsitsipas won his third ATP-titel today in Estoril. He defeated Pablo Cuevas of Uruguay 6-3, 7-6.

Πάλι είδα το 2ο ημίχρονο, αλλά νομίζω πως ήταν το πιο χορταστικό ημίχρονο φέτος. Πρέπει όμως να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Η άμυνα μας ήταν ΧΑΛΙΑ. (Κάτι που εγώ τουλάχιστον το περίμενα γιατί το δίδυμο Δεληζήση-Ρόουζ δεν είναι καθόλου καλή επιλογή και η Ξάνθη, αν ήταν πιο αποτελεσματική, θα μπορούσε να είχε φύγει νικήτρια αν έμπαινε εκείνη η κεφαλιά τους λίγο μετά το 2-2. Ετούτο από πλευράς μας ήταν το λιγότερο α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο και δείχνει την ολιγωρία του Παντελίδη να ανταποκριθεί εγκαίρως. Λες και το έχει τάμα ο άνθρωπος να παιρνά τον πρώτο παίκτη αλλαγής στο 60' κι όχι όταν τον έχουμε ανάγκη. Τέλος πάντων). Ευτυχώς για μας έκανε και τα δύο που έπρεπε να κάνει, παρότι δεν μας συνήθισε στις γρήγορες αλλαγές (;;; !!!). Έβαλε πρώτα τον επιτελικό και μετά τον αμυντικό που θέλαμε άμεσα, οπότε τα πράγματα πήραν αμέσως το δρόμο τους. Εδώ θα εξομολογηθώ κάτι. Ναι, με φόβισε η ολιγωρία του στις αλλαγές, αλλά από την στιγμή που είδα το Μαρτίνεζ στο παιχνίχι ήμουν σίγουρος πως το ματς θα το παίρναμε 5-2. Γιατί ΑΥΤΟΣ έκανε την διαφορά. Προσοχή. Όχι ο παίκτης Μαρτίνεζ αλλά ο ρόλος του 10αρού που δεν έχουμε τα πρώτα 60΄ του ματς !!! Με αποτέλεσμα να παίζουμε στην ουσία με "παίκτη λιγότερο". Δεν θέλω να πω για τον Φετφατζίδη, γιατί δεν είδα το 1ο μέρος. Βλέπω όμως πώς παίζει η ομάδα μόλις λειτουργήσει η θέση "10" που μας λείπει. (Φυσικά αυτό δεν ισχύει για τον Τόνσο για άλλους λόγους). Από το σημείο εκείνο και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Μπήκαν 7 γκολ -η διαίσθηση μου μου έλεγε πως και ο Μαρτίνεζ θα σκοράρει και κόντεψε- αλλά αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε από αυτό το ματς είναι πως όλα τους σχεδόν προήρθαν από ομαδική προσπάθεια. Κι αυτό δείχνει "ΟΜΑΔΑ" κι όχι μονάδες. Δείχνει πως ο Γιουνές κατάλαβε επιτέλους πώς μπορεί να συνυπάρξει με τον Ντιγκινί που παίζει διαφορετικό στυλ, και γενικά, δείχνει πως στο 2ο μισό του πρωταθλήματος τα αποδυτήρια κατάφεραν και κυοφόρησαν μια ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις. Αλλά ...από τη μέση και εμπρός. (Δεν μπορώ να πω το ίδιο για την άμυνα). Το πιο σπουδαίο όμως της ημέρας θαρρώ πως ήταν η είδηση πως ο Σιώπης έσπασε το ρόδι και πέτυχε το πρώτο τέρμα. Αυτό θυμηθήτε το να το συζητήσουμε αργότερα. Γιατί η φετινή αυλαία δεν έκλεισε μόνο με τον καλύτερο τρόπο και γιατί μπήκαν οι παρακαταθήκες και για την επόμενη σεζόν. Σήμερα η Ξάνθη είχε την ατυχία να πέσει απόψε επάνω σε ένα χειμαρώδη Άρη και η έκταση του σκορ ίσως και να την αδικεί, αλλά για την ψυχολογία που είχαμε και τα 7 που δέχτηκε ίσως και να ήταν λίγα. Της οφείλουμε όμως ένα στοιχειώδη σεβασμό γιατί ήταν η ομάδα που μας "ανέστησε" στον πρώτο γύρο και πιθανώς να "αναστήσει" και την ψυχολογία μας για την επόμενη σαιζόν.