almand

Τα πέναλτι που είδαν όλοι είναι τουλάχιστον δύο αν όχι τρία. Αφού το ποδόσφαιρο είναι σπορ για άντρες κι όχι μπαλέτο. Στην Ελλάδα βέβαια ούτε κι αυτό ισχύει γιατί το δίκαιο εξαρτάται από το χρώμα της φανέλας κι όχι από τη κοινή λογική. Αν στη θέση μας ήσαν άλλοι θα έδιναν 4 πέναλτι και θα είχαν αποβάλει τουλάχιστον 3 παίκτες με τη πρόφαση πως "θέλουν να προστατεύσουν τους ποδοσφαιριστές τους", δηλαδή την αξία τους. Σε μας ισχύουν άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά. Η παντελής απουσία του ΒΑΡ στις επίμαχες φάσεις εκθέτει ξακάθαρα τη συμμορία των διαιτητών που ήρθαν να εκτελέσουν κάποια διατεταγμένη υπηρεσία. Αν ήταν μεμονωμένο λάθος τότε τα πράγματα θα ήταν απλά. Αν δεν το έβλεπε ο διαιητής, τότε η ευθύνη πάει στον αντίστοιχο επόπτη γραμμών είτε τον 4ο αφού το συμβάν εξελίσσεται στο δικό τους οπτικό πεδίο. Δεν το βλέπουν ούτε αυτοί, κι ένα ολόκληρο γήπεδο ξεσηκώνεται εναντίον σου, ε, δες το ΒΑΡ, ρε αδερφέ. Αντ΄αυτού τί κάνεις; Το αγνοείς εντελώς και βγάζεις κάρτα σε αυτόν που διαμαρτηρήθηκε. Πλην όμως με τούτο τι κάνεις; ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙΣ και πάλι το ΒΑΡ να το εξετάσει. Και δεν το κάνει ούτε και τότε. Οπότε τα πράμα ξεκαθαρίζει άμεσα. Δεν είναι μεμονωμένο λάθος. Είναι χειραγώγηση αγώνα από τους υπεύθυνους που ορίστηκαν να διευθύνουν την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα!!! Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη περίπτωση του Φέτφα, αλλά και για το Λάρσον που τον τραβά ο αμυντικός να μη πάει στη μπάλα, την ίδια στιγμή που ένα άλλος αμυντικός κρατά τον Ροζ σε κεφαλοκλείδωμα. Για μένα πιο σοβαρό και από τα δύο πέναλτι είναι η αμέλεια του διαιτητή να δείξει κάρτες στα κραυγαέα κτυπήματα των αντιπάλων από πίσω. Που δεν είσαν ένα και δύο. Και που θα έπρεπε να είχαν αποβληθεί περί τους 3 παίκτες (δύο εξ αυτών γιατί πετούσαν τη μπάλα μακριά από εκεί που έγινε φάουλ). Συνεπώς δεν είναι απλώς αλλοίωση αποτελέσματος. Είναι χειραγώγηση αγώνα από το σύνολο σχεδόν της διαιτησίας. Ξεκάθαρη διατεταγμένη υπηρεσία. Υπό τις εντολές τίνος; Της παράγκας; Της ΚΕΔ; ¨Η μήπως και τα δύο αυτά είναι ένα και το αυτό; Επομένως, αναρωτιέμαι για ποιο λόγο το σκέφτονται ακόμα να καταγγείλουν τούτη τη συμμορία που μας κουβάλησε η ΚΕΔ;

Απίστευτος διαιτητής, εντελώς ακαταλληλος για τέτοια ματς. Οι παίκτες της ΑΕΚ λες και είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία ξεπερνούν τα όρια του επιτρεπτού και ο διαιτητής τις κάρτες τις έχει για να κιτρινίσει τα δικαιολογημένα παράπονα των σφυριγμάτων του. Καταφανές πέναλτι το βλέπει όλος ο κόσμος, αλλά όχι ο βαρίστας και ο διαιτητής. (Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο). Ο Ιντέγε μπορεί και να τραυματίστηκε σοβαρά, πέρα βρέχει. ΝΤΡΟΠΗ. Αν σε αγώνα δίχως ενδιαφέρον γίνονταί τέτοια αίσχη, τι να περιμένουμε στα πλέι όφ; Εκεί βέβαια οι διαιτητές θα είναι ξένοι. Στο πρωτάθλημα η ΑΕΛ δικαιούται ξένο ρέφερι για τον αγώνα με το αδερφό σωματείο του Πάοκ, αλλά όχι ο Άρης με την ΑΕΚ. Δίκαια πράγματα.

Σωστός ο Ukworm. Ο γερμανός έχει κάποιες εμμονές με συγκεκριμένους παίκτες και ρόλους κι αυτό τον καθιστούν προβλέψιμο.. Βέβαια τούτο δεν αφορά την 11άδα στο σύνολο της, αλλά ένα βασικό κορμό 7-9 παικτών. Οπότε οι όποιες μικροαλλαγές που μπορεί να έχει στο μυαλό του είναι από ελάχιστες μέχρι μηδαμινές. (Κι αυτό προδίδει η δυσθυμία του να αλλάξει το σχήμα της ομάδας με αλλαγές στο 74, στο 89, και την 3η περί το 91 ή καθόλου, όπως το λέει ο Ukworm). * Εξαίρεση αποτελεί ο Ιντέγε που τον προτιμά από ότι φαίνεται ο γερμανός. Όσο αφορά το ροτέισον, αυτό είναι μια ιστορία που εξήγηση δεν βλέπω να έχει. Το ότι η ομάδα χωλαίνει, το ότι μερικοί παίκτες κτυπήσαν κόκκινο, ο γερμανός είναι σίγουρο πως το ξέρει, κι έχει τη δική του προσέγγιση στο πρόβλημα. Εγώ δεν θα μπω στο κόπο να την αναζητήσω. Ωστόσο το ότι άφησε έξω της αποστολής με τον Ατρόμητο τον Μαντσίνι, και τον Τόνσο ίσως και να το έκανε για να τους ρίξει στο ματς με την ΑΕΚ. (Ως αναπληρωματικούς βέβαια κι όχι βασικούς). Αλλά κι αυτό δεν ξέρω πόσο ισχύει. Ίσως για να πιέσει ψηλά την αντίπαλη άμυνα. Αλλά τότε θα έπρεπε να τους δει στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο που προηγήθηκε. Αφού δεν προχωράς σε κινήσεις που δεν τις έχει δοκιμάσει από πριν. Θέλω να πω με αυτά πως η λογική του δεν προσεγγίζεται με την ...κοινή λογική. * Οι αλλαγές είναι ένα σημαντικό χαρτί στα χέρια των προπονητών για να ενισχύσουν την ομάδα να διεκδικήσει πιο δυναμικά τη νίκη. Ο Παντελίδης ήταν σταθμάρχης στο πότε θα έκανε τις αλλαγές τουν. Στο 60' η 1η στο 75' η 2η, στο 85' η τρίτη. Αποσκοπούσαν κατά πρώτον να διατηρήσουν σταθερή την απόδοση της ομάδας και κατά δεύτερο να αλλάξει κάπως το στυλ παιχνιδιού για να φτάσει στο αποτέλεσμα που θέλει. Άλλη σχολή ο Ένιγκ αποσκοπεί στην προσήλωση συνολικά της ομάδας στο πλάνο που ορίστηκε από την αρχή για τις μονάδες της. Κι έτσι, είτε αλλάξει ο παίκτης είτε όχι η ομάδα θα συνεχίσει να λειτουργεί το ίδιο και απαράλαχτα με πριν (πλην εξαιρέσεων). Ελλειπείς προσεγγίσεις και οι δύο. Γιατί εξυπηρετούν ένα μέρος μόνο κι όχι το όλο της ενίσχυσης της ομάδας. Γιατί ένας παίκτης μπαίνει για να κάνει τη διαφορά στις τρέχουσες συνθήκες του αγώνα. Να κρατήσει μπάλα, να ελέγξει το ρυθμό, να βοηθήσει ανασταλτικά ή δημιουργικά, να δώσει την ευκαιρία σε εσωτερικές αλλαγές που θα αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο, κι ένα σωρό άλλα. Εμείς δυστυχώς έχουμε παίκτες με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Κάποιους παίκτες κατάλληλους για 4-2-3-1, κάποιους για 4-4-2 κι μερικούς για 4-3-3. Τούτο κάνει το ρόστερ ακατάλληλο για ένα είδος παιχνιδιού. Θα ήταν θαύμα να μπορούσε κάποιος να δέσει σε ένα αξιοπρεπές σύνολο όλη αυτή ανομοιομορφία των μονάδων μας. Από τη μια λοιπόν θεωρώ ευτύχημα που ο γερμανός επινόησε τούτο το 4-4-1-1 που μοιαζέι να συμβιβάζει όλη αυτή την ασυμβατότητα, και από την άλλη αγανακτώ να βλέπω να "ενισχύεται" η ομάδα μου από παίκτες που είναι κατώτεροι για το ρόλο που αναλαμβάνουν να καλύψουν από αυτόν που αντικαθιστούν! Αλλά αυτή είναι πραγματική εικόνα μας. Όσο και να μην μας αρέσει.

Ακόμη γελάω μ' αυτά που λες, γιατί έτσι τον βλέπω κι εγώ. Στο χορευτικό εκείνης της φάσης, νομίζω πως ο αμυντικός περνά δίπλα του και μάλλον τον βοηθά να στρίψει περί τις 270' και η μπάλα τον βρίσκει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του? ? ? Όντως αμπντάλης και ατσούρμπαλος! Γι' αυτό κι είπα πως για "τιμωρία" θα τον έβαζα να τελειώνει φάσεις σωστά. Όπως τα μαθητούδια που τους βάζουν οι δάσκαλοι να το γράψουν 100 φορές μέχρι να το μάθουν. Στους επαγγελματίες η ποινή είμαι μεγαλύτερη...

Για χαβαλέ το είπα, αλλά έχει και κάτι σοβαρό μέσα του. Ο Παναιτωλικός είναι η 2η πιο δυνατή ομάδα για μας όσον αφορά τα μεταξύ μας παιχνίδια. Αν ήταν κύπελλο θα είχαμε αποκλειστεί αφού κερδίσαμε 1-0 στην έδρα μας και χάσαμε 2-0 εκτός. Το ίδιο συνέβη με τον ΟΣΦΠ που για μένα είναι η πιο δύσκολη ομάδα από όσες έμειναν στο θεσμό. ΠΑΟ και ΠΑΟΚ τον καθαρίσαμε με ισοπαλίες εκτός και τεσσάρα εντός. Με την ΑΕΚ θα δούμε την Κυριακή πώς θα τα πάμε. Κι αυτό στην ψυχρή λογική των αριθμών μας λέει πως με τις "μεγάλες" ομάδες των πλέι οφ τα πάμε περίφημα -νομίζω 2οι στη σχετική βαθμολογία- και οι απώλειες βαθμών με τους μικρούς μας κρατούν μακριά από την 3η θέση που μας ανήκε υπό κανονικές συνθήκες. Λίγο οι διαιτητές, λίγο το πώς μας παίζουν, και πολύ ο κακός μας εαυτός, έτσι έχουν τα πράγματα. Τώρα αν τύχει ΟΣΦΠ - Πάοκ τότε αντί για προημιτελικά θα μιλάμε πλέον για τον τελικό και τον νταμπλούχο. Αφού οι άλλοι δυο, για ευνόητους λόγους, θεωρούνται οι κομπάρσοι του θεσμού. Και με δεδομένο πως το πρωτάθλημα δεν θα έχει λήξει μόλις το μάθουν, η κατάσταση θα μυρίζει μπαρούτι που δεν ξέρουμε πού θα εκραγεί. Έτσι, η Πολιτεία δεν αποκλείεται να πάει σε συμβιβασμό. Γι' αυτό κι ίσως να μπουν τίποτε δικλείδες ασφαλείας στην κληρωτίδα, ώστε "όλως τυχαίως" να αποφευχθεί τούτο το ζευγάρι στην προημητελική φάση. Οπότε το πιθανό για μας είναι να πέσουμε με τον Ολυμπιακό και μάλιστα με πρώτο παιχνίδι στην έδρα μας. Φυσικά, αν συμβεί τούτο είναι κατάφωρη χειραγώγηση αγώνων και μάλιστα με την άδεια της Πολιτείας -άρα υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας- αλλά "ποιός νοιάζεται για τη κοινή γνώμη, από τη στιγμή που ...κινδυνεύει η Ελλάδα να κοπεί στα δύο"!!! Είναι το σενάριο που απεύχομαι. Με τον Ολυμπιακό έχουμε ελπίδες πρόκρισης ΜΟΝΟ αν παίξουμε με ξένους διαιτητές. Διαφορετικά game over για μας το κύπελο. Με τους άλλους δύο και βέβαια έχουμε ελπίδες σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι και μόνο. (Τα άλλα, τα παραγκίστικα, μπορεί να μην είναι διόλου αμελητέα, αλλά δεν είναι στο χέρι μας). Οπότε, ναι, προτιμώ τον Παναιτωλικό. Αν δεν περάσει αυτός, τότε την ΑΕΚ. Τους άλλους θα δωθεί η ευκαιρία να τους ξαναβρούμε μπροστά μας. Όλα θυμίζουν πόλεμο απ' όπου μόνο χαμένος βγαίνεις. Κι εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε ένα τραυματία να χάσουμε για τη συνέχεια του θεσμού.

Αν η κεφαλιά του Ιντέγε στο 8΄ έμπαινε γκολ τότε ίσως και να μιλούσαμε για το γκολ της 50ετίας αν όχι του αιώνα. Γιατί δεν θυμάμαι κανέναν να ευστόχησε σε κεφαλιά με το πίσω μέρος της κεφαλής του. (Σκόπιμα κι όχι κατά τύχη). Ωστόσο το γκολ δεν το έχει και αυτό ένα σοβαρό μείο για τον παίκτη. (Αν ήταν στο χέρι μου, θα το έβαζα να κάνει κάθε μέρα 1 ώρα έξτρα προπόνηση σε τελειώματα φάσεων μόνος απέναντι στον τερματοφύλακα. Σωστή υποδοχή της μπάλας και σουτ με τη μια). Ο Λάρσον και ο Γκάμα έδειξαν εχθές πως παντρεύονται δυο διαφορετικές σχολές ποδοσφαίρου. Ο πρώτος, μπορεί να υστερεί σε αρκετά, αλλά κινείται εξαιρετικά χωρίς με τη μπάλα στα πόδια. Ο 2ος ξέρει και αξιοποιεί καταπληκτικά τα φάλτσα της μπάλας, για να φαίνεται πως χρησιμοποιεί ποδοσφαιρικά και τα δύο του πόδια. (Συν το μεσογειακό του στυλ να τριπλάρει επιτόπου και να σερβίρει στη συνέχεια τη μπάλα στον ανοικτό χώρο). Ο Φέτφα και ο Ιντέγε τραβούν παίκτες πάνω τους κι αφήνουν χώρους στους υπόλοιπους παίκτες. Όλοι λοιπόν έχουν τα συν και τα πλην τους. Ωστόσο αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς είναι η συνολική εικόνα της ομάδας. Το δέσιμο μεταξύ τους, το πάντρεμα των διαφορετικών χαρακτηριστικών τους και φυσικά η απόδοση της ομάδας σε παραγωγή θεάματος και ουσίας. Για μένα σίγουρα υπολειπόμαστε σε πολλά, αλλά θαρρώ πως είμαστε σε καλό δρόμο.

Τον Παναιτωλικό.

0-1 τελικό, ο Άρης στους "4" μετά από ένα παιχνίδι που έγινε με κατεβασμένες τις μηχανες από πλευράς μας. Λογικό άλλωστε αφού οι ίδιοι παίκτες σε 3 μέρες θα δώσουν άλλο ένα μεγάλο παιχνίδι στην έδρα μας. Στον Ιντέγε δεν μοιάζει κάτι να άλλαξε. Πάλι μόνος με τον τερματοφύλακα, πάλι το έχασε. Καλή η φυσική κατάσταση, αλλά θα πρέπει να δουλέψει αρκετά, αν θέλει να ξαναβρει το ένστικτο του φορ... Καλύτερος κάπως ο Σάσα -από τα 2 τελευταία παιχνίδια που τον παρατηρώ-, αλλά μακριά από αυτό που μας άρεσε παλιότερα, πριν "κάψει φλάντζα" από τα συνεχή παιχνίδια. Ο Ματίγια ανεβαίνει κι αυτό είναι κάτι. Αλλά η κριτική των παικτών δεν νομίζω πως είναι σωστή για τη παρούσα φάση. Οι παίκτες θέλουν ανάσες και ο γερμανός τους έχει βγάλει το λάδι...

Μέχρι τώρα η κάθε ομάδα είχε από μια καλή ευκαιρία μέχρι το 10'. Ο Ατρόμητος δεν παίζει ταμπούρι και με το γκολ θα ανοιχτεί...

0-1 Από τον Λάρσον

Το είπε στο ρεπορτάζ Πριν τον αγώνα κάποιον Βάβαλης. Ήρθε πάντως στην Αθήνα χθες βράδυ κι αυτό δεν άργησε, από ότι φαίνεται να διαδοθεί. ΟΚ, είναι σίγουρα αιφνιδιασμός, αλλά πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι αν οι άλλοι το ξέρουν πιο νωρίς από εμάς. Ο Τερζής είπε πως πήρε μέρος στην προπόνηση και δεν αποκλείω να δούλεψαν κάτι μαζί του.. Διαφορετικά είναι δώρο, άδωρο η παρουσία του μετά από αρκετό καιρό απουσίας από τα γήπεδα.. Ίδωμεν

O Ένινγκ κατάφερε να ξεγελάσει κι εμάς. (Αν και οι αντίπαλοι το ήξεραν ήδη από εχθές) Κι αυτό είναι η συμμετοχή του Ιντέγε στην αρχική 11άδα Οι συνθέσεις των δύο ομάδων: ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ (Σάββας Παντελίδης): Μέγερι, Κιβρακίδης, Γούτας, Στρούγγης, Κατράνης, Χαρίσης, Μπουζούλατζιτς, Ανδρούτσος, Ενσικουλού, Νταβιώτης, Βέλλιος. ΑΡΗΣ (Μίχαελ Ένινγκ): Κουέστα, Δεληζήσης, Ροζ, Βέλεθ, Κόρχουτ, Σάσα, Ματίγια, Μπρούνο Γκάμα, Φετφατζίδης, Λάρσον, Ιντέγε.

Αυτό είναι κάτι που ήθελα να το πω κι εγώ. Ο γερμανός συνεχίζει να μας ξαφνιάζει κι δεν ξέρουμε γιατί. (Κι από τη στιγμή που ξεφεύγουμε από τη κοινή λογική δεν θα μπούμε στον κόπο να ψάχνουμε στο παράλογο να βρούμε λογική). Ο Ατρόμητος είναι καλή ομάδα κι υπολογίσιμος αντίπαλος. Ωστόσο εγώ πιστεύω πως αν εστιάσουμε στο ΠΩΣ και όχι στο ΠΡΕΠΕΙ της πρόκρισης, τότε θαρρώ πως το παιχνίδι θα είναι μια τυπική διαδικασία. Τούτο όμως το βρίσκω δύσκολο. Γιατί οι παίκτες μας στο πρώτο παιχνίδι δεν μου φάνηκαν απελευθερωμένοι από τούτο το "πρέπει". Φάνηκε από τη νευρικότητα τους. Κι αυτή η διαχείριση του άγχους που έχουν μερικά "must win" παιχνίδια είναι κάτι που πρέπει να το λύσουμε άμεσα, αν θέλουμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Ο γερμανός έχει μια ηρεμία κι εύχομαι να περνάει και στους παίκτες, αλλά τούτο είναι κάτι που θα πρέπει να το δούμε στον αγώνα. Άσχετο. Με όσα γίνονται με τη ΦΙΦΑ, την ΕΠΟ κι όλα αυτά, μπορεί να χρησιμοποιήσει τον Ντουρμισάι σε αυτό το παιχνίδι; Μου φαίνεται εξωφρενικά παράλογο. Κι 1 λεπτό να παίξει, ο Ατρόμητος έχει το δικαίωμα να κάνει ένσταση και να ελπίζει πως θα την κερδίσει, αφού δεν έχει ληφθεί απόφαση για τη περίπτωση του!!! (Μη ξεχνάμε πως η ΦΙΦΑ καλεί την ΕΠΟ σε απολογία γι΄ αυτό το θέμα). Συνεπώς, πώς χωράει στην αποστολή ο Ντούρμι κι όχι ο Τόνσο ή ο Μαρτίνεζ; Εγώ όλα τα περιμένω. Η κακία (των άλλων) και η ανοησία (από πλευράς μας) είναι ανίκητη.

Και το πιο κουφό είναι ο διαιτητής της αναμέτρησης που θα είναι ...Σέρβος. (;;;) Με ποιά λογική; Μάλλον ούτε ο Περέιρα μπορεί να μας το εξηγήσει αυτό. Εϊτε γιατί το βλέπουν σαν το "ντερμπι" της αγωνιστικής, είτε γιατί "Είμαστε ΚΕΔ κι έτσι γουστάρουμε"!!! Ο Σέρβος, Σρτζαν Γιοβάνοβιτς, θα σφυρίξει το Λάρισα - ΠΑΟΚ. Ο Καραντώνης στο ντέρμπι Άρης - ΑΕΚ, ο Βάτσιος στο Ολυμπιακός - Πανιώνιος, ο Κομίνης στο Παναθηναϊκός - Παναιτωλικός.

FIFA: Στο… σκαμνί η ΕΠΟ για την υπόθεση του Άρη! https://www.pressaris.gr/fifa-στο-σκαμνί-η-επο-για-την-υπόθεση-του-ά/ Αυτό το κατάλαβε κανείς να μας το εξηγήσει; Εγώ πάντως όχι. Η ΦΙΦΑ, λέει, ζητά την τιμωρία της ΕΠΟ, επειδή υπερασπίστηκε (ως όφειλε άλλωστε) τον Άρη (για τις μεταγραφές του από την Ελλάδα ), ενώ εκκρεμεί η απαγόρευση μεταγραφών από το εξωτερικό, λόγω οφειλών σε παίκτες όπως τον Σιστόν κλπ; Μα, αν το κάνει σαν προϊστάμενη Αρχή της ΕΠΟ είναι σαν να παίρνει θέση για μια υπόθεση που εκκρεμεί προς το παρόν! Εκτός κι αν θέλουν να προκαταβάλουν την δίκη ώστε η απόφαση που θα λάβουν να κλίνει προς την κατεύθυνση που της δείχνουν... Και τα δύο είναι μεμπτά είναι και εντελώς παράταιρα ως προς το δίκιο. Τι δεν κατάλαβα;

Ήταν κάτι που ήθελα να πω κι εγώ. Πράγματι ένα γκολ από τη πλευρά μας θα καθάριζε από νωρίς την υπόθεση πρόκριση. Γιατί οι αντίπαλοι θα πρέπει στη συνέχεια να σκοράρουν δύο φορές κι αυτό δεν το έχουν αν συμβουλευτούμε τους αριθμούς. Σε αντίθεση με εμάς που θεωρητικά είμαστε πιο κοντά στην επίτευξη του. Ωστόσο, τούτο το πλεονέκτημα, θα μπορούσε εύκολα να αποβεί σε βάρος μας, αν δεν λάβουμε υπόψη μας κάποια πράγματα. (Ένας κίνδυνος που για μένα είναι υπαρκτός, αν κρίνω από την απέραντι "αισιοδοξία" που επικράτησε στο στρατόπεδό μας μετά τον πρώτο αγώνα. Από το τεχνικό τιμ μέχρι και τους παίκτες. Γιατί, πολύ απλά, όλοι τους το είδαν με αυτήν την προοπτική). Αλλά δεν είναι έτσι. Μην ξεχνάμε πως ΉΡΘΑΜΕ ΙΣΟΠΑΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΜΑΣ. Δεν νικήσαμε. Θετικό ήταν ΜΟΝΟ το γεγονός πως δεν φάγαμε γκολ. Και τούτο το θετικό, χάνει το πρόσημο του από τη στιγμή που παίζουμε ΕΚΤΟΣ έδρας ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ. (Ο Ατρόμητος δεν θα μας δώσει, λέει, εισητήρια). Συνεπώς προς τι η αισιοδοξία; Θα πρέπει να χαιρόμαστε, όπως ο γερμανός από τις ισοπαλίες, ή να ζητούμε τη νίκη, η οποία δίνει βαθμούς και πρόκριση; Για μένα η αποτίμηση αυτή είναι αρνητική. Γιατί η έδρα και ο κόσμος είναι η δύναμη μας. Μακριά από αυτήν είμαστε ανίσχυροι. Το πρόβλημα ωστόσο αρχίζει από το πώς θα διαχειριστούμε τούτο το 0-0 που φέραμε. 1 Αν κλειστούμε πίσω εμείς να ψάξουμε την αντεπίθεση, την πατήσαμε. 2 Αν ψάξουμε το γρήγορο γκολ για να τελειώσουμε τον αγώνα, μας πάει κατόπιν στη σωστή διαχείριση του ματς. Δεν το έχουμε. 3 Αν πιέσουμε ψηλά (για να εκμεταλλευτούμε τα λάθη στην άμυνα τους), θα γονατίσουμε από εξάντληση τους ήδη κουρασμένους παίκτες μας... Δεν συνεχίζω τα σενάρια που όλα τους δείχνουν πως το ματς για μας ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ όσο νομίζουν κάποιοι. Θα πω λοιπόν το πιο λογικό σενάριο που θαρρώ πως θα επιλέξει ο Παντελίδης. Κι αυτό είναι το ταμπούρι που οι Περιστεριώτες έπαιξαν και στο Βικελίδης. Με σκοπό να φάνε το χρόνο μήπως και με το μηδέν το φέρουν το παιχνίδι στη παράταση. - Γιατί; - Επειδή έχουν επίγνωση πού υστερούν και τι είναι ικανοί να καταφέρουν. Υστερούν στο γκολ, και τα καταφέρνουν στο να καταστρέφουν το παιχνίδι του αντιπάλου (άλλωστε τον ίδιο προπονητή είχαμε). Βάλε στην εξίσωση και το ταμπούρι και το παιχνίδι έφτασε στο 90' δίχως να πάρουμε πρέφα πώς. Η θεωρία βέβαια μπορεί να λέει ότι θέλει, αλλά η πράξη έχει τις αντιρρήσεις της επειδή το κλειδί της πραγματοποίησης της είναι τα πρόσωπα που θα την εργαστούν. Κι εδώ το υλικό του Παντελίδη μπορεί να είναι καλό στο να "καταστρέφουν" το ρυθμό και το παιχνίδι του αντιπάλου αλλά όχι καλοί στο να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να το κερδίσουν. Σε αντίθεση με τον Άρη που υπερτερεί στο δημιουργικό κομμάτι. Κι αυτό τον κάνει φαβορί για την πρόκριση. Θα κλείσουν τον Φέτφα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν ταυτόχρονα το ίδιο με όλους τους αμυντικούς ή τους μεσοεπιθετικούς του Άρη, που έρχονται με υπεραριθμία στην άμυνα τους και έχουν την άνεση να σκοράρουν. Στο 1ο αγώνα έβγαλαν αξιοζήλευτο πάθος και το ίδιο έκαναν με τον Ολυμπιακό και τους βγήκε μέχρι και το 90' που δέχτηκαν γκολ, αλλά δεν νομίζω πως κάποιος να το κάνει με την ίδια επιτυχία 3 φορές μέσα σε μια μόνο βδομάδα. Συμπέρασμα: Ο Ατρόμητος θα το παλέψει μέχρι τέλους και θα νικηθεί μόνο αν η ομάδα μας καταφέρει να υπερβεί τον εαυτόν της και να της βγουν πράγματα που δεν της βγαίνουν πάντα. Όπως πχ να ανεβάσει την αποτελεσματικότητα της, είτε αμυντικούς και μεσοεπιθετικούς που θα πατούν την αντίπαλη περιοχή κλπ. Και το κυριότερο: καθαρό μυαλό σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Ο Λάρσον τα πάει συνήθως καλά όταν παίζει δίπλα με αυτούς που ταιριάζει. Και με τον Ντιγκινί δεν δένουν. Αλλά τούτο βαρύνει μάλλον τον γάλλο κι όχι το σουηδό. Γιατί ο Ντιγκινί εδώ κι ένα μήνα είναι στα κάτω του παρά τις ευκαιρίες που του έδωσαν. Φυσικά κι ο Ένιγκ δεν είναι αμέτοχος ευθυνών αφού τους βάζει να παίξουν μαζί ενώ είναι παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ελεύθερος επιθετικός ο ένας, παίκτης-κλειδί ο άλλος για να δουλέψει κάπως το 4-4-1-1 που επινόησε ο γερμανός και μας ξελάσπωσε καναδυο φορές. Ελλείψει δεύτερου επιθετικού λοιπόν ο Ντιγκινί δεν βλέπω να χωράει στην αρχική 11άδα. Κι όμως ο γερμανός τους κράτησε μαζί για 70+ λεπτά. Και στη φάση αυτή έρχεται φορτσάτος και ο Ντουρμισάι να κάνει σε όλους μας ακόμη πιο δύσκολη, και την εξίσωση και τη λύση της. Γιατί Ιντέγε δεν είναι, παίκτης περιοχής δεν είναι, φορ ή κίλερ δεν τον λες, κι ψάχνεις να καταλάβεις για ποιο ακριβώς ρόλο τον πήραν! (;;;) Αφού κάνει μόνο για να αναπληρώνει τον φορ στη περίπτωση που αυτός θα τραυματιστεί, κι όχι να περιμένουμε κάποιο γκολ από αυτόν. Που πάει να πει πως η τρικυμία στο μυαλουδάκι μας συνεχίζεται σε ότι αφορά την ενίσχυση της ομάδας. Από τη μια δεν παίρνεις τον παίκτη που σου λείπει και από την άλλη πας κι αγοράζεις (ή δανείζεσαι, όπως μας λένε) κάποιον που δεν σου κάνει(;;;;) Όσο φιλότιμα και να το δεις κομμάτια από άλλο παζλ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ ΤΑ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙΣ στο δικό σου. Εντάξει δεν θα κατηγορήσουμε τον γερμανό και γι' αυτό. Αλλά για το γεγονός ότι δεν μπήκε στον κόπο να κοιτάξει τον υπόλοιπο πάγκο μας, μπας και βρει τα σωστά κομμάτια του δικού μας πάζλ. Γιατί και ο Μαρτίνεζ, και ο Τόνσο μια χαρά 10άρια παίκτες είναι σε μια θέση που μας πονά, αλλά ετούτος τους στέλνει είτε στα άκρα , είτε σε θέση που δεν την ξέρουν(;;;). Καινούργια τακτική. Με ένα λάθος πάνω σε ένα άλλο λάθος, μπορεί και να σου δώσει το σωστό. Μπορεί και όχι όμως. Κι αν το πρώτο σε κάνει μάγκα το δεύτερο σε κάνει ...σκιτζή.

Όσο υπάρχει ατιμωρησία και οι δράστες ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ παραμένουν στο απυρόβλητο, ότι και να γίνει για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσει τόπο. Η εκάστοτε παράγκα έχει τον τρόπο το οτιδήποτε να το αξιοποιεί σαν δικό της όπλο. Μόλις όμως ο Νόμος αρχίσει να μοιράζει τα πρώτα σκαμπίλια, ΌΛΟΙ θα αρχίσουν να ξερνούν τα άπλυτα των άλλων. Κι όταν σπάσει η ομερτά οι ίδιοι θα κατεδαφίσουν την παράγκα τους για να μη βρουν στοιχεία σε βάρος τους. Τότε μόνο η εξυγίανση θα έχει νόημα σαν λέξη. Πριν μη το περιμένετε.

Στη φάση του πέναλτι η κάμερα μπροστά από τον παίκτη το δείχνει καθαρά. Όλως περιέργως η φάση αλλοιώνεται και στον διαιτητή παρουσιάζουν τη φάση από τη πλάτη του παίκτη, από όπου βέβαια δεν φαίνεται τίποτε (κι αυτό ισχυρίστηκε και με το δίκιο του ο Βαρούχας). Το ζήτημα εδώ είναι μείζον κι όχι αμελητέο. Ο VARίστας έχει υποχρέωση να του δείξει τη φάση από την κάμερα που έχει το πιο καθαρό πεδίο. Αν δεν το κάνει ΕΝΩ Η ΝΟΒΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΝΕΛΗΝΙΟ ΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΦΑΣΗ, τότε υπάρχει ΣΚΟΠΙΜΗ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ του σφυρίγματος κι όχι ΑΜΕΛΗΣ χειρισμός του. Που σημαίνει πως υπάρχουν αναμφίβολα στοιχεία πως ο υπεύθυνος του VAR ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙ τα σφυρίγματα του διαιτητή και στη προκειμένη περίπτωση το αποτέλεσμα του αγώνα. Που σε συνδυασμό με τον υπότροπο κατ' επανάληψη ΣΙδηρόπουλο σε βάρος μας θα μπορούσε να του αφαιρέσει η διεθνής του ιδιότητα και να καθαιρεθεί σε διαιτητή Β' Κατηγορίας για ομάδες που δεν είναι της προτιμήσεως του. Το ερώτημα όμως είναι ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ τη χειραγώγηση του VAR σε βάρος μας; Ήταν μήπως το πρώτο και το δεύτερο περιστατικό ή είναι συμπτωματικό να συμβαίνει μόνο με κάποιες ομάδες και από συγκεκριμένους διαιτητές;

Ένα ακόμη παιχνίδι από αυτά που θα θέλουμε να ξεχάσουμε όσο γίνεται γρηγορότερα, αφού είχε πάρα πολλά λάθη που δεν λέμε να διδαχτούμε οι ίδιοι είτε να τα αξιοποιήσουμε. Εκτός από τον Φέτφα μου άρεσε απόψε ο Ματίγια για το φιλότιμο παιχνίδι του. Ενώ για 2η συνεχή αγώνα ο Σάσα ήταν στα κάτω του. Ωστόσο δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τα σφυρίγματα του διαιτητή που έκριναν σε μεγάλο βαθμό τον αγώνα. Ο Μπαράλες θα έπρεπε να είχε φύγει από νωρίς με δεύτερη κίτρινη και μάλιστα σε φάσεις που δεν επιδέχονται αμφιβολίας. Αντ' αυτού κιτρίνισε τον Λάρσον για ένα απλό φάουλ που μας κάνει να απορούμε γιατί αγνοεί κραυγαλέες κάρτες και βγάζει αφειδώς άλλες που δεν είναι. Για το ΒΑΡ και το χέρι στη περιοχή τί να πούμε όταν ξέρουμε πως την ευθύνη σε αυτό την έχει ο Σιδηρόπουλος που ζητάμε τόσα χρόνια από την ΚΕΔ να μη τον βάζει κι αυτή μας τον ορίζει για να βγάλει ο άνθρωπος το μεροκάματο. Ποιός ξέρει... αύριο μεθαύριο μπορεί να τον καμαρώνουμε κι αυτόν σε ένα από τα Σαββιδοκάναλα να μοστράρει αμισθί σαν τον "καλύτερο διαιτητή" που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα. Κατά τα άλλα... μια από τα ίδια. Ο γερμανός παρέταξε την ίδια 11άδα που την ξέρει απέξω πλέον όλο το πανελλήνιο η οποία θα παίζει μέχρι να κτυπήσει η πυέλα, ή να κολλήσει φλάντζα η μηχανή και οι αρμόδιοι να βρίζουν την τύχη τους για την "ατυχία που έτυχε εντελώς ξαφνικά στην ομάδα"...

Προς το παρόν πέσαμε στη παγίδα τους που είναι να καταστρέψουν το παιχνίδι μας και να ελέγξουν το ρυθμό του. Νομίζω πως είμαστε λίγο τσιτωμένοι για τη νίκη κι αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να αποφορτιστούμε λιγάκι και να πιέσουμε ψηλότερα την άμυνα τους. Ο Παντελίδης έξυπνα μαρκάρει το Ματίγια και το παιχνίδι μας δεν ρολλάρει. Νομίζω πως ο Ντιγκινί δεν μπήκε στο κλίμα του αγώνα και παίζει μακριά από τον Λάρσον. Στο 2ο θα αυξήσουμε το πάθος κι αυτοί θα κατεβάσουν στροφές, αλλά θέλει στην επίθεση τις γραμμές πιο κοντά και ιδίως ΒΟΗΘΕΙΕΣ το κέντρο. (Αν ο Τόνσο είναι καλά τότε ίσως να ήταν καλή ιδέα να βοηθήσει σαν 6αρο-8άρι το κέντρο).

Όλοι διακρίθηκαν εχθές αλλά εγώ θα κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Γκάμα. Όχι γιατί ήταν ο παίκτης που άνοιξε το σκορ και το δρόμο προς τη νίκη, αλλά γιατί εχθές είχε μια σταθερή και καλή απόδοση σε όλο τον αγώνα. Εϊχα προσέξει πως η απόδοση του ήταν πάντα σε συνάρτηση από τον τρόπο που τον έπαιζαν. Αν τον παίξεις στενά η απόδοση του θα πέσει. Αν τον παίξεις σκληρά θα τον "εξαφανίσεις". Παράδειγμα η εμφάνιση του με τον Πάοκ. Κάθε επαφή με όσους τον μάρκαραν ήταν φάουλ. Και έφαγε τις κλωστιές της χρονιάς του από τον Μάτος αρχικά, τον Ίγκανσον, τον Μίσιτς, τον Πέλκα στο 2ο και γενικά όποιον έπεφτε επάνω του. Κι είναι λογικό σαν παίκτης, όταν το άθλημα εκτρέπεται να φυλάξεις τα πόδια σου. Εχθές ο Νιόνιος προτίμησε να μαρκάρει στενά τον Φέτφα και από αυτό μπήκαν οι βάσεις της νίκης. Γιατί ο Φέτφα, λόγω Εθνικής, μια προσοχή από την διαιτησία την έχει και έκανε φύλλο και φτερό τον προσωπικό του αντίπαλο. Οι παίκτες-βεντούζες όμως δεν είναι πολλοί σε μια ομάδα. Κι έτσι ο Γκάμα έπαιξε από το άλλο άκρο πιο ελεύθερο παιχνίδι. (Γιατί το τόπι το κατέχει. Κι είναι να απορείς γιατί σε κάποια παιχνίδι παίζει και σε άλλα όχι). Το σχήμα με τον Ροζ αριστερά μας βγήκε γιατί κι αυτός έχει ποιότητα και ακόμη πιο πολύ φιλότιμο και πάθος. Ωστόσο νομίζω πως η αμυντική μας γραμμή είχε πολλά κενά στη συνολική της λειτουργία (γιατί μεμονωμένα όλοι τους ήσαν καλοί, -ίσως ο Δεληζήσης να μη φάνηκε τόσο, χωρίς όμως να είναι κακός). Μου άρεσε και ο Σούντγκρεν που σε όλο το 90λεπτο δεν πρόσεξα να κάνει λάθος. Η δε μεσοεπιθετική μας γραμμή πέταγε (μέχρι την είσοδο του Ντουρμισάι) κι αυτό οφείλεται μάλλον στις γραμμές της που ήταν όλες κοντά. Κι αυτό σημαίνει τρεχίματα, πνευμόνια κλπ). Είπα για τον Ντούρμι γιατί η παρουσία φουνταριστού παίκτη αλλάζει το επιθετικό στυλ της ομάδας. Ενώ το ελεύθερο παιχνίδι χωρίς καθαρόαιμο φορ είναι πιο αποτελεσματικό για ομάδες που παίζουν το κλασσικό ποδόσφαιρο. Γιατί κάνουν την ομάδα πλουραλιστική επιθετικά και απρόβλεπτη για το πώς μπορεί να έρθει το γκολ. Όπως και να έχει δουλεύτηκαν στη πράξη διάφορα σχήματα κι αυτό είναι καλό να ξέρουμε να τα χρησιμοποιούμε κατάλληλα. Μόνη μου ένσταση στον Ένιγκ είναι η είσοδος του Μαρτίνεζ για 7+5 λεπτά. Στα οποία έδειξε ο άνθρωπος πως όσο παίζει στον άξονα αξίζει μιας θέσης, γιατί του πάει το ελεύθερο παιχνίδι. Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο πιο θετικό θα ήταν αντί του Ντούρμι να βλέπαμε τον Μαρτίνεθ αντί του Ντιγκινί για 20 λεπτά, ή όχι. Γιατί αυτό ζητούσε το σχήμα που παίξαμε εχθές με 4 κατ' ουσία παίκτες σε ελεύθερο ρόλο δίχως φορ... Η στιγμή του αγώνα ήταν νομίζω το γκολ του Φέτφα έπειτα από την φανταστική ασίστ του Ροζ. Ξεμπούκαρε ο Γιαννάκης κι έσβησε θαρρώ η άψα του για γκολ, οπότε τώρα θα επιστρέψει πιο ολοκληρωμένος στο παλιό γνώριμο του ρόλο.

Well done Ray. I was about to praise Roz for his assist to Fetfa. 2-0 με πολύ καλό ποδόσφαιρο. Άρης άλλων διαστάσεων ο σημερινός, (με πολλά κενά βέβαια) και μένει η καλή αυτή εμφάνιση του να έχει συνέχεια και στο 2ο ημίχρονο. Ουσιαστικός σήμερα ο Φέτφα και κάποιες φορές παίκτης ευρ. επιπέδου

Ο Κουέστα στο τέρμα για τον Άρη, με τον Σούντγκρεν δεξιά, τους Δεληζήση και Σόουζα στα στόπερ και Ροζ κατά πάσα πιθανότητα αριστερό μπακ. Στα χαφ ο Σάσα με τον Ματίγια, με τους Λάρσον-Ντιγκινί δίδυμο στην επίθεση και τους Γκάμα-Φετφατζίδη στις πτέρυγες. https://www.pressaris.gr/με-ντιγκινί-σόουζα-και-σούντγκρεν-η-αρ/ Πιο ορθολογικό βρίσκω το σχήμα που κατεβάζει ο Ένινγκ από άλλες φορές, τηρουμένων βεβαίως των περιορισμών. Ο Ντιγκινί είναι ένα καλό χαρτί της ομάδας κι είναι κρίμα να μένει απέξω από την βασική 11άδα. Με τον ίδιο στην κορυφή και τον Λάρσον πίσω του, όπως αφήνει να εννοηθεί το άρθρο. Άλλωστε κι οι δύο ελεύθερα κινούνται και δεν πρόκειται για καθαρόαιμο 4-4-1-1 ή 4-4-2, αλλά κάτι ενδιάμεσο. Και ο Ροζ να παίζει στο πόδι του, αντί δεξιά. (Μια θέση που μάλλον δεν την δουλεψε και πολύ, αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τα πάει από εκεί). Γιατί ο Σάσα προσφέρει τα μέγιστα δίπλα στον Ματίγια και δεν ωφελεί να τον αλλάζουμε θέσεις. Όπως και να έχει τη νίκη θέλουμε κι εύχομαι αυτή να ξεκινήσει από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε οι ελπίδες μας θα πετάξουν πιο ψηλά από το μπόι μας.

Αυτό με την ΕΠΟ είναι ΑΙΣΧΟΣ!!! Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα πλέον. Ο Γραμμένος μας έχει γραμμένους είτε έχουμε δίκιο είτε όχι. Αποδεικνύει πως είναι εντεταλμένος υπάλληλος σε διατεταγμένη υπηρεσία. Διότι δεν έχει καμιά δικαιολογία να πράξει τα αυτονόητα. Εϊναι ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ. Να μη μας επιτρέπουν να πάρουμε παίκτη, από ...εμάς!!! Εγώ σ' αυτό είμαι κατηγορηματικός. Μήνυση κατά του Γραμμένου προσωπικά και κατά της ΕΠΟ για εσκεμμένη παραβίαση καθήκοντος. Είμαι υπέρ και της διαδήλωσης που εισηγήθηκαν κάποιοι μετά το γήπεδο να κατευθυνθούν στο Λευκό Πύργο και να ζητήσουν το δίκιο τους. Αν έχεις δίκιο κι έννομο συμφέρον το κάνεις. Δεν έχεις δίκιο, τότε κοροΪδεύεις το λαό σου. Η αδράνεια και η σιωπή είναι παραδοχή της ενοχής. Κι εμείς, πού στο καλό φταίξαμε και πληρώνουμε τα κερατιάτικα της κακίας των άλλων;