Jump to content
Phantis Forums

Aris - Panathinaikos (Sunday, 15 September, 21:00 EET)


Emperor

Recommended Posts

3 hours ago, ukworm said:

Και γω με τον Ντιγκινί έχω θέμα ρε παιδιά...Είναι ένας παίχτης που πραγματικά λιώνει μέσα στο γήπεδο, πιέζει τρέχει, αλλά εδώ και 2 χρόνια δεν έχω καταλάβει πού ακριβώς παίζει και τι παίζει!

Δεν σου πάει η καρδιά να τον αφήσεις εκτός ομάδας, αλλά από την άλλη είναι καλός παντού αλλά πολύ καλός σε τίποτα (ούτε καλός οργανωτής, ούτε στο πλάι, ούτε φουνταριστός).... Άρα η πιο πιθανή θέση είναι ως δεύτερο φορ σε κάποιο 4-4-2 (που όμως δεν παίζουμε ή δεν παίζουμε σωστά)....

Καλός σε όλα, πολύ καλός σε τίποτα. Πολύ σωστή διατύπωση. Διότι τα χαρακτηριστικά του είναι για καθαρόαιμο 4-4-2 ή 4-3-3 δηλαδή ένα σύστημα με καθαρόαιμους επιθετικούς σε ελεύθερο ρόλο, που όμως εμείς ποτέ μας δεν παίξαμε. Κι αν ήταν καταπληκτικός σε αυτόν του το ρόλο στον Ατρόμητο, έχοντας δίπλα του τον εξαιρετικό Μπρούνο, δεν σημαίνει πως και σε εμάς είναι το ίδιο. Ωστόσο, για κάποιους λόγους, πέρσι όλα αυτά λειτούργησαν θετικά και τούτο μας ενθάρρυνε να αναζητήσουμε σε ένα πιο αποτελεσματικό σχήμα εφέτος. Πλην όμως, αυτή τη στιγμή, ούτε τις μονάδες ΕΧΟΥΜΕ να το κάνουμε, ούτε και τις πήραμε. (Θυμίζω εδώ πως πέρσι μας βγήκε ο ρόλος του γιατί δούλεψε σωστά η επιθετική μας τριπλέτα -Γκάμα, Ντιγκινί και Ματέο- με τον Γιουνές να βγαίνει από την περιοχή, δίνοντας τους χώρο να δημιουργήσουν αυτοί. Κι έτσι ούτε 10άρι, ούτε 8άρι ούτε και κόφτη θέλαμε, αφού δούλευαν σωστά σε αυτό το δίδυμο Ματίγια - Σιώπης). *

Οπότε φέτος είμαστε "μια έτσι-και μια γιουβέτσι". Κάτι μεταξύ 4-2-3-1, 4-1-3-2, 3ήμισυ-3ήμισυ-3, και γενικά κάτι μεταξύ αποδυτηρίων και γηπέδου, ή Παντελίδη και Διαμαντόπουλου. Οπότε ψάχνουμε επιγόντως κάποιον να μας εξηγήσει τι ακριβώς κάνουμε και σε ποια φάση είμαστε.

Οπότε ο Λονδρέζος έχει δίκιο. Ξεκάθαροι ρόλοι για να ξέρει ο καθένας τι ζητά μέσα στο γήπεδο, πού πατά, και πώς θα το επιτύχει.

Δεν πρέπει όμως σε καμιά περίπτωση να χάσουμε κι άλλο χρόνο ψάχνοντας την ταυτότητα της ομάδας και το σχήμα της. Αφού  πήραμε τον Ιντέγε θα πορευτούμε με αυτόν, -άλλωστε ο παίκτης είναι πρόθυμος, αθλητικός και κάποια στιγμή θα γκαζώσει. Η επιλογή του δεν μας πάει απαραίτητα σε ένα κλασσικό 4-2-3-1, αλλά είναι ο πρώτος σίγουρος επιθετικός που θα πατά περιοχή. 

Δεύτερος σίγουρος είναι ο Γκάμα στα αριστερά. Αλλάζει θέσεις με τον δεξί εξτρέμ κι αυτή η περασιά τον κάνει και 10άρι σωστό και δεύτερο κρυφό φορ. Το ίδιο θα έλεγα και για τον Φέτφα στα δεξιά. Τα χαρακτηριστικά του όμως δεν μας πάνε σε 4-4-2 ή 4-3-3 γιατί δεν μαρκάρει. Κουβαλά όμως μπάλα και δεν του την παίρνεις από τα πόδια ούτε με φάουλ. Κι αυτό υπάρχουν φορές που το θέλουμε. (Τα είπαμε πως δεν κάνει για 10άρι και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το γιατί).

Οπότε η θέση που παίζει είναι αυτή του επιτελικού πίσω από τον Ιντέγε. Κι αν μέχρι τώρα βλέπαμε τον Ντιγκινί σε αυτό τον ρόλο, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε. Γιατί; Επειδή είναι καλός με παίκτες που ξέρουν να κινούνται στον χώρο. Κι αυτός προς το παρόν εγώ βλέπω μόνον έναν τέτοιο, τον Γκάμα. Ούτε ο Φέτφα, ούτε ο Ιντέγε. (Ειδικά αυτός ο τελευταίος ψάχνει ακόμη κάποιον να του περνά τη μπάλα, έτσι που να βλέπει εστία. Και τότε γίνεται ο Ιντέγε που ήταν παλιά. Με την πλάτη στην εστία εγώ δεν τον βλέπω να σκοράρει, ...εκτός από καραμπόλα, με την τύχη να του χαμογελά διάπλατα).

Οι μνηστήρες πολλοί για τη θέση του επιτελικού, αλλά δεν θέλω να επηρεάσω τη κρίση σας προτείνοντας κάποιον. Πρόσεξα μόνο πως και ο Μαρτίνεζ δεν χάνει εύκολα τη μπάλα. Επιπλέον παίζει γρήγορα, είναι στις φάσεις, αλλά νομίζω πως του λείπουν παιχνίδια για να μάθει να τροφοδοτεί σωστά τους υπόλοιπους. Κι αν προσθέσει κανείς σε αυτά πως δεν μαρκάρει -άρα αντίο στην πίεση ψηλά με αυτόν μέσα- η σούμα τον πάει στην δεύτερη επιλογή γι' αυτή τη θέση. Προσπερνάμε γρήγορα τον Τόνσο για να έρθουμε στον νεοαφιχθέντα Μαντσίνι που κι αυτός λογικά θα έχει θέση στην 11άδα φέτος, αφού επενδύσαμε πάνω του. Εϊναι όμως πολύ νωρίς ακόμη να πούμε το οτιδήποτε γι΄αυτόν πριν τον δούμε στο χορτάρι.

*   Διάβασα κάπου πως ο Καρυπίδης είναι έξαλλος για τις ακριβές μεταγραφές του, που δεν του βγαίνουν στο χορτάρι. Πιστεύω πως τούτο έχει κάποια βάση, αλλά δεν θέλω να πιστέψω πως τούτο έγινε σκόπιμα. Ο φετινός Άρης κινήθηκε στην αρχή με χαμηλό μπάτζετ για να δέσει η ομάδα στον περσινό κορμό και στη συνέχεια ξέφυγε η μπάλα και μαζί της κι αυτοί που του ζήτησαν να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη. Αποτέλεσμα: Ένα ρόστερ ανομοιογενές που για να δέσει θέλει μάστορα. Οπότε συμπαθάτε με που το λέω, αλλά δεν νομίζω πως η ομάδα θα ξεσκαρτάει εύκολα το πλεονάζον ρόστερ της. Κι αν ψάχνουμε την αγωνιστική μας ταυτότητα, να περιμένουμε πρώτα το ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ της ομάδας. Κάτι που θέλει χρόνο, κι αυτό δεν θα μας αρέσει καθόλου.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι να διδαχτούμε από τα λάθη μας. Η καραμέλα του "προπονητή που γνωρίζει την ελλ. πραγματικότηα" δεν πρέπει πια να μας δελεάζει. Γιατί μανατζαραίοι, προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, παράγοντες κι όλος αυτός ο συμφερτός που πάει πακέτο με την πρόσληψη ενός από αυτούς μόνο ζημιά έκανε σε μας. Έχουμε κακό σκάουτιγκ, κι είμαστε επιρρεπείς να βάζουμε σπίτι μας κάποιον που θα μας τα κάνει μπάχαλο. Ας έχουμε το νου μας στο μέλλον. Γιατί κι αυτό ξεσκάρτισμα είναι. Και μάλιστα το πιο σοβαρό.

Link to comment
Share on other sites

Εκτός αποστολής Τονσο, Μπάσα και το νέο αμυντικό χαφ...

 

Μήπως ο Μπάσα πάει για δωσιμο τα Χριστούγεννα....;

Φυσιολογικά εκτός ο Τόνσο... Καμία έκπληξη εδώ...

Και ο νέος πιτσιρικάς μάλλον δεν, εφόσον δεν μπήκε στη θέση του Μπάσα....

 

Περίεργη η έλλειψη αμυντικών χαφ λοιπον... Ποιος θα κάνει άμυνα;

Link to comment
Share on other sites

Η αποστολή της ομάδας για το αυριανό παιχνίδι (21:30), στο πλαίσιο της 3ης Αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Super League, αποτελείται από τους εξής ποδοσφαιριστές:

Cuesta, Ehmann, Fran Velez, Hugo Souza, Rose, Sundgren, Korhut, Larsson, Lukas Sasha, Matilla, Diguiny, Bruno Gama, Mancini, Nico Martinez, Alex Menendez, Duarte, Ideye, Δεληζήσης, Φετφατζίδης, Κωνσταντινίδης.
 

Εκτός αποστολής έμειναν, όπως προκύπτει, ο Μάρτιν Τόσο και ο Μίτζεν Μπάσα, ενώ επιστρέφει στην αποστολή των "κιτρινόμαυρων" ο Άλεξ Μενέντεθ. 
Link to comment
Share on other sites

Όντως το ρίσκο είναι μεγάλο. Βλέπω όμως και τον Duarte στην αποστολή, αν αυτό λέει κάτι (για μένα δύσκολο πέραν λίγων ίσως λεπτών συμμετοχής).

Ωστόσο βρίσκω ΠΟΛΥ θετικό το παρακάτω και το αναρτώ:

"Ο Τόλης Τερζής διαφοροποίησε τις προπονήσεις και με αντίπαλο τον χρόνο επικεντρώθηκε πειρσσότερο στην επίθεση, προσπαθώντας να απλοποιήσει το παιχνίδι της ομάδας και να αξιοποιήσει την ποιότητά της μεσοεπιθετικά μέσα από το σύνολο. Με πρώτη φυσικά εκείνη του Μπράουν Ιντέγε. 

Ο Νιγηριανός... δούλεψε υπερωρίες τις προηγούμενες μέρες, αφού αρκετές φορές έμεινε και μετά το τέλος της προπόνησης δουλεύοντας στα τελειώματα των φάσεων. Και
"

https://www.allaboutaris.com/podosfairo/144208/ora-antidrasis-stin-grammi-krousis

Για μένα λέει πολλά. Και για τον Ιντέγε και για τον ...προπονητή

Link to comment
Share on other sites

Σε κάποιο προηγούμενο σχόλιο στήριξα την αισιοδοξία μου για το ματς σε κάτι που διάβασα σε μια "πράσινη" φυλλάδα. Πως το κέντρο τους ήταν αδύναμο και πως δεν ενισχύθηκε. Τελευταία όμως βλέπω μια ανασύνταξη στον ΠΑΟ και να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία αυτού του αγώνα. Κάτι που δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρρέαστες τις αρχικές μου εκτιμήσεις. Γιατί η άποψη που εξέφρασα βασίστηκε στο κέντρο τους που οι ίδιοι ομολογούσαν πως ήταν αδύναμο. Ελπίζω να μην πέσουμε στην παγίδα των "ψευδών" ειδήσεων που θέλουν να παραπλανήσουν τον αντιίπαλο. Το σίγουρο είναι πως η κυριαρχία του κέντρου καθορίζει τον νικητή του αγώνα. Δεν είχα προσέξει όμως πως από την αποστολή έλλειπε ο Μπάσα. Κι αυτό είναι σοβαρό, (διάβασα κάπου αλλού πως ομάδα του εξωτερικού ενδιαφέρετα για αυτόν). Δεν μπορεί όμως να είμαστε τόσο αφελείς και να αμελήσουμε το κέντρο. Γι' αυτό κι εγώ θα κρατήσω την αρχική μου αισιοδοξία για τη νίκη. (Στο φιλικό με τον Βόλο δεν είδα τον Ντουάρντε κατάλληλο για συμμετοχή στον αποψινό αγώνα, αλλά δεν είμαι εγώ που αποφασίζει. Την πλήρη εικόνα για τον παίκτη την έχει ο προπονητής. Εμείς γνώμη λέμε. Κι ως τέτοια εγώ θα υπογραμμίσω την ανάγκη να μην υποτιμήσουμε διόλου τον αντίπαλο και να πάμε στον αγώνα προσγειωμένοι. Γιατί αν το κάνουμε, τότε το παιχνίδι το χάσαμε πριν ακόμη αρχίσει.

Κάτι τέτοιο όμως θα ίσχυε ίσως επί Παντελίδη *. Ο Τερζής είναι πιο πραγματισμής και τα στοιχειώδη που περνούν από το χέρι του θα τα κάνει. Οπότε νίκη, και μόνο νίκη.

* Πρέπει όμως να εξηγήσω τι εννοώ, γιατί θα ήταν κακεντρέχεια από πλευράς μου να κατηγορώ. Ο Παντελίδης σαφώς και είναι ένας πλήρης προπονητής για τα δικά μας δεδομένα. Αλλά λίγο η χημεία της ομάδας που δεν του βγήκε, λίγο οι παίκτες που δεν "έκατσαν" στο σχήμα που ήθελε, δεν του έμενε καιρός να προσεγγίζει τα παιχνίδια με τη δέουσα προσοχή. Κι εννοώ με αυτό κατασκόπευση αντιπάλου, έκδοση πλάνου, προετοιμασία στην προπόνηση και εμφύσημα ψυχολογία νίκης στους παίκτες. Οι αγώνες έτρεχαν πιο γρήγορα από όσο προλάβαινε ο ίδιος να ετοιμάσει τους παίκτες με αποτέλεσμα να πάμε και στην ΑΕΛ και στην Μόλντε, και στον ΟΦΗ και στον Βόλο παντελώς απροετοίμαστε απέναντι σε ένα άγνωστο αντίπαλο. Με που τον γνωρίζαμε, ξέραμε και πώς να κατέβουμε σωστά απέναντί του στο επόμενο παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο που οι 2οι αγώνες μας ήταν καλύτεροι. Η μομφή όμως στο πρόσωπο του είναι για την απαράδεκτη εικόνα που είχαμε στον πρώτο αγώνα.

Edited by almand
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, almand said:

 

Ο Νιγηριανός... δούλεψε υπερωρίες τις προηγούμενες μέρες, αφού αρκετές φορές έμεινε και μετά το τέλος της προπόνησης δουλεύοντας στα τελειώματα των φάσεων. Και "

https://www.allaboutaris.com/podosfairo/144208/ora-antidrasis-stin-grammi-krousis

Για μένα λέει πολλά. Και για τον Ιντέγε και για τον ...προπονητή

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ο Ideye, αλλά πως τροφοδοτείται ο Νιγηριανός.

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, Emperor said:

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ο Ideye, αλλά πως τροφοδοτείται ο Νιγηριανός.

Ε εντάξει και όσες φορές τροφοδοτήθηκε, τι έκανε; Ή ήταν εκτός θεσης γιατί δεν είχε τα πνευμόνια να πάει εκεί, ή έστειλε τη μπάλα στο Θεό...

Link to comment
Share on other sites

9 minutes ago, ukworm said:

Ε εντάξει και όσες φορές τροφοδοτήθηκε, τι έκανε; Ή ήταν εκτός θεσης γιατί δεν είχε τα πνευμόνια να πάει εκεί, ή έστειλε τη μπάλα στο Θεό...

Δεν του δίνουν την μπάλα σε θέση βολής, συνήθως την παίρνει εκτός περιοχής και με πλάτη στην αντίπαλη εστία, οπότε είναι εντελώς ακίνδυνος. 

Link to comment
Share on other sites

Ημίχρονο 2-0, εξαιρετικά στημένη η ομάδα στο γήπεδο.

Το πρώτο γκολ (Φετφατζίδης) από λάθος της άμυνας του ΠΑΟ, κυρίως όμως από την πίεση του Ideye στα μπακ.

Το δεύτερο γκολ, από αντεπίθεση μετά από κόρνερ του ΠΑΟ, τρελή κούρσα του Φετφατζίδη και σουτ του Velez από δύσκολη γωνία. Είναι σπάνιο πάντως να σκοράρει σέντερ μπακ μετά από αντίπαλο κόρνερ-αντεπίθεση.

 

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

Τελικό 4-0, είχαμε ευκαιρίες και για άλλα γκολ, τους χτυπήσαμε στις αντεπιθέσεις, η άμυνα του ΠΑΟ έδειχνε ανήμπορη.

Πολύ πάθος και ψυχή από όλους τους παίκτες μας.

Μπράβο στον Τερζή για το πως κατέβασε την ομάδα και την πίστη για μια μεγάλη νίκη που είχαν όλοι.

Δεν υπήρξε κάποιος που υστέρησε, μεγάλη εμφάνιση από Sasha & Φέτφα.

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

Χθες είδαμε ένα «ιδιαίτερο ματς» οπότε το βρίσκω άδικο να αρκεστούμε σε ένα κοινότυπο «νικήσαμε και μπράβο στα παιδιά». Γιατί ήταν ένα ματς με πολλά μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση κι είναι κρίμα να μην αφουγκραστούμε τι μας λένε. Έτσι βιάζομαι  να πω τη γνώμη μου πριν ακόμα διαβάσω σχόλια κι αναλύσεις άλλων, ώστε να είναι όσο το δυνατό πιο αυθεντική, και αντικειμενική.

Όταν ένα ματς έχει πολλές αναγνώσεις το πιο φρόνιμο νομίζω είναι να δούμε πώς θα το προσεγγίσουμε. Κι εδώ αυτό που προέχει είναι να αναρωτηθούμε αν «κερδίσαμε εμείς το ματς, ή το έχασε ο αντίπαλος;». Η απάντηση που δίνω εγώ είναι πως «εμείς είμασταν τόσο καλοί για να φαίνεται ο ΠΑΟ τόσο κακός».  Κι όλο αυτό ανάγεται σε μία μόνο παράμετρο που δουλέψαμε σωστά και μας βγήκε 100%. Πως διαβάσαμε σωστά τον αντίπαλο και προετοιμαστήκαμε κατάλληλα να τον αντιμετωπίσουμε. Τόσο απλό. Το πολύπλοκο είναι πως περισσότεροι παίκτες από τη μισή μας 11άδα έπαιξαν διαφορετικούς ρόλους κι ανταποκρίθηκαν άψογα στα νέα τους καθήκοντα. Το λες και άθλο ή ακόμα πιο εύστοχα θαύμα γιατί λογική δεν έχει!

Είχαμε βέβαια το χρόνο να το κάνουμε και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε πως δεν θα μεσολαβούν πάντα 2 βδομάδες για να προετοιμάζεσαι σωστά για κάθε ματς. Από την άλλη όμως θέλει και τόλμη. Να πάρεις τα ρίσκα σου. Να «τσαλακωθείς», αν δεν σου βγει το σχήμα, όπως έγινε με τον ίδιο προπονητή στον 1ο αγώνα με την Μόλντε. Κάτι που δίνει έξτρα πόντους στον κόουτς. Που ρίσκαρε μια δεύτερη αποτυχία του, αλλά του βγήκε. Ευτυχώς γι' αυτόν και για την ομάδα.

Να εξηγούμαστε όμως. Δεν ήταν «τόσο μάγκας ο Τερζής και συνάμα τόσο αστείος ο Δώνης» όσο δείχνει το σκορ. Καθόλου. Απλά ήταν διαβασμένος κι η ομάδα προετοιμασμένη. Μάγκα τον έκαναν τα ρίσκα που πήρε και το ανακάτεμα της ομάδας κι αυτό πλήρωσε ο δόλιος ο Δώνης. Πέρασε αριστερά τον Φέτφα, 10άρι τον Γκάμα, και δεξιά τον Ντιγκινί. Ούτε εμείς οι αρειανοί δεν το περιμέναμε, πόσο μάλλον ο αντίπαλος. (Φυσικά όλοι τους άλλαζαν θέσεις μεταξύ τους, αλλά τον περισσότερο χρόνο αυτή ήταν η μεσοεπιθετική μας διάταξη. Με ρητές εντολές στον Κόρχουτ να αμύνεται πίσω από τον Φέτφα που δεν αμύνεται. Γι' αυτό και δεν τον βλέπαμε τόσο συχνά στην επίθεση όσο το συνηθίζει. Το ίδιο έγινε και στον Σάσα και τον Ματίγια που κυριάρχησαν στο κέντρο γιατί απέφευγαν να προωθηθούν όσο το κάνανε παλιότερα. (Ρισπέκτ από μένα για μια ακόμα φορά στον Σάσα που ήταν άψογος και σε αυτό του τον ρόλο. Αυτόν του να είσαι 8άρι, αλλά να το ξεχνάς σε όλο το ματς για να εκτελείς καθήκοντα ανασταλτικού και να το θυμάσαι όταν βλέπεις τον συμπαίκτη σου Ματίγια κλεισμένο από 2 και 3 αντιπάλους. Γιατί όσο κι αν ήθελε ο Δώνης να το κρύψει, η διάταξη του ήταν 3-6-1, όμοια με την περσινή, κι αυτό ενισχύει πάρα πολύ το κέντρο. Εδώ λοιπόν δόθηκε η μάχη που κέρδισαν ολοσχερώς οι δικοί μας. Σε βαθμό μάλιστα ώστε ένα ντέρμπι να μετατραπεί πλέον σε παράσταση για έναν κι ένα παιχνίδι, στο οποίο δεν θα ήταν έκπληξη για κανένα,  αν τέλειωνε 3-0, 5-0 ή ακόμα και 7-0. Γιατί όπως εξελίχθηκε ήταν σαν να «ασελγείς πάνω σε ένα πτώμα», όσο κι αν αυτό ακούγεται υπερβολικό. Αν και ο ΠΑΟ είχε σφυγμό, και ζωντάνια μεσοεπιθετικά. Είχε όμως την ατυχία εχθές να πέσει σε έναν αντίπαλο που τον ισοπέδωσε.

Φυσικά τίποτε από αυτά δεν μειώνουν το σεβασμό μου για τον ΠΑΟ. Γιατί το ίδιο πάθαμε κι εμείς πέρσι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑμ όπου πάλι το σκορ έδειξε 4-0, αλλά και 7 να τρώγαμε η εικόνα μας το δικαιολογούσε. Γιατί μια λάθος διάταξη στη ομάδα την κάνει ευάλωτη κι ανοικτή για κάθε αποτέλεσμα.  Ο ΠΑΟ θα συνέρθει, όπως συνήρθαμε κι εμείς. Πήρε 6άρι, ξαναβρέθηκαν οι παίκτες του στο χορτάρι, είναι κοντά η επανεκκίνηση του.

Το θέμα είναι η δική μας ομάδα που εχθές μας «έστειλε». Πιο σωστά έστειλε τη φαντασία μας να ψάξει τι δυνατότητες έχει αυτή η ομάδα όταν δουλεύει ρολόι.

Φανταστείτε ένα Φέτφα να πιέζει ψηλά. (Οι άλλοι το κάνουν. Κι αυτός σε μικρότερο βαθμό. Αλλά εχθές έβγαλε καινούργιο ανέκδοτο: Σκόραρε με κεφαλιά ο «πανύψηλος» Φέτφα με το «φαλακρό σημείο της κεφαλής» του. Σκόραρε επίσης ο κεντρικός μας αμυντικός που σε ρόλο σπρίντερ διένυσε 88 μέτρα σε 11,8 δεύτερα κι αφού είδε πως οι άλλοι ήταν πιο πίσω σούταρε ο ίδιος για να πετύχει το γκολ! Ο κεντρικός μας αμυντικός, ρε φίλε. Αυτός που μαρκάρει το αντίπαλο φορ. Όχι ο ελεύθερος στόπερ. Σκεφτείτε το λίγο. Τι λόγο έχει ένας αμυντικός να διασχίσει ένα ολόκληρο γήπεδο και να σκοράρει σαν επιθετικός παγκόσμιας κλάσης; Τι πιθανότητες μπορεί να δώσει κανείς για κάτι τέτοιο; Εγώ υψώνω τα χέρια και το μόνο που έχω να πω είναι «ρισπέκτ» στο παλικάρι!  Το λέω ωστόσο για ένα λόγο. Να φανεί η διαφορά του ορθολογιστικού ποδοσφαίρου από αυτό που παίζει κανείς με το ένστικτο. Όταν μέσα σου έχεις ενθουσιασμό, έχεις μαζί πίστη, έχεις κίνητρο κι έχεις εκμηδενίσει το φόβο. Δεν σε νοιάζει. Παλεύεις. Θα ματώσεις, θα πέσεις, θα σηκωθείς, θα νικήσεις. Ε, αυτό θέλεις. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο κι εσύ είσαι ποδοσφαιριστής. Δηλαδή υπηρετείς το άθλημα γιατί σε γεμίζει. Κι αυτό που σε αδειάζει είναι να ακούς τη λογική και να ηττάσαι πριν ακόμα παλέψεις. Κι ο Βέλεθ αυτό έδειξε εχθές σε όλους μας. Πως είσαι Άρης. Πως παλεύω σημαίνει ζω, σημαίνει υπάρχω. Κι αυτό θαρρώ πως ήταν το μεγαλύτερο κέρδος μας εχθές. Το ότι σκόραρε ο Ιντέγε, το ότι πάμε με άλλη ψυχολογία στην Τούμπα κλπ είναι για μένα δευτερεύοντα. Άλλωστε ο χθεσινός αγώνας έδειξε πως ήδη ο νους μας είναι στραμμένος και σε αυτό το παιχνίδι. Κι αυτή είναι μια δεύτερη ανάγνωση του χθεσινού αγώνα, που θα την πούμε στο επόμενο τόπικ που θα ανοίξει. Μέχρι τότε όμως έχουμε αρκετά πράγματα να αναρωτηθούμε. Με πρώτο από αυτά ποιον Άρη θέλουμε. Αυτόν του Παντελίδη στον οποίο εξαντλείται όλη η δυναμική μας σε κατοχή μπάλας 70% γεμάτη ποδοσφαιρική φλυαρία, ή αυτόν του Τερζή, που το 35% της κατοχής εξοικονομεί τις αντοχές μας, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί επιθετικά; (Κάπου στο ενδιάμεσο το κόβω εγώ, αλλά το φρόνιμο είναι να μη προτρέχουμε. Δεν ξέρουμε πόσο διαβασμένοι θα κατέβουμε στην Τούμπα για να δούμε το ίδιο περίπου έργο, αν όχι παρόμοιο, κι αν φυσικά θα έχουμε αυτόν τον προπονητή ή κάποιο καινούργιο).

Ο Τερζής κέρδισε το ματς και το σωστό για μένα είναι να πάμε παρακάτω με αυτή την συνταγή. Το να διαβάζεις τον αντίπαλο και να στήνεις ανάλογα την ομάδα σου. Γιατί τούτο υπόσχεται πολλές επιτυχίες. Φυσικά και θα ξαναδούμε τον Φέτφα δεξιά κι τους υπόλοιπους σε διαφορετικούς ρόλους. Το αποτέλεσμα όμως θα είναι το ίδιο με το χθεσινό αν τους παρατάξουμε σωστά. Στην θέση που πονά ο αντίπαλος.

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

Έχω την εντύπωση ότι οι παίκτες θεωρούν γούρικη την 2η εμφάνιση (μπλε-μωβ φανέλα & κάλτσες, λευκό σορτς). Με αυτή την εμφάνιση έχουμε τα εξής αποτελέσματα:

ΑΕΛ Λεμεσσού - Άρης 0-1

Άρης - Μόλντε 3-1 (3-0 κ.α.)

Άρης - ΠΑΟ 4-0

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

5 hours ago, almand said:

...Φανταστείτε ένα Φέτφα να πιέζει ψηλά. (Οι άλλοι το κάνουν. Κι αυτός σε μικρότερο βαθμό. Αλλά εχθές έβγαλε καινούργιο ανέκδοτο: Σκόραρε με κεφαλιά ο «πανύψηλος» Φέτφα με το «φαλακρό σημείο της κεφαλής» του. Σκόραρε επίσης ο κεντρικός μας αμυντικός που σε ρόλο σπρίντερ διένυσε 88 μέτρα σε 11,8 δεύτερα κι αφού είδε πως οι άλλοι ήταν πιο πίσω σούταρε ο ίδιος για να πετύχει το γκολ! Ο κεντρικός μας αμυντικός, ρε φίλε. Αυτός που μαρκάρει το αντίπαλο φορ. Όχι ο ελεύθερος στόπερ. Σκεφτείτε το λίγο. Τι λόγο έχει ένας αμυντικός να διασχίσει ένα ολόκληρο γήπεδο και να σκοράρει σαν επιθετικός παγκόσμιας κλάσης; Τι πιθανότητες μπορεί να δώσει κανείς για κάτι τέτοιο; Εγώ υψώνω τα χέρια και το μόνο που έχω να πω είναι «ρισπέκτ» στο παλικάρι!  Το λέω ωστόσο για ένα λόγο. Να φανεί η διαφορά του ορθολογιστικού ποδοσφαίρου από αυτό που παίζει κανείς με την καρδιά και την ψυχή του. Όταν μέσα σου έχεις ενθουσιασμό, έχεις ταυτόχρονα πίστη, έχεις κίνητρο κι έχεις μηδενίσει το φόβο. Δεν σε νοιάζει. Παλεύεις. Θα ματώσεις, θα πέσεις, θα σηκωθείς, θα νικήσεις. Ε, αυτό θέλεις. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο κι εσύ είσαι ποδοσφαιριστής. Δηλαδή υπηρετείς το άθλημα γιατί σε γεμίζει. Κι αυτό που σε αδειάζει είναι να ακούς τη λογική και να ηττάσαι πριν ακόμα παλέψεις. Κι ο Βέλεθ αυτό έδειξε εχθές σε όλους μας. Πως είσαι Άρης. Πως παλεύω σημαίνει ζω, σημαίνει υπάρχω. Κι αυτό θαρρώ πως ήταν το μεγαλύτερο κέρδος μας εχθές. ...

Ο... σπρίντερ Φραν Βέλεθ

http://www.novasports.gr/web-tv/on-demand-player/video/65482/o-sprider-fran-veleth/?fbclid=IwAR3-QCDyeO9pcn3egy6RkWfQIH9B84X-Wgc43qPCAwelZsdExEUm5FDxAGk

Δεν μπορούσα να το αναρτήσω στο προημούμενο σχόλιο οπότε το προσθέτω τώρα. Ο Βέλεθ έβαλε στα χέρια μας τη ποδοσφαιρική ταυτότητα που ψάχναμε τόσο καιρό σαν ομάδα. Την ταυτότητα του αγωνιστή, του μαχητή, του πολεμιστή. Αυτού που δεν φοβάται κανένα. Γιατί "Άρης είσαι. Δεν μασάς".

Τούτο ας το κρατήσουμε να μη φύγει από πάνω μας όσο λεγόμαστε Άρης.

  • Like it 1
Link to comment
Share on other sites

fetfa-history-base.jpg

Το τέταρτο μεγαλύτερο σκορ επί του ΠΑΟ το 4-0

 

Πολλοί εξεπλάγησαν από την έκταση του σκορ εχθές στο Βικελίδης. Ωστόσο εμείς που γνωρίζουμε καλύτερα την ιστορία και τα νούμερα, είδαμε πως τα 4 γκολ επί των πρασίνων δεν είναι η καλύτερη επίδοση στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων, αλλά η τέταρτη!

 Ο Παναθηναϊκός έχει χάσει δύο φορές με επτάρα και μια με πεντάρα από τον Άρη. Για να βρούμε τα ματς αυτά πρέπει να ανατρέξουμε πολύ πίσω μεν, αλλά δεν παύουν να είναι επίσημα παιχνίδια και όσο κι αν κάποιοι κάνουν πως δεν τα θυμούνται, υπάρχουν και λαμπραίνουν τη δόξα του Άρη:

Το 1932-32 ήρθαν οι μεγαλύτερες ήττες του Παναθηναϊκό στον ελληνικό χώρο. Η πρώτη έγινε για τον θεσμό  του κυπέλλου, στις 14 Οκτωβρίου 1931, όταν οι κίτρινοι συνέτριψαν με 7-2 τους πράσινους, σε ένα παιχνίδι που στο τέλος του οι παίκτες του Παναθηναϊκού χτύπησαν τον τερματοφύλακα τους, θεωρώντας τον υπαίτιο για την μεγάλη έκταση της ήττας! Ακολούθησε ακόμη μια τεράστια ήττα με 7-0, λίγους μήνες μετά, στις 15 Μαΐου 1932, αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα Ελλάδας, αποδεικνύοντας πως τίποτα δεν ήταν τυχαίο! Στη φωτογραφία βλέπουμε τους παίκτες του Άρη να πανηγυρίζουν ένα από τα ...14 γκολ τους της σεζόν 1931-32...

1932-PAO-KITSOS-GOAL.jpg

 

8 Ιουνίου 1975. Άρης - ΠΑΟ 5-3. (17΄,55΄(κεφ), 82΄Δ.ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ, 44΄ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ, 64΄ΑΝΑΝΙΑΔΗΣ -1,55΄Σειταρίδης, 86΄(πεν) Αντωνιάδης) Χρωστούσε πολλά ο Άρης στον Παναθηναϊκό από τα προηγούμενα χρόνια. Του τα ξεπλήρωσε στην πεντάρα που του έριξε στην τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1975-75. Στη φωτογραφία ο Σταυρίδης πετυχαίνει ένα από τα γκολ του Άρη.

1975-παο-σταυριδησ-γκολ.jpg

http://www.aris.re/index.php/νεα/αρησ-ποδόσφαιρο/29731-το-τέταρτο-μεγαλύτερο-σκορ-επί-του-παο-το-4-0.html?fbclid=IwAR0O6JxRsmEQVZJVC-eMCsK0zPY5LoewT_CHrYh058EX8HutkqEEwuSnr1I

Edited by Emperor
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...